Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ καταθεῖσα αὐτὸν εἰσ κίστην Πανδρόσῳ τῇ Κέκροποσ παρακατέθετο, ἀπειποῦσα τὴν κίστην ἀνοίγειν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 14 6:14)
καὶ Φυλλὶσ αὐτὸν ἄχρι τῶν Ἐννέα ὁδῶν λεγομένων προπέμπει καὶ δίδωσιν αὐτῷ κίστην, εἰποῦσα ἱερὸν <τῆσ> μητρὸσ Ῥέασ ἐνεῖναι, καὶ ταύτην μὴ ἀνοίγειν, εἰ μὴ ὅτανἀπελπίσῃ τῆσ πρὸσ αὐτὴν ἀνόδου.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 6 29:3)
Δημοφῶν δὲ τὴν κίστην ἀνοίξασ φόβῳ κατασχεθεὶσ ἄνεισιν ἐπὶ τὸν ἵππον καὶ τοῦτον ἐλαύνων ἀτάκτωσ ἀπόλλυται·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 6 30:3)
πότερον ταῦτα ὀρθῶσ καὶ ἀναγκαίωσ ἔχει ἐνεγκεῖν εἰσ μέσον, ἢ καὶ τοῦτο ἀδικοῦμεν καὶ περιεργαζόμεθα, εἰ μὴ προσκυνοῦμεν, ὡσπερεὶ κίστην ἀπόρρητα κρύπτουσαν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 6:17)
τὴν ἐμὴν κίστην ἰὼν ξύλλαβε σιωπῇ καὶ βασάνισον ἅττ’ ἔνι, καὶ τὴν Παφλαγόνοσ·
(아리스토텔레스, Episode 1:23)
ἐπὶ δεῖπνον ταχὺ βάδιζε τὴν κίστην λαβὼν καὶ τὸν χοᾶ.
(아리스토파네스, Acharnians, Episode17)
παῖ παῖ φέρ’ ἔξω δεῦρο τὴν κίστην ἐμοί.
(아리스토파네스, Acharnians, Episode 1:4)
ἐλθοῦσά φησιν αὐτομάτη μετὰ τἀν Πύλῳ σπονδῶν φέρουσα τῇ πόλει κίστην πλέαν ἀποχειροτονηθῆναι τρὶσ ἐν τἠκκλησίᾳ.
(아리스토파네스, Peace, Episode11)
ὦ Θρᾷττα τὴν κίστην κάθελε, κᾆτ’ ἔξελε τὸ πόπανον, ὅπωσ λαβοῦσα θύσω τοῖν θεοῖν.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics 3:18)
νῦν δὴ τὸν ἐκ θἠμετέρου γυμνασίου δεῖ τι λέγειν καινόν, ὅπωσ φανήσει ‐ ἐνεγκάτω μοι δεῦρο τὴν κίστην τισ ὡσ τάχιστα.
(아리스토파네스, Wasps, Agon, strophe1)
τὸ μὲν δὴ τῆσ Ἐρινύοσ τήν τε κίστην καλουμένην ἔχει καὶ ἐν τῇ δεξιᾷ δᾷδα, μέγεθοσ δὲ εἰκάζομεν ἐννέα εἶναι ποδῶν αὐτήν·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 25 10:1)
ἡ δὲ Δέσποινα σκῆπτρόν τε καὶ <τὴν> καλουμένην κίστην ἐπὶ τοῖσ γόνασιν ἔχει, τῆσ δὲ ἔχεται τῇ δεξιᾷ τῆσ κίστησ.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 37 6:3)
καί τισ ἧκεν ἀπ’ ἀγροῦ κίστην τινὰ κομίζων·
(플루타르코스, Antony, chapter 85 1:3)
καὶ τὴν ἱερὰν κίστην, οἱ στολισταὶ καὶ οἱ ἱερεῖσ ἐκφέρουσι χρυσοῦν ἐντὸσ ἔχουσαν κιβώτιον, εἰσ ὃ ποτίμου λαβόντεσ ὕδατοσ ἐγχέουσι, καὶ γίγνεται κραυγὴ τῶν παρόντων ὡσ εὑρημένου τοῦ Ὀσίριδοσ·
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 39 8:2)
τὴν δὲ σκαλίσι τὰσ γυναῖκασ διαμώσασ πλύνειν ἐν ἠθητηρίοισ πλεκτοῖσ εἰσ κίστην.
(스트라본, 지리학, book 3, chapter 2 18:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION