헬라어 문장 내 검색 Language

παραλείψει δὲ ὅταν τὰ προσόντα δυσχερῆ τοῖσ ἐγκωμιαζομένοισ καὶ ἅπερ ἄν τισ εἴποι ψέγων, παραλείποντεσ μόνα ἐξαγγέλλωμεν τὰ ἐπαίνου ἄξια, οἱο͂ν εἰ τὸν Ἀλέξανδρον ἐπαινοῦντεσ τὰσ μὲν λοιπὰσ πράξεισ αὐτοῦ ἐξηγοίμεθα, ὡσ διέβη τὸν Γράνικον, ὡσ μέχρι Κιλικίασ προῆλθεν, ὡσ τὰ μέχρι τοῦ Ὠκεανοῦ πάντα ἔθνη κατεστρέψατο, παραλείποιμεν δὲ τὴν Κλείτου ἀναίρεσιν καὶ τὴν περὶ τοὺσ πότουσ αὐτοῦ σπουδήν, καὶ ὅτι Μηδικὴν ἐσθῆτα μετημφιάσατο, καὶ προσκυνεῖσθαι ὁμοίωσ τῷ Περσῶν βασιλεῖ ἠξίου, καὶ ὅσα τοιαῦτα ἦν αὐτῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 11:8)
Ἔνθα δὴ καὶ τὸ Κλείτου τοῦ Δρωπίδου πάθημα καὶ τὴν Ἀλεξάνδρου ἐπ̓ αὐτῷ ξυμφοράν, εἰ καὶ ὀλίγον ὕστερον ἐπράχθη, οὐκ ἔξω τοῦ καιροῦ ἀφηγήσομαι.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 8 1:1)
καὶ Ἀλέξανδρον οὐκέτι φέρειν τοῦ Κλείτου τὴν παροινίαν τε καὶ ὕβριν, ἀλλὰ ἀναπηδᾶν γὰρ ξὺν ὀργῇ ἐπ̓ αὐτόν, κατέχεσθαι δὲ ὑπὸ τῶν ξυμπινόντων.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 8 7:2)
Ἀριστόβουλοσ βουλοσ δὲ ὅθεν μὲν ἡ παροινία ὡρμήθη οὐ λέγει, Κλείτου δὲ γενέσθαι μόνου τὴν ἁμαρτίαν, ὅν γε ὠργισμένου Ἀλεξάνδρου καὶ ἀναπηδήσαντοσ ἐπ̓ αὐτὸν ὡσ διαχρησομένου ἀπαχθῆναι μὲν διὰ θυρῶν ἔξω ὑπὲρ τὸ τεῖχόσ τε καὶ τὴν τάφρον τῆσ ἄκρασ, ἵνα ἐγίνετο, πρὸσ Πτολεμαίου τοῦ Λάγου τοῦ σωματοφύλακοσ·
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 8 9:1)
οἱ πολλοὶ δὲ ξυγγραφεῖσ τοῦτο μὲν οὐ λέγουσιν, ἀπελθόντα δὲ ἐσ τὴν εὐνὴν κεῖσθαι ὀδυρόμενον, αὐτόν τε τὸν Κλεῖτον ὀνομαστὶ ἀνακαλοῦντα καὶ τὴν Κλείτου μὲν ἀδελφήν, αὐτὸν δὲ ἀναθρεψαμένην, Λανίκην τὴν Δρωπίδου παῖδα, ὡσ καλὰ ἄρα αὐτῇ τροφεῖα ἀποτετικὼσ εἰή ἀνδρωθείσ, ἥ γε τοὺσ μὲν παῖδασ τοὺσ ἑαυτῆσ ὑπὲρ αὐτοῦ μαχομένουσ ἐπεῖδεν ἀποθανόντασ, τὸν ἀδελφὸν δὲ αὐτῆσ αὐτὸσ αὐτοχειρίᾳ ἔκτεινε·
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 9 3:1)
ἤδη δέ τινεσ καὶ τάδε ἀνέγραψαν, τὸν Ἑρμόλαον προᾳχθέντα ἐσ τοὺσ Μακεδόνασ ὁμολογεῖν τε ἐπιβουλεῦσαι ‐ καὶ γὰρ οὐκ εἶναι ἔτι ἐλευθέρῳ ἀνδρὶ φέρειν τὴν ὕβριν τὴν Ἀλεξάνδρου ‐ πάντα καταλέγοντα, τήν τε Φιλώτα οὐκ ἔνδικον τελευτὴν καὶ τὴν τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ Παρμενίωνοσ ἔτι ἐκνομωτέραν καὶ τῶν ἄλλων τῶν τότε ἀποθανόντων, καὶ τὴν Κλείτου ἐν μέθῃ ἀναίρεσιν, καὶ τὴν ἐσθῆτα τὴν Μηδικήν, καὶ τὴν προσκύνησιν τὴν βουλευθεῖσαν καὶ οὔπω πεπαυμένην, καὶ πότουσ τε καὶ ὕπνουσ τοὺσ Ἀλεξάνδρου·
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 14 2:1)
Ἔνθα δὴ διελὼν τὴν στρατιὰν Ἡφαιστίωνα μὲν καὶ Περδίκκαν ἐκπέμπει ἐσ τὴν Πευκελαῶτιν χώραν ὡσ ἐπὶ τὸν Ἰνδὸν ποταμόν, ἔχοντασ τήν τε Γοργίου τάξιν καὶ Κλείτου καὶ Μελεάγρου καὶ τῶν ἑταίρων ἱππέων τοὺσ ἡμίσεασ καὶ τοὺσ μισθοφόρουσ ἱππέασ ξύμπαντασ, προστάξασ τά τε κατὰ τὴν ὁδὸν χωρία ἢ βίᾳ ἐξαιρεῖν ἢ ὁμολογίᾳ παρίστασθαι καὶ ἐπὶ τὸν Ἰνδὸν ποταμὸν ἀφικομένουσ παρασκευάζειν ὅσα ἐσ τὴν διάβασιν τοῦ ποταμοῦ ξύμφορα.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 22 7:1)
Αὐτὸσ δὲ ἐπιλεξάμενοσ τῶν τε ἑταίρων τὸ ἄγημα καὶ τὴν Ἡφαιστίωνοσ ἱππαρχίαν καὶ τὴν Περδίκκου τε καὶ Δημητρίου καὶ τοὺσ ἐκ Βάκτρων καὶ Σογδιανῶν καὶ τοὺσ Σκύθασ ἱππέασ καὶ Δάασ τοὺσ ἱπποτοξότασ καὶ τῆσ φάλαγγοσ τούσ τε ὑπασπιστὰσ καὶ τὴν Κλείτου τε καὶ Κοίνου τάξιν καὶ τοὺσ τοξότασ τε καὶ τοὺσ Ἀγριᾶνασ ἦγεν ἀφανῶσ πολύ τι ἀπέχων τῆσ ὄχθησ, τοῦ μὴ καταφανὴσ εἶναι ἄγων ἐπὶ τὴν νῆσον καὶ τὴν ἄκραν, ἔνθεν διαβαίνειν αὐτῷ ἦν ἐγνωσμένον.
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 12 2:1)
αὐτὸσ δὲ ἐπὶ μὲν τοῦ δεξιοῦ κέρωσ τῶν ἱππέων τὸ ἄγημα κατέστησε καὶ τὴν Κλείτου ἱππαρχίαν, ἐχομένουσ δὲ τούτων τοὺσ ὑπασπιστάσ, καὶ ἐπὶ τούτοισ τοὺσ Ἀγριᾶνασ·
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 22 6:1)
ὡσ δὲ τάχιστα οἱ πεζοὶ ἀφίκοντο, Περδίκκαν μὲν τήν τε αὑτοῦ ἱππαρχίαν ἔχοντα καὶ τὴν Κλείτου καὶ τοὺσ Ἀγριᾶνασ πρὸσ ἄλλην πόλιν ἐκπέμπει τῶν Μαλλῶν, οἷ ξυμπεφευγότεσ ἦσαν πολλοὶ τῶν ταύτῃ Ἰνδῶν, φυλάσσειν τοὺσ ἐν τῇ πόλει κελεύσασ, ἔργου δὲ μὴ ἔχεσθαι ἔστ̓ ἂν ἀφίκηται αὐτόσ, ὡσ μηδὲ ἀπὸ ταύτησ τῆσ πόλεωσ διαφυγόντασ τινὰσ αὐτῶν ἀγγέλουσ γενέσθαι τοῖσ ἄλλοισ βαρβάροισ ὅτι προσάγει ἤδη Ἀλέξανδροσ·
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 6 4:1)
περὶ τῆσ εἰσ τὸν Διόνυσον ἁμαρτίασ καὶ τῆσ παρὰ τὸν πότον ἀναιρέσεωσ Κλείτου.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, τῶν Διοδώρου βύβλων τῆσ ἑπτακαιδεκάτησ εἰσ δύο διῃρημένησ ἡ πρώτη περιέχει τάδε.37)
Βοώντων δὲ τῶν λοιπῶν αἴτιον εἶναι μάλιστα τῆσ ἀποστάσεωσ Κλεῖτόν τινα καὶ παρακαλούντων εἰσ ἐκεῖνον ἀπερείδεσθαι τὴν ὀργήν, ὁ Ιὤσηποσ ἀνελεῖν μὲν οὐδένα προῄρητο, Ληουὶν δέ τινα τῶν ἑαυτοῦ φυλάκων ἐκέλευσεν ἐξελθεῖν, ἵνα ἀποκόψῃ τὰσ χεῖρασ τοῦ Κλείτου.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 804:1)
ἐγὼ δ’ ἀποκτεῖναι μὲν οὐχ ὅσιον ἡγούμενοσ ὁμόφυλον ἄνδρα, κολάσαι δ’ ἀνάγκην ἔχων, τῶν περὶ ἐμέ τινι σωματοφυλάκων Ληουεῖ προσέταξα προελθόντι κόψαι τοῦ Κλείτου τὴν ἑτέραν τῶν χειρῶν.
(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 205:1)
κύκνον δ’ αὖ Κῆυξ θάπτεν καὶ λαὸσ ἀπείρων, οἵ ῥ’ ἐγγὺσ ναῖον πόλιασ κλειτοῦ βασιλῆοσ Ἄνθην Μυρμιδόνων τε πόλιν κλειτήν τ’ Ιαὠλκὸν Ἄρνην τ’ ἠδ’ Ἑλίκην·
(헤시오도스, 헤라클레스의 방패, Book Sh. 45:1)
μήτ̓ εἰ Ἀλέξανδροσ ἀνιάσεται ἐπὶ τῇ Κλείτου σφαγῇ ὠμῶσ ἐν τῷ συμποσίῳ γενομένῃ, εἰ σαφῶσ ἀναγράφοιτο·
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 38 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION