헬라어 문장 내 검색 Language

κινητικὸν μὲν γάρ ἐστι τῷ δύνασθαι, κινοῦν δὲ τῷ ἐνεργεῖν, ἀλλ’ ἔστιν ἐνεργητικὸν τοῦ κινητοῦ, ὥσθ’ ὁμοίωσ μία ἡ ἀμφοῖν ἐνέργεια ὥσπερ τὸ αὐτὸ διάστημα ἓν πρὸσ δύο καὶ δύο πρὸσ ἕν, καὶ τὸ ἄναντεσ καὶ τὸ κάταντεσ, ἀλλὰ τὸ εἶναι οὐχ ἕν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 148:5)
ἀλλὰ μὴν εἰ ἔστι κινητικὸν ἢ ποιητικόν, μὴ ἐνεργοῦν δέ τι, οὐκ ἔσται κίνησισ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 56:3)
ἀλλὰ μὴν οὐδέν γ’ ἔσται τῶν ἐναντίων ὅπερ καὶ ποιητικὸν καὶ κινητικόν;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 143:1)
τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον ἔχει καὶ τὰ περὶ τοὺσ ῥυθμούσ οἱ μὲν γὰρ ἦθοσ ἔχουσι στασιμώτερον οἱ δὲ κινητικόν, καὶ τούτων οἱ μὲν φορτικωτέρασ ἔχουσι τὰσ κινήσεισ οἱ δὲ ἐλευθεριωτέρασ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 81:2)
Διοκλῆσ δέ φησι τὸ ὕδωρ πεπτικὸν εἶναι καὶ ἄφυσον ψυκτικόν τε μετρίωσ ὀξυδερκέσ τε καὶ ἥκιστα καρηβαρικὸν κινητικόν τε ψυχῆσ καὶ σώματοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 25 2:3)
"λευκόινον δὲ κινητικὸν ὄντα κεφαλῆσ καὶ ἀμαράκινον καὶ ἅπαντασ τοὺσ καροῦν δυναμένουσ ἢ βαρύνειν ἄλλωσ κεφαλὴν περιστατέον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 1711)
τὸ μὲν οὖν ὑγρὸν διὰ τὸ μετέχον εἶναι τῶν γενῶν τῶν ὕδατοσ ὅσα σμικρά, ἀνίσων ὄντων, κινητικὸν αὐτό τε καθ’ αὑτὸ καὶ ὑπ’ ἄλλου διὰ τὴν ἀνωμαλότητα καὶ τὴν τοῦ σχήματοσ ἰδέαν γέγονεν·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 265:3)
ταὐτὸν ἀπὸ τοῦ ἑνὸσ τὸ δὲ θάτερον ἀπὸ τῆσ δυάδοσ καὶ μέμικται πρῶτον ἐνταῦθα περὶ τὴν ψυχήν, ἀριθμοῖσ καὶ λόγοισ συνδεθέντα καὶ μεσότησιν ἐναρμονίοισ, καὶ ποιεῖ θάτερον ἐγγενόμενον τῷ ταὐτῷ διαφοράν, τὸ δὲ ταὐτὸν ἐν τῷ ἑτέρῳ τάξιν, ὡσ δῆλόν ἐστιν ἐν ταῖσ πρώταισ τῆσ ψυχῆσ δυνάμεσιν εἰσὶ δ’ αὗται τὸ κριτικὸν καὶ τὸ κινητικόν.
(플루타르코스, Compendium libri de animae procreatione in Timaeo, section 5 7:1)
τὸ γὰρ κινητικὸν καὶ τὸ κινητὸν ἐνδεῖν αὐτῷ.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 2 4:1)
ἀκοσμία δ’ οὐκ ἀσώματοσ οὐδ’ ἀκίνητοσ οὐδ’ ἄψυχοσ ἀλλ’ ἄμορφον μὲν καὶ ἀσύστατον τὸ σωματικὸν ἔμπληκτον δὲ καὶ ἄλογον τὸ κινητικὸν ἔχουσα τοῦτο δ’ ἦν ἀναρμοστία ψυχῆσ οὐκ ἐχούσησ λόγον.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 5 6:1)
θεὸσ οὔτε σῶμα τὸ ἀσώματον οὔτε ψυχὴν τὸ ἄψυχον ἐποίησεν, ἀλλ’ ὥσπερ ἁρμονικὸν ἄνδρα καὶ ῥυθμικὸν οὐ φωνὴν ποιεῖν οὐδὲ κίνησιν ἐμμελῆ δὲ φωνὴν καὶ κίνησιν εὔρυθμον ἀξιοῦμεν, οὕτωσ ὁ θεὸσ οὔτε τοῦ σώματοσ τὸ ἁπτὸν καὶ ἀντίτυπον οὔτε τῆσ ψυχῆσ τὸ φανταστικὸν καὶ κινητικὸν αὐτὸσ ἐποίησεν·
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 5 8:1)
εἰσὶ δ’ αὗται τὸ κριτικὸν καὶ τὸ κινητικόν.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 24 9:1)
"τῆσ δὲ πυραμίδοσ πᾶσ ἄν τισ τὸ πυροειδὲσ καὶ κινητικὸν ἐν τῇ λεπτότητι τῶν πλευρῶν καὶ τῇ τῶν γωνιῶν ὀξύτητι κατανοήσειεν·
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 3411)
"τὰ μὲν ἀνιέντασ ἐν καιρῷ τὰ δ’ ἐπιτείνοντασ, καὶ τὸ ἄγαν ἐκστατικὸν αὐτῆσ καὶ ταρακτικὸν ἀφαιροῦντασ τὸ δὲ κινητικὸν ἀλύπωσ καὶ ἀβλαβῶσ τοῖσ χρωμένοισ καταμιγνύντασ ἀπολείποντεσ, οὐδὲν ἄλογον ποιεῖν οὐδ’ ἀδύνατον δόξομεν.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 489)
ἐπεὶ καὶ τὸ ψυχρὸν ἐοίκε στάσιμον εἶναι, κινητικὸν δὲ τὸ θερμόν·
(플루타르코스, De primo frigido, chapter, section 1 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION