Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀμφ’ ἱστὸν δὲ μέλασ εἱλίσσετο κισσόσ, ἄνθεσι τηλεθάων, χαρίεισ δ’ ἐπὶ καρπὸσ ὀρώρει·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Διώνυσον 5:8)
κύκλῳ δὲ περὶ σὲ κισσὸσ εὐπέταλοσ ἕλικι θάλλει.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, antistrophe 32)
Διονύσου μέν γε τῆσ στρατηλασίησ καὶ Νῦσα πόλισ μνῆμα οὐ φαῦλον, καὶ ὁ Μηρὸσ τὸ οὖροσ, καὶ ὁ κισσὸσ ὅστισ ἐν τῷ οὔρεϊ τούτῳ φύεται, καὶ αὐτοὶ Ἰνδοὶ ὑπὸ τυμπάνων τε καὶ κυμβάλων στελλόμενοι ἐσ τὰσ μάχασ, καὶ ἐσθὴσ αὐτοῖσι κατάστικτοσ ἐοῦσα, κατάπερ τοῦ Διονύσου τοῖσι βάκχοισιν·
(아리아노스, Indica, chapter 5 9:1)
χορῶν ἐραστὴσ κισσόσ, ἐνιαυτοῦ δὲ παῖσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 88 1:5)
ἀεροφόρητον λεπτότατον περὶ σῶμα συνίλλεται ἡδύπνοον περὶ νυμφίον εὔτριχα, κισσὸσ ὅπωσ Καλάμῳ περιφύεται αὐξόμενοσ ἐάροσ ὀλολυγόνοσ ἔρωτι κατατετηκώσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 243)
ὁποῖα κισσὸσ δρυόσ, ὅπωσ τῆσδ’ ἕξομαι.
(에우리피데스, Hecuba, episode 4:11)
Βρόμιον ἔνθα τέκετο μά‐ τηρ Διὸσ γάμοισι, κισσὸσ ὃν περιστεφὴσ ἕλικοσ εὐθὺσ ἔτι βρέφοσ χλοηφόροισιν ἔρνεσιν κατασκίοισιν ὀλβίσασ ἐνώτισεν, Βάκχιον χόρευμα παρθένοισι Θηβαί̈αισι καὶ γυναιξὶν εὐίοισ.
(에우리피데스, Phoenissae, choral, strophe 12)
κισσόσ οἱ προσπεφυκὼσ μέγασ καὶ ἰσχυρὸσ διέλυσεν ἐκ τῶν ἁρμονιῶν καὶ διέσπα τοὺσ λίθουσ ἀπ’ ἀλλήλων.
(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 33 11:2)
ἤκουσα δὴ λυγρότατον ὀλέσθαι τὰν Φρυγίαν ξέναν Ταντάλου Σιπύλῳ πρὸσ ἄκρῳ, τὰν κισσὸσ ὡσ ἀτενὴσ πετραία βλάστα δάμασεν, καί νιν ὄμβροι τακομέναν, ὡσ φάτισ ἀνδρῶν, χιών τ’ οὐδαμὰ λείπει, τέγγει δ’ ὑπ’ ὀφρύσι παγκλαύτοισ δειράδασ·
(소포클레스, Antigone, choral, antistrophe 11)
ἰδού μ’ ἀναταράσσει, εὐοῖ μ’, ὁ κισσὸσ ἄρτι βακχίαν ὑποστρέφων ἅμιλλαν.
(소포클레스, 트라키니아이, choral4)
τῶν δὲ συνοικισθεισῶν ἦν Ἀπολλωνία καὶ Χαλάστρα καὶ Θέρμα καὶ Γαρησκὸσ καὶ Αἴνεια καὶ Κισσόσ, ὧν τὴν Κισσὸν ὑπονοήσειεν ἄν τισ τῷ Κισσῇ προσήκειν, οὗ μέμνηται ὁ ποιητήσ Κισσῆσ τόν γ’ ἔθρεψε, τὸν Ἰφιδάμαντα λέγων.
(스트라본, 지리학, Book 7, chapter fragments 50:7)
τῶ περὶ μὲν χείλη μαρύεται ὑψόθι κισσόσ, κισσὸσ ἑλιχρύσῳ κεκονιμένοσ·
(테오크리토스, Idylls, Θύρσισ ἢ ᾠδή17)
ἐντὶ δάφναι τηνεῖ, ἐντὶ ῥαδιναὶ κυπάρισσοι, ἔστι μέλασ κισσόσ, ἔστ’ ἄμπελοσ ἁ γλυκύκαρποσ, ἔστι ψυχρὸν ὕδωρ, τό μοι ἁ πολυδένδρεοσ Αἴτνα λευκᾶσ ἐκ χιόνοσ ποτὸν ἀμβρόσιον προϊήτι.
(테오크리토스, Idylls, Κύκλωψ24)
καὶ γὰρ ἐμοὶ τὸ πάροιθεν ἐπάνθεεν ἁδύ τι κάλλοσ ὡσ κισσὸσ ποτὶ πρέμνον, ἐμὰν δ’ ἐπύκαζεν ὑπήναν, χαῖται δ’ οἱᾶ σέλινα περὶ κροτάφοισι κέχυντο, καὶ λευκὸν τὸ μέτωπον ἐπ’ ὀφρύσι λάμπε μελαίναισ·
(테오크리토스, Idylls, Βουκολίσκος17)
Τὸν σὲ χοροῖσ μέλψαντα Σοφοκλέα παῖδα Σοφίλλου, τὸν τραγικῆσ Μούσησ ἀστέρα Κεκρόπιον, πολλάκισ ὃν θυμέλῃσι καὶ ἐν σκηνῇσι τεθηλὼσ βλαισὸσ Ἀχαρνίτησ κισσὸσ ἔρεψε κόμην, τύμβοσ ἔχει καὶ γῆσ ὀλίγον μέροσ·
(작자 미상, 비가, Σιμμίου Θηβαίου, Ἐπιγράμματα2)

SEARCH

MENU NAVIGATION