Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"θαρρῶν ἴθι πρὸσ τὸν κλύδωνα·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 9 1:6)
καὶ πρὸσ ἄλλον κλύδωνα μόνοσ ἐν σκάφει σμικρῷ νυκτὸσ ἐβιάζετο καὶ τὸν κυβερνήτην ἐκέλευε προχέαι τὰ ἱστία καὶ θαρρεῖν τῇ Καίσαροσ τύχῃ μᾶλλον ἢ τῇ θαλάσσῃ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 21 2:2)
θίγειν ἠδὲ ἐρείσαν τά πη τὴν χεῖρα κατὰ λαγόνα εἰσωθεῖν· τὸ γὰρ ὑγρὸν ἐπὶ τὰ ἄλλα μέρεα μεταρρέει· ἀτὰρ καὶ ἐν τῇσι τοῦ ἀνθρώπου τῇδε ἢ τῇδε ἐπιστροφῇσ ι, ἐσ τὰσ μετακλίσιασ τὸ ὑγρὸν, ὄγκον τε καὶ κλύδωνα ποιέει, ἐσακούειν τε καὶ τοῦ κλύδωνοσ· ἀλλὰ κἤνπη τὸν δάκτυλον ἐρείσῃσ, ὁ χῶροσ γίγνεται κοῖλοσ, ἐσ χρόνον τε πουλὺν μίμνει κοῖλοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.17)
ἐπειδὴ δὲ μυρί’ εἴργασται κακά, τὰσ ὀφρῦσ ἀνέσπακε, κἂν ὁ γεγραμματευκὼσ Αἰσχίνησ εἴπῃ τισ, ἐχθρὸσ εὐθέωσ καὶ κακῶσ φησιν ἀκηκοέναι, καὶ διὰ τῆσ ἀγορᾶσ πορεύεται θοἰμάτιον καθεὶσ ἄχρι τῶν σφυρῶν, ἴσα βαίνων Πυθοκλεῖ, τὰσ γνάθουσ φυσῶν, τῶν Φιλίππου ξένων καὶ φίλων εἷσ οὗτοσ ὑμῖν ἤδη, τῶν ἀπαλλαγῆναι τοῦ δήμου βουλομένων καὶ κλύδωνα καὶ μανίαν τὰ καθεστηκότα πράγμαθ’ ἡγουμένων, ὁ τέωσ προσκυνῶν τὴν θόλον.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 403:4)
ὄψει γάρ, ἂν οὕτω τύχῃ, μετ̓ ὀλίγον κατερείσαντοσ ἀνέμου κλύδωνα ἰσχυρὸν καὶ κύματα τροφόεντα, πελώρια ἶσα ὄρεσσι, κυρτὰ φαληριόωντα·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΠΙΣΤΙΑΣ. 13:4)
ταῖσ μὲν οὖν ἐπικώποισ τῶν νεῶν εὔθετόσ ἐστιν ὁ τόποσ, κλύδωνα μὲν οὐκ ἐκ πολλοῦ κυλίων διαστήματοσ, θήραν δ’ ἰχθύων ἄπλατον παρεχόμενοσ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 40 4:1)
τῶν δ’ ἀνδρῶν ἐκκολυμβώντων διὰ τὸν ἀπὸ τῆσ πνιγὸσ φόβον, καὶ τῶν ἀγκυρίων ἀποκαιομένων, διὰ τὸν κλύδωνα συνέκρουον αἱ ναῦσ, καὶ τινὲσ μὲν ὑπ’ ἀλλήλων συντριβόμεναι διεφθείροντο, τινὲσ δὲ ὑπὸ τοῦ πνεύματοσ ὠθούμεναι, αἱ πλεῖσται δ’ ὑπὸ τοῦ πυρὸσ ἀπώλλυντο.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 72 12:1)
ἔμφρων δ’ ἀνᾴξασ ὁ ξένοσ πεσήματοσ ἔγνω κλύδωνα πολεμίων προσκείμενον καὶ τὴν παροῦσαν συμφορὰν αὐτοῖν πέλασ, ᾤμωξέ θ’·
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode 4:9)
τούτων τὸ μὲν ἥμισυ προβέβλητο κυματωγαῖσ, ὡσ ἀπομάχεσθαι περικλώμενον ἐκεῖ τὸν κλύδωνα·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 399:2)
τὸν ἄριστον ἐκλέξασθαι καὶ ναῦν εὐπαγῆ, οἱάν διαρκέσαι πρὸσ τηλικοῦτον κλύδωνα.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 60:1)
τοιγαροῦν ὥσπερ ι Ἴκαροσ, τακέντοσ αὐτοῖσ τάχιστα τοῦ κηροῦ καὶ τῶν πτερῶν περιρρυέντων, γέλωτα ὀφλισκάνουσιν ἐπὶ κεφαλὴν εἰσ πελάγη καὶ κλύδωνα ἐμπίπτοντεσ·
(루키아노스, Imagines, (no name) 21:7)
τόν τε γὰρ ἔσπλουν στενώτερον ταῖσ ναυσὶν ἐργάζεται παρήκων ὕφαλοσ καὶ ἅμα μὴ ἐκ βυθοῦ ταράσσεσθαι τὸν κλύδωνα ἔρυμα ἕστηκεν.
(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 35 3:3)
ταχὺ μέντοι τὸν φθόνον τοῦτον καὶ τὰ μίση καὶ τὰσ διαβολὰσ ἀπεσκέδασε τοῦ Μαρίου καὶ μετέστησεν ὁ κατασχὼν τὴν Ἰταλίαν ἀπὸ τῆσ ἑσπέρασ κίνδυνοσ, ἅμα τῷ πρῶτον ἐν χρείᾳ μεγάλου στρατηγοῦ γενέσθαι καὶ περισκέψασθαι τὴν πόλιν ᾧ χρωμένη κυβερνήτῃ διαφεύξεται κλύδωνα πολέμου τοσοῦτον, οὐδενὸσ ἀνασχομένου τῶν ἀπὸ γένουσ μεγάλων ἢ πλουσίων οἴκων ἐπὶ τὰσ ὑπατικὰσ κατιόντων ἀρχαιρεσίασ, ἀλλ’ ἀπόντα τὸν Μάριον ἀναγορευσάντων.
(플루타르코스, Caius Marius, chapter 11 1:1)
οἱ δὲ ἐβούλοντο μὲν αὐτῷ χαρίζεσθαι, τοῦ δὲ πνεύματοσ εἰσ πελάγιον μεθισταμένου καὶ κλύδωνα κατάγοντοσ πολὺν οὔτε τὸ πορθμεῖον ἐδόκει περικλυζόμενον ἀνθέξειν, τοῦ τε Μαρίου δυσφοροῦντοσ καὶ κακῶσ ἔχοντοσ ὑπὸ ναυτίασ μόλισ ἀντιλαμβάνονται τῶν περὶ τὸ Κίρκαιον αἰγιαλῶν, τοῦ δὲ χειμῶνοσ αὐξανομένου καὶ τῶν σιτίων ἐπιλειπόντων ἐκβάντεσ ἐπλάζοντο πρὸσ οὐδένα σκοπόν, ἀλλ’ οἱᾶ συμβαίνει ταῖσ μεγάλαισ ἀπορίαισ ἀεὶ φεύγειν ἐκ τοῦ παρόντοσ ὡσ χαλεπωτάτου καὶ τὰσ ἐλπίδασ ἔχειν ἐν τοῖσ ἀδήλοισ.
(플루타르코스, Caius Marius, chapter 36 1:2)
εἰ δὲ τότε Πορσίνασ τισ ἐπέβρισε Τυρρηνικὸν χάρακα καὶ στρατόπεδον παραστήσασ τείχεσιν ὑγροῖσ ἔτι καὶ κραδαινομένοισ ἤ τισ ἐκ Μαρσῶν ἀποστὰσ ἀρειμάνιοσ δυνάστησ ἢ Λευκανὸσ ὑπὸ φθόνου καὶ φιλονεικίασ, ἀνὴρ δύσερισ καὶ πολεμοποιόσ, οἱο͂σ ὕστερον Μουτίλοσ ἢ Σίλων ὁ θρασὺσ ἢ τὸ ἔσχατον Σύλλα πάλαισμα Τελεσῖνοσ, ὡσ ἀφ’ ἑνὸσ συνθήματοσ ὅλην ἐξοπλίζων τὴν Ἰταλίαν, τὸν φιλόσοφον Νομᾶν περιεσάλπιζε θύοντα καὶ προσευχόμενον, οὐκ ἂν ἀντέσχον αἱ πρῶται τῆσ πόλεωσ ἀρχαὶ πρὸσ σάλον καὶ κλύδωνα τοσοῦτον οὐδ’ εἰσ εὐανδρίαν καὶ πλῆθοσ ἐπέδωκαν·
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 9 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION