Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὕτωσ εὔτακτοσ καὶ κόσμιοσ ἦν διὰ τέλουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 59:11)
ἣν ὁ μὲν τιμῶν καὶ φυλάττων καὶ μηδὲνἐναντίον πράττων νόμιμοσ καὶ θεοφιλὴσ καὶ κόσμιοσ, ὁ δὲ ταράττων ὅσον ἐφ’ ἑαυτῷ καὶ παραβαίνων καὶ ἀγνοῶν ἄνομοσ καὶ ἄκοσμοσ, ὁμοίωσ μὲν ἰδιώτησ, ὁμοίωσ δὲ καὶ ἄρχων ὀνομαζόμενοσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 51:1)
τούτων δὲ πάντων ἦν εἰσηγητὴσ Θηραμένησ, ἀνὴρ καὶ τῷ βίῳ κόσμιοσ καὶ φρονήσει δοκῶν διαφέρειν τῶν ἄλλων·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 37 11:1)
Φησὶ δ’ Ἡρακλείδησ ὅτι νέοσ ὢν οὕτωσ ἦν αἰδήμων καὶ κόσμιοσ ὥστε μηδέποτε ὀφθῆναι γελῶν ὑπεράγαν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 25:1)
Εἰ ταῦτά ἐστιν ἀληθῆ τὰ περὶ τῆσ συγγενείασ τοῦ θεοῦ καὶ ἀνθρώπων λεγόμενα ὑπὸ τῶν φιλοσόφων, τί ἄλλο ἀπολείπεται τοῖσ ἀνθρώποισ ἢ τὸ τοῦ Σωκράτουσ, μηδέποτε πρὸσ τὸν πυθόμενον ποδαπόσ ἐστιν εἰπεῖν ὅτι Ἀθηναῖοσ ἢ Κορίνθιοσ, ἀλλ’ ὅτι κόσμιοσ;
(에픽테토스, Works, book 1, Πῶσ ἀπὸ τοῦ συγγενεῖσ ἡμᾶσ εἶναι τῷ θεῷ ἐπέλθοι ἄν τισ ἐπὶ τὰ ἑξῆσ. 1:1)
ἐξ ἀναισχύντου αἰδήμων ἔσῃ, ἐξ ἀκόσμου κόσμιοσ, ἐξ ἀπίστου πιστόσ, ἐξ ἀκολάστου σώφρων.
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τὸν εἰσ ἀναισχυντίαν μεταβληθέντα. 17:3)
δεκάτῃ παρέκρουσεν ἀτρεμέωσ, ἦν δὲ κόσμιόσ τε καὶ σιγῶν‧ δέρμα καρφαλέον καὶ περιτεταμένον‧ διαχωρήματα ἢ πολλὰ καὶ λεπτὰ ἢ χολώδεα, λιπαρά.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, Ἑκκαίδεκα ἀρ́ρωστοι426)
ἡ ἑτέρα δὲ μάλα εὐπρόσωποσ καὶ τὸ σχῆμα εὐπρεπὴσ καὶ κόσμιοσ τὴν ἀναβολήν.
(루키아노스, Somnium sive vita Luciani, (no name) 6:6)
"ἀφεὶσ δὲ αὖ τοὺσ τηλικούτουσ καὶ τοιούτουσ ἄνδρασ καὶ πράξεισ λαμπρὰσ καὶ λόγουσ σεμνοὺσ καὶ σχῆμα εὐπρεπὲσ καὶ τιμὴν καὶ δόξαν καὶ ἔπαινον καὶ προεδρίασ καὶ δύναμιν καὶ ἀρχὰσ καὶ τὸ ἐπὶ λόγοισ εὐδοκιμεῖν καὶ τὸ ἐπὶ συνέσει εὐδαιμονίζεσθαι, χιτώνιόν τι πιναρὸν ἐνδύσῃ καὶ σχῆμα δουλοπρεπὲσ ἀναλήψῃ καὶ μοχλία καὶ γλυφεῖα καὶ κοπέασ καὶ κολαπτῆρασ ἐν ταῖν χεροῖν ἕξεισ κάτω νενευκὼσ εἰσ τὸ ἔργον, χαμαιπετὴσ καὶ χαμαίζηλοσ καὶ πάντα τρόπον ταπεινόσ, ἀνακύπτων δὲ οὐδέποτε οὐδὲ ἀνδρῶδεσ οὐδὲ ἐλεύθερον οὐδὲν ἐπινοῶν, ἀλλὰ τὰ μὲν ἔργα ὅπωσ εὔρυθμα καὶ εὐσχήμονα ἔσται σοι προνοῶν, ὅπωσ δὲ αὐτὸσ εὔρυθμόσ τε καὶ κόσμιοσ ἔσῃ, ἥκιστα πεφροντικώσ, ἀλλ’ ἀτιμότερον ποιῶν σεαυτὸν λίθων.
(루키아노스, Somnium sive vita Luciani, (no name) 8:13)
οὗτοσ ὁ τὸ σχῆμα εὐσταλὴσ καὶ κόσμιοσ τὸ βάδισμα καὶ σωφρονικὸσ τὴν ἀναβολὴν ἑώθεν μυρία ὅσα περὶ ἀρετῆσ διεξιὼν καὶ τῶν ἡδονῇ χαιρόντων κατηγορῶν καὶ τὸ ὀλιγαρκὲσ ἐπαινῶν, ἐπειδὴ λουσάμενοσ ἀφίκοιτο ἐπὶ τὸ δεῖπνον καὶ ὁ παῖσ μεγάλην τὴν κύλικα ὀρέξειεν αὐτῷ ‐ τῷ ζωροτέρῳ δὲ χαίρει μάλιστα ‐ καθάπερ τὸ Λήθησ ὕδωρ ἐκπιὼν ἐναντιώτατα ἐπιδείκνυται τοῖσ ἑωθινοῖσ ἐκείνοισ λόγοισ, προαρπάζων ὥσπερ ἴκτινοσ τὰ ὄψα καὶ τὸν πλησίον παραγκωνιζόμενοσ, καρύκησ τὸ γένειον ἀνάπλεωσ, κυνηδὸν ἐμφορούμενοσ, ἐπικεκυφὼσ καθάπερ ἐν ταῖσ λοπάσι τὴν ἀρετὴν εὑρήσειν προσδοκῶν, ἀκριβῶσ τὰ τρύβλια τῷ λιχανῷ ἀποσμήχων ὡσ μηδὲ ὀλίγον τοῦ μυττωτοῦ καταλίποι, μεμψίμοιροσ ἀεί, κἂν τὸν πλακοῦντα ὅλον ἢ τὸν σῦν μόνοσ τῶν ἄλλων λάβῃ,^ ὅ τι περ λιχνείασ καὶ ἀπληστίασ ὄφελοσ, μέθυσοσ καὶ πάροινοσ οὐκ ἄχρι ᾠδῆσ καὶ ὀρχηστύοσ μόνον, ἀλλὰ καὶ λοιδορίασ καὶ ὀργῆσ.
(루키아노스, Timon, (no name) 53:5)
ἀλλ’ ὁ τῆσ πόλεωσ νόμοσ, ὃν σὺ παραβαίνων περὶ ἐλάττονοσ τῶν ἡδονῶν ἐποιήσω, καὶ μᾶλλον εἵλου τοιοῦτον ἁμάρτημα ἐξαμαρτάνειν εἰσ τὴν γυναῖκα τὴν ἐμὴν καὶ εἰσ τοὺσ παῖδασ τοὺσ ἐμοὺσ ἢ τοῖσ νόμοισ πείθεσθαι καὶ κόσμιοσ εἶναι.
(리시아스, Speeches, Ὑπὲρ τοῦ Ἐρατοσθένουσ φόνου ἀπολογία 30:1)
καὶ νυνὶ αὐτὸν ἀκούω ὑπὲρ μὲν τῶν αὐτοῦ κατηγορουμένων διὰ βραχέων ἀπολογήσεσθαι, ἐπισύροντα τὰ πράγματα καὶ διακλέπτοντα τῇ ἀπολογίᾳ τὴν κατηγορίαν, λέξειν δὲ ὡσ πολλὰ εἰσ τὴν πόλιν ἀνηλώκασι καὶ φιλοτίμωσ λελῃτουργήκασι καὶ νίκασ πολλὰσ καὶ καλὰσ ἐν δημοκρατίᾳ νενικήκασι, καὶ ὅτι αὐτὸσ κόσμιόσ ἐστι καὶ οὐχ ὁρᾶται ποιῶν ἃ ἕτεροι ἐνταῦθα τολμῶσιν, ἀλλὰ τὰ ἑαυτοῦ πράττειν ἀξιοῖ.
(리시아스, Speeches, Περὶ τῆσ Εὐάνδρου δοκιμασίας 5:2)
Ἄνυτοσ γὰρ ὅδε πρῶτον μέν ἐστι πατρὸσ πλουσίου τε καὶ σοφοῦ Ἀνθεμίωνοσ, ὃσ ἐγένετο πλούσιοσ οὐκ ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου οὐδὲ δόντοσ τινόσ, ὥσπερ ὁ νῦν νεωστὶ εἰληφὼσ τὰ Πολυκράτουσ χρήματα Ἰσμηνίασ ὁ Θηβαῖοσ, ἀλλὰ τῇ αὑτοῦ σοφίᾳ κτησάμενοσ καὶ ἐπιμελείᾳ, ἔπειτα καὶ τὰ ἄλλα οὐχ ὑπερήφανοσ δοκῶν εἶναι πολίτησ οὐδὲ ὀγκώδησ τε καὶ ἐπαχθήσ, ἀλλὰ κόσμιοσ καὶ εὐσταλὴσ ἀνήρ·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 123:2)
ὁ κόσμιοσ καὶ μὴ φιλοχρήματοσ μηδ’ ἀνελεύθεροσ μηδ’ ἀλαζὼν μηδὲ δειλὸσ ἔσθ’ ὅπῃ ἂν δυσσύμβολοσ ἢ ἄδικοσ γένοιτο;
(플라톤, Republic, book 6 65:2)
θείῳ δὴ καὶ κοσμίῳ ὅ γε φιλόσοφοσ ὁμιλῶν κόσμιόσ τε καὶ θεῖοσ εἰσ τὸ δυνατὸν ἀνθρώπῳ γίγνεται·
(플라톤, Republic, book 6 321:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION