헬라어 문장 내 검색 Language

ὃ γὰρ ἐπὶ τῷ ξύμπαντι ἀποπληξίη ἐστὶ ἰσχυρὴ, τόδε ἐν τῷ σκέλεϊ παραπληγίην φράζει· κύστιοσ δὲ οὔρων σχέσιοσ ἢ ἀκρασίησ, πάρεσισ τὸ κύριον· βλεφάρων δὲ καὶ μήλων καὶ μυῶν τῶν ἐν γνάθοισ, καὶ γένυοσ ἐπὶ θάτερα παραγωγὴ, ἢν ἐπὶ σπασμῷ διαστρέφηται, κυνικὸσ σπασμὸσ ἡ κλῆσισ· ἔκλυσιν δὲ γουνάτων καὶ αἰσθήσιοσ πρόσκαιρον νάρκην καὶ ἀψυχίην καὶ κατάπτωσιν, λιποθυμίην καλέομεν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.99)
εἰ γὰρ οἱ ποιηταὶ τὰ δοκοῦνθ’ ἑαυτοῖσ ὥστ’ εἰπεῖν τὸν Ἀπόλλω καὶ τὰσ Μούσασ καλοῦσιν, ἦ που καλλίων ἡ κλῆσισ ἡμῖν, ὅταν αὐτοῦ τοῦ προβαλόντοσ δεώμεθα μουσηγέτην ἅμα τῷ πατρὶ γενέσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 1:14)
μετὰ ταῦτα κλῆσισ καὶ ἄφιξισ ἀπὸ Σμύρνησ εἰσ Πέργαμον μετὰ τῆσ ἀγαθῆσ τύχησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 2:11)
μετὰ ταῦτα ἔφεσισ, κλῆσισ ἡγεμόνοσ, κλῆσισ τοῦ σωτῆροσ εἰσ Πέργαμον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 25:10)
μᾶλλον δὲ καὶ πρὶν εἰσελθεῖν εἰσ τὴν πόλιν ἦσαν οἱ κατὰ τὴν φήμην ἀπαντῶντεσ, καὶ τῶν τε νέων οἱ γνωριμώτατοι σφᾶσ αὐτοὺσ ἐδίδοσαν καὶ τύποσ τισ ἤδη τεταγμένοσ διατριβῆσ ἦν, καὶ διὰ πάντων ἡ κλῆσισ ἠκριβοῦτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 7:7)
ἀλλὰ μὴν ὅτε τοῦθ’ ἓν φαμὲν ἂν αἰσχύνεσθαι τὸ μηδὲν καταπρᾶξαι, οὐχ ἡ νῦν κλῆσισ ἔχει τὸ αἰσχρόν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 11:4)
καὶ οὕτω διὰ πασῶν τῶν δεκαδαρχιῶν ἡ κλῆσισ γίγνεται.
(아리아노스, chapter 42 1:2)
ἡ δὲ κλῆσισ αὐτῆσ καὶ παρ’ Ὁμήρῳ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 957)
ΜαρτυρίαΠροβούλευμα ἐνταῦθ’ οὔτ’ ἔπαινοσ οὔτε κλῆσισ εἰσ τὸ πρυτανεῖόν ἐστι τῶν πρέσβεων ὑπὸ τῆσ βουλῆσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 41:3)
οὗ γὰρ οὐ κλῆσισ, οὐ κρίσισ, οὐ μαρτυρία συνειδότοσ, οὐ διωμοσία, ἀλλ’ ἀπ’ αἰτίασ εὐθὺσ ἡ τιμωρία γέγραπται, καὶ αὕτη ἣν ἀπαγορεύουσιν οἱ νόμοι, τί ἂν ἄλλο τισ εἴποι;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 91:4)
ἡ δὲ πέμπτη κλῆσισ καὶ ἡ τελευταία παρείλκοντο.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 20 8:1)
ἀμεταμέλητα γὰρ τὰ χαρίσματα καὶ ἡ κλῆσισ τοῦ θεοῦ.
(PROS RWMAIOUS, chapter 11 32:1)
τὸν μέν γε οὖν ὑμεῖσ κατὰ τὴν τοῦ προσώπου φύσιν ὅμοιον ἐμοὶ φαίνεσθαί φατε, τοῦ δ’ ἡμῖν ἡ κλῆσισ ὁμώνυμοσ οὖσα καὶ ἡ πρόσρησισ παρέχεταί τινα οἰκειότητα.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 5:2)
ἐν δὲ τοῖσ δείπνοισ ἡ μὲν κλῆσισ ἦν ὡσ τὰ πολλὰ δημοτικὴ καὶ λαώδησ, ἡ δ’ εὐτέλεια τὴν καθαριότητα καὶ τὴν φιλοφροσύνην ἡδίονα τοῦ πολυτελοῦσ εἶχε.
(플루타르코스, chapter 3 1:3)
ἀλλὰ τοῦ γε τὸν πόλεμον εἰσ σπονδὰσ τελευτῆσαι μαρτύριόν ἐστιν ἥ τε τοῦ τόπου κλῆσισ τοῦ παρὰ τὸ Θησεῖον, ὅνπερ Ὁρκωμόσιον καλοῦσιν, ἥ τε γινομένη πάλαι θυσία ταῖσ Ἀμαζόσι πρὸ τῶν Θησείων.
(플루타르코스, chapter 27 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION