헬라어 문장 내 검색 Language

χωρὶσ ποδοψήστρων τε καὶ τῶν ποικίλων κληδὼν ἀυτεῖ·
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 9:8)
εἰ γὰρ μέμνησθε, ὅτε ἡ πόλισ ἦρχε τῶν Ἑλλήνων καὶ ηὐδαιμόνει μάλιστα, Ἱππόνικοσ δὲ ἦν πλουσιώτατοσ τῶν Ἑλλήνων, τότε μέντοι πάντεσ ἴστε ὅτι παρὰ τοῖσ παιδαρίοισ τοῖσ μικροτάτοισ καὶ τοῖσ γυναίοισ κληδὼν ἐν ἁπάσῃ τῇ πόλει κατεῖχεν, ὅτι Ἱππόνικοσ ἐν τῇ οἰκίᾳ ἀλιτήριον τρέφει, ὃσ αὐτοῦ τὴν τράπεζαν ἀνατρέπει.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 210:2)
ἀταλᾶσ ὑπὸ ματρὸσ <ἄρν’> Ἀργείων ὀρέων ποτὲ κληδὼν ἐν πολιαῖσι μένει φήμαισ εὐαρμόστοισ ἐν καλάμοισ Πᾶνα μοῦσαν ἡδύθροον πνέοντ’, ἀγρῶν ταμίαν, χρυσέαν καλλιπλόκαμον πορεῦσαι.
(에우리피데스, choral, strophe 11)
κληδὼν γὰρ ἦλθεν εἰσ Ἐρεχθειδῶν πόλιν ὡσ σκῆπτρα χώρασ τῆσδ’ ἀναρπάσασ Λύκοσ ἐσ πόλεμον ὑμῖν καὶ μάχην καθίσταται.
(에우리피데스, Heracles, episode, lyric 2:39)
καὶ τῶνδε κληδὼν ἐσ στράτευμ’ Ἀχαιϊκὸν ἐλθοῦσ’ ἀπώλεσέν μ’·
(에우리피데스, The Trojan Women, episode, antistrophe 3 2:12)
γίνεται δὲ καὶ κλῃδὼν τἀδελφῷ τῆσ ὅλησ παρατάξεωσ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 64:1)
ὃ δὴ καὶ τῆσ ἡγεμονίασ τεκμήριον αὐτοῖσ καὶ κλῃδών, ἐφ’ οὓσ ἂν ἰώσιν, τοῦ κρατήσειν δοκεῖ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 153:2)
οὔτε δέ τινι τῶν τυπτόντων αὐτὸν ὁσημέραι κατηρᾶτο οὔτε τοὺσ τροφῆσ μεταδιδόντασ εὐλόγει, μία δὲ πρὸσ πάντασ ἦν ἡ σκυθρωπὴ κλῃδὼν ἀπόκρισισ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 346:1)
ὡσ μέντοι ἡ κληδὼν αὕτη σφι ἐσέπτατο, μᾶλλόν, τι καὶ ταχύτερον τὴν πρόσοδον ἐποιεῦντο.
(헤로도토스, The Histories, book 9, chapter 101 4:2)
"ὡσ γὰρ ὁλκὴ μία καθ’ αὑτὴν οὐκ ἄγει τὸν ζυγόν, ἰσορροποῦντι δὲ βάρει προστιθεμένη κλίνει τὸ σύμπαν ἐφ’ , ἑαυτήν οὕτω πταρμὸσ ἢ κληδὼν ἤ τι τοιοῦτον σύμβολον καὶ κοῦφον, ἐμβριθῆ διάνοιαν ἐπισπάσασθαι πρὸσ πρᾶξιν·
(플루타르코스, De genio Socratis, section 113)
"οὕτω μαντικῇ ψυχῇ πταρμὸσ ἢ κληδὼν οὐ μέγα καθ’ αὑτὸ σύμβολον δὲ μεγάλου συμπτώματοσ·
(플루타르코스, De genio Socratis, section 12 1:4)
αὖτισ δ’ ατ μενων α κηρυκι κηρυγμα καὶ ταῦτ’ ἀφεῖσα σὺν ποδῶν λακτίσμασι κληδὼν ὁμοῦ πάμφυρτ’ ἐγειτνία στέγῃ καὶ ταῦτ’ ἂν ἄλλωσ ἢ κλμ φωνῶν ἀκούσασ’ ὧδε παραπεπαισμένων φ̄ λσθβ;
(소포클레스, Ichneutae 18:7)
ὦ πόλλ’ ἐγὼ μοχθηρόσ, ὦ πικρὸσ θεοῖσ, οὗ μηδὲ κληδὼν ὧδ’ ἔχοντοσ οἴκαδε μηδ’ Ἑλλάδοσ γῆσ μηδαμοῦ διῆλθέ που.
(소포클레스, 필록테테스, episode 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION