Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἢν δὲ ἐσ τὸ κάκιον ἐπιδιδῷ, καὶ στρόφοι μείζονεσ, λειποθυμίη , ἔκλυσισ μελέων, ἀπορίη, ἀποσιτίη · ἢν δὲ καί τι προσενέγ κωνται , πολλῷ Ῥοίζῳ ξὺν ναυτίῃ ἐσ ἔμετον διεκθέει ξανθὴ χολὴ κατακορέωσ καὶ τὰ διαχωρήματα ὅμοια· σπασμοὶ, ξυνολκαὶ μυῶν τῶν ἐν τῇ κνήμῃ καὶ βραχιόνων· δάκτυλοι καμπύλοι, σκοτόδινοσ , λὺγξ, ὄνυχεσ πελιδνοὶ, κατάψυξισ, ἄκρεα ψυχρὰ, καὶ τὸ ὅλον Ῥιγώδεεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.123)
ἄρθρα ἐναργῆ, ἔξαρθρα, ἀσαρκώδεα, καὶ ἡ κνήμη, ἰσχίον τε καὶ βραχίων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.156)
τά τε δὴ ὅλωσ συνεχῆ ἓν λέγεται κἂν ἔχῃ κάμψιν, καὶ ἔτι μᾶλλον τὰ μὴ ἔχοντα κάμψιν, οἱο͂ν κνήμη ἢ μηρὸσ σκέλουσ, ὅτι ἐνδέχεται μὴ μίαν εἶναι τὴν κίνησιν τοῦ σκέλουσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 70:5)
Ὀστέων τροφὴ ἐκ κατήξιοσ, Ῥινὶ δὶσ πέντε, γνάθῳ καὶ κληῖδι καὶ πλευρῇσι διπλάσιαι, πήχει τριπλάσιαι, κνήμῃ καὶ βραχίονι τετραπλάσιαι, μηρῷ πενταπλάσιαι, καὶ εἴ τι ἐν τούτοισ δύναται πλέον ἢ ἔλασσον.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΗΣ, xliii.1)
Εἰ γάρ τισ ἕλκοσ λαβὼν ἐν κνήμῃ μήτε λίην ἐπίκαιρον μήτε λίην εὐήθεσ, μήτε ἄγαν εὐελκὴσ ἐὼν, μήτε ἄγαν δυσελκὴσ, αὐτίκα ἀρξάμενοσ ἐκ πρώτησ κατακείμενοσ ἰητρεύοιτο, καὶ μηδαμῆ μετεωρίζοι τὸ σκέλοσ, ἀφλέγμαντοσ μὲν ἂν οὕτωσ εἰή μᾶλλον, καὶ ὑγιὴσ πολλῷ θᾶσσον ἂν γένοιτο, ἢ εἰ πλανώμενοσ ἰητρεύοιτο‧ εἰ μέντοι πεμπταῖοσ ἢ ἑκταῖοσ ἐὼν ἢ καὶ ἔτι ἀνωτέρω, ἀναστὰσ ἐθέλοι προβαίνειν, μᾶλλον ἂν πονέοι τότε ἢ αὐτίκα ἐξ ἀρχῆσ πλανώμενοσ ἰητρεύοιτο‧ εἰ δὲ καὶ πολλὰ ταλαιπωρήσειεν ἐξαπίνησ, πολλῷ ἂν μᾶλλον πονήσειεν ἢ εἰ ἐκείνωσ ἰητρευόμενοσ τὰ αὐτὰ ταῦτα ταλαιπωρήσειεν ἐν ταύτῃσι τῇσιν ἡμέρῃσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 12.6)
Καὶ ἀπὸ τῶν πεπαλαιωμένων ἑλκέων ξυμφέρει αἷμα ποιέειν ἀποῤῬέειν πυκνὰ, ὅκωσ ἂν δοκέῃ καιρὸσ εἶναι, καὶ ἀπ’ αὐτῶν τῶν ἑλκέων καὶ τῶν περιεχόντων τὸ ἕλκοσ, ἄλλωσ τε καὶ ἢν ἐν κνήμῃ ἐῄ τὸ ἕλκοσ ἢ ἐν δακτύλῳ ποδὸσ ἢ χειρὸσ, μᾶλλον ἤ κου ἄλλοθι τοῦ σώματοσ‧ γίνεται γὰρ, ἀποῤῬέοντοσ τοῦ αἵματοσ, ξηρότερα καὶ μείονα ἰσχναινόμενα‧ κωλύει γὰρ μάλιστα μὲν τὰ τοιαῦτα ἕλκεα ὑγιαίνεσθαι, ἔπειτα δὲ καὶ τἄλλα ξύμπαντα αἵματοσ σηπεδὼν, καὶ ὅ τι ἐξ αἵματοσ μεταστάσιοσ γεγένηται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 2.2)
Ἔξωθέν τε αὖ ὁ γλουτὸσ κοῖλοσ φαίνεται, ἅτε ἔσω Ῥεψάσησ τῆσ κεφαλῆσ τοῦ μηροῦ, τό τε αὖ κατὰ τὸ γόνυ τοῦ μηροῦ ἄκρον ἀναγκάζεται ἔξω Ῥέπειν, καὶ ἡ κνήμη καὶ δ ποὺσ ὡσαύτωσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 51.2)
Ἐπεὶ καὶ ὁκόσοι ἕλκοσ ἔχοντεσ ἐν ποδὶ ἢ κνήμῃ οὐ κάρτα δύνανται ἐπιβαίνειν τῷ σκέλεϊ, πάντεσ, καὶ οἱ νήπιοι, οὕτωσ ὁδοιπορέουσιν‧ ἔξω γὰρ βαίνουσι τῷ σιναρῷ σκέλεϊ‧ καὶ δισσὰ κερδαίνουσι, δισσῶν γὰρ δέονται‧ τό τε γὰρ σῶμα οὐκ ὀχέεται ὁμοίωσ ἐπὶ τοῦ ἔξω ἀποβαινομένου, ὥσπερ ἐπὶ τοῦ εἴσω‧ οὐδὲ γὰρ κατ’ ἰθυωρίην αὐτῷ γίνεται τὸ ἄχθοσ, ἀλλὰ πολλῷ μᾶλλον ἐπὶ τοῦ ὑποβαινομένου‧ κατ’ ἰθυωρίην γὰρ αὐτῷ γίνεται τὸ ἄχθοσ ἔν τε αὐτῇ τῇ ὁδοιπορίῃ καὶ τῇ μεταλλαγῇ τῶν σκελέων.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 52.7)
Ὅσοισι μὲν οὖν μήπω τετελειωμένοισιν ἐσ αὔξησιν ἐκπεσὼν μὴ ἐμπέσοι, γυιοῦται ὁ μηρὸσ καὶ ἡ κνήμη καὶ ὁ πούσ‧ οὔτε γὰρ τὰ ὀστέα ἐσ τὸ μῆκοσ ὁμοίωσ αὔξεται, ἀλλὰ βραχύτερα γίνεται, μάλιστα δὲ τὸ τοῦ μηροῦ, ἄσαρκόν τε ἅπαν τὸ σκέλοσ καὶ ἄμυον καὶ ἐκτεθηλυσμένον καὶ λεπτότερον γίνεται, ἅμα μὲν, διὰ τὴν στέρησιν τῆσ χώρησ τοῦ ἄρθρου, ἅμα δὲ, ὅτι ἀδύνατον χρέεσθαί ἐστιν, ὅτι οὐ κατὰ φύσιν κέεται‧ χρῆσισ γὰρ μετεξετέρη Ῥύεται τῆσ ἄγαν ἐκθηλύνσιοσ‧ Ῥύεται δέ τι καὶ τῆσ ἐπὶ μῆκοσ ἀναυξήσιοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 52.10)
Ἔσωθεν δὲ ὁ μηρὸσ παρὰ τὴν πλιχάδα καλεομένην κοιλότεροσ καὶ ἀσαρκότεροσ φαίνεται‧ ἔξωθεν δὲ ὁ γλουτὸσ ὑποκυρτότεροσ, ἅτε ἐσ τὸ ἔξω τῆσ κεφαλῆσ τοῦ μηροῦ ὠλισθηκυίησ‧ ἀτὰρ καὶ ἀνωτέρω φαίνεται ὁ γλουτὸσ, ἅτε ὑπειξάσησ τῆσ σαρκὸσ τῆσ ἐνταῦθα τῇ τοῦ μηροῦ κεφαλῇ‧ τὸ δὲ παρὰ τὸ γόνυ τοῦ μηροῦ ἄκρον ἔσω Ῥέπον φαίνεται, καὶ ἡ κνήμη, καὶ ὁ πούσ‧ ἀτὰρ οὐδὲ ξυγκάμπτειν ὥσπερ τὸ ὑγιὲσ σκέλοσ δύνανται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 54.2)
Ξυγκάμπτειν μέντοι δύνανται, ὅταν μὴ ἡ ὀδύνη κωλύῃ‧ καὶ ἡ κνήμη τε καὶ ὁ ποὺσ ὀρθὰ ἐπιεικέωσ φαίνεται, καὶ οὔτε τῇ, οὔτε τῇ πολὺ ἐκκεκλιμένα‧ κατὰ δὲ τὸν βουβῶνα δοκέει τι ἡ σὰρξ λαπαρωτέρη εἶναι, ποτὶ καὶ ψαυομένη, ἅτε τοῦ ἄρθρου ἐσ τὰ ἐπὶ θάτερα μέρη ὠλισθηκότοσ‧ κατὰ δὲ αὐτὸ τὸ πυγαῖον διαψαυομένη ἡ κεφαλὴ τοῦ μηροῦ δοκέει ἐξογκέειν μᾶλλον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 57.5)
Ἀποκόψιεσ δὲ τέλειαι ὀστέων καὶ κατὰ τὰ ἄρθρα καὶ ἐν ποδὶ, καὶ ἐν χειρὶ, καὶ ἐν κνήμῃ, τοῖσι παρὰ τὰ σφυρὰ, καὶ ἐν πήχεϊ, τοῖσι παρὰ τοὺσ καρποὺσ, τοῖσι πλείστοισιν ἀποκοπτομένοισιν ἀσινέα γίνεται, ὅσα ἂν μὴ αὐτίκα λειποθυμίη ἀνατρέψῃ, ἢ τεταρταίοισιν ἐοῦσι πυρετὸσ ξυνεχὴσ ἐπιγένηται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 68.3)
Μηροῦ μὲν οὖν ὀστέον, ψιλωθὲν ἐκ τοιούτου τρόπου, ὀγδοηκοσταῖον εἶδον ἐγὼ ἀποστάν‧ ἡ μέντοι κνήμη τούτῳ τῷ ἀνθρώπῳ κατὰ τὸ γόνυ ἀφῃρέθη εἰκοσταίη, ἐδόκεε δέ μοι καὶ ἐγγυτέρω‧ οὐ γὰρ ἅμα, ἀλλ’ ἐπὶ τὸ προμηθέστερον ἔδοξέ μοί τι ποιέειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 69.4)
Ἐπεὶ καὶ οἷσιν ἂν μάλιστα κατεηγεῖσιν, ἢ ὑπὸ τρώματοσ ἢ ἐν κνήμῃ, ἢ ἐν μηρῷ, ἢ νεύρων ἀπολυθέντων, ἃ κοινωνέει τούτων, ἢ ἐκ κατακλίσιοσ ἀμελέοσ ἐμελάνθη πτέρνη, καὶ τούτοισι τὰ παλιγκοτέοντα ἐκ τῶν τοιούτων.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 86.2)
Ἢν μὲν οὖν ἐκ γενεῆσ ἢ ἐν αὐξήσει ἐκπέσῃ, βραχύτεροσ ὁ μηρὸσ, ἧσσον δὲ κνήμη, κατὰ λόγον δὲ τἄλλα‧ μινύθουσι δὲ σάρκεσ, μάλιστα δὲ ἔξω.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., MOXLIKOS., 20.3)

SEARCH

MENU NAVIGATION