Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δὲ ἀνάγκη μένειν εἴσω τείχουσ, κἂν δὶσ τοσούτουσ μεταπεμψώμεθα, οὐχ ὁρῶ τὸ κέρδοσ ὃ τῇ κλήσει πρόσεστιν, εἰ μὴ καὶ τοῦτο πάντων ἐναντιώτατον τῇ πολιορκίᾳ, ἥν φασί τινεσ ἡμᾶσ πολιορκεῖσθαι, πάντασ ἐν ταὐτῷ συνειλεγμένουσ ἀργεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 6:10)
καὶ ἵλεωσ τοῖσ δεομένοισ, Φύξιοσ δὲ διὰ τὴν τῶν κακῶν ἀπόφυξιν, Ξένιοσ δέ, ὅτι καὶ τοῦτο ἀρχὴ φιλίασ, μηδὲ τῶν ξένων ἀμελεῖν μηδὲ ἀλλότριον ἡγεῖσθαι μηδένα ἀνθρώπων, Κτήσιοσ δὲ καὶ Ἐπικάρπιοσ,ἅτε τῶν καρπῶν αἴτιοσ καὶ δοτὴρ πλούτου καὶ κτήσεωσ, οὐ πενίασ οὐδὲ ἀπορίασ, ὡσ εὐθὺσ ἁπάσασ ταύτασ δέον ἕπεσθαι τὰσ δυνάμεισ τῇ τοῦ βασιλέωσ δυνάμει τε καὶ κλήσει.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 49:1)
̔πολλοῖσ γέ τοι γένοσ ἓν ἄμφω ταῦτ’ ἐνομίσθη, κλήσει διαλλάττον οὐ φύσεἰ καὶ οὐχ ἥκιστα τῶν ἄλλοθί που συνωνυμίαισ ἐπικερασθέντων καὶ τὰ ἐν Ἰταλίᾳ ἔθνη .
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 29 2:1)
ἔστι δὲ τοῦτο Ἑλληνικόν τε καὶ ἀρχαῖον ἐπὶ ταῖσ μισθαρνούσαισ τἀφροδίσια τιθέμενον, αἳ νῦν εὐπρεπεστέρᾳ κλήσει ἑταῖραι προσαγορεύονται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 84 5:2)
Θετταλοὶ δὲ πενέστασ ὀνειδίζοντεσ αὐτοῖσ εὐθὺσ ἐν τῇ κλήσει τὴν τύχην.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 9 5:1)
βασιλέασ μὲν εἶναι Ῥωμαίων Ῥωμύλον καὶ Τάτιον ἰσοψήφουσ ὄντασ καὶ τιμὰσ καρπουμένουσ τὰσ ἴσασ, καλεῖσθαι δὲ τὴν μὲν πόλιν ἐπὶ τοῦ κτίσαντοσ τὸ αὐτὸ φυλάττουσαν ὄνομα Ῥώμην, καὶ ἕνα ἕκαστον τῶν ἐν αὐτῇ πολιτῶν Ῥωμαῖον, ὡσ πρότερον, τοὺσ δὲ σύμπαντασ ἐπὶ τῆσ Τατίου πατρίδοσ κοινῇ περιλαμβανομένουσ κλήσει Κυρίτασ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 46 3:2)
δήμαρχοι ταῦθ’ ὑφορώμενοι καὶ αὐτοὶ τὴν φυλετικὴν ἐκκλησίαν ᾤοντο δεῖν συνάγειν καὶ τοῦ ἀγῶνοσ ἐκείνην ποιῆσαι κυρίαν, ἵνα μήθ’ οἱ πένητεσ τῶν πλουσίων μειονεκτῶσι μήθ’ οἱ ψιλοὶ τῶν ὁπλιτῶν ἀτιμοτέραν χώραν ἔχωσι, μήτ’ ἀπερριμμένον εἰσ τὰσ ἐσχάτασ κλήσεισ τὸ δημοτικὸν πλῆθοσ ἀποκλείηται τῶν ἴσων, ἰσόψηφοι δὲ καὶ ὁμότιμοι πάντεσ ἀλλήλοισ γενόμενοι μιᾷ κλήσει τὴν ψῆφον ἐπενέγκωσι κατὰ φυλάσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 59 15:1)
ἕκαστοσ ἐν τῇ κλήσει ᾗ ἐκλήθη ἐν ταύτῃ μενέτω.
(PROS KORINQIOUS A, chapter 7 22:1)
τοιόνδε, οἱο͂ν εἴ τισ τἀνθρώπινον ἐπιχειρήσασ δίχα διελέσθαι γένοσ διαιροῖ καθάπερ οἱ πολλοὶ τῶν ἐνθάδε διανέμουσι, τὸ μὲν Ἑλληνικὸν ὡσ ἓν ἀπὸ πάντων ἀφαιροῦντεσ χωρίσ, σύμπασι δὲ τοῖσ ἄλλοισ γένεσιν, ἀπείροισ οὖσι καὶ ἀμείκτοισ καὶ ἀσυμφώνοισ πρὸσ ἄλληλα, βάρβαρον μιᾷ κλήσει προσειπόντεσ αὐτὸ διὰ ταύτην τὴν μίαν κλῆσιν καὶ γένοσ ἓν αὐτὸ εἶναι προσδοκῶσιν·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 33:6)
τοῦτο ὃ δὴ ξηροῖσ καὶ ὑγροῖσ καὶ ἐμπύροισ καὶ ἀπύροισ παντοδαπὸν εἶδοσ ἐργασθὲν ἀγγεῖον ὃ δὴ μιᾷ κλήσει προσφθεγγόμεθα, καὶ μάλα γε συχνὸν εἶδοσ καὶ τῇ ζητουμένῃ γε, ὡσ οἶμαι, προσῆκον οὐδὲν ἀτεχνῶσ ἐπιστήμῃ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 185:5)
τὴν δὲ πασῶν τε τούτων ἄρχουσαν καὶ τῶν νόμων καὶ συμπάντων τῶν κατὰ πόλιν ἐπιμελουμένην καὶ πάντα συνυφαίνουσαν ὀρθότατα, τοῦ κοινοῦ τῇ κλήσει περιλαβόντεσ τὴν δύναμιν αὐτῆσ, προσαγορεύοιμεν δικαιότατ’ ἄν, ὡσ ἐοίκε, πολιτικήν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 293:2)
ἐγὼ δὲ οὐδὲ ἀνθρώπῳ κλήσει, μήτι δὴ θεῷ, παρακελευσαίμην ἂν δρᾶν τοῦτο, θεῷ μέν, ὅτι παρὰ φύσιν προστάττοιμ’ ἄν, πόρρω γὰρ ἡδονῆσ ἵδρυται καὶ λύπησ τὸ θεῖον, ἀνθρώπῳ δέ, ὅτι τὰ πολλὰ βλάβην ἡδονὴ καὶ λύπη γεννᾷ, δυσμάθειαν καὶ λήθην καὶ ἀφροσύνην καὶ ὕβριν τίκτουσα ἐν τῇ ψυχῇ.
(플라톤, Epistles, Letter 3 4:1)
τῶν οὖν γνωρίμων τισ ὄπισθεν κατιδών με πόρρωθεν ἐκάλεσε, καὶ παίζων ἅμα τῇ κλήσει, "ὦ Φαληρεύσ," ἔφη, "οὗτοσ Ἀπολλόδωροσ, οὐ περιμένεισ;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 2:3)
"εἰ μὲν γὰρ οὐ σφόδρα συνήθησ, ἀλλ’ ἢ τῶν πλουσίων τισ ἢ σατραπικῶν, ὡσ ἐπὶ σκηνῆσ δορυφορήματοσ λαμπροῦ δεόμενοσ ἢ πάνυ χαρίζεσθαι τῇ κλήσει πεπεισμένοσ καὶ τιμᾶν, ἐπάγεται, παραιτητέοσ εὐθύσ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Περὶ τῶν λεγομένων σκιῶν, καὶ εἰ δεῖ βαδίζειν καλούμενον πρὸσ ἑτέρουσ ὑφ’ ἑτέρων ἐπὶ δεῖπνον, καὶ πότε, καὶ παρὰ τίνασ. 16:20)
ἀλλ’, ἔφη, ὦ παῖ, τοῦτό γε τοιοῦτόν ἐστιν οἱο͂́νπερ εἴ τισ κύνασ ἐν θήρᾳ ἀνακαλοῖτο ἀεὶ τῇ κλήσει ᾗπερ ὅταν τὸ θηρίον ὁρᾷ.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Α, chapter 6 24:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION