Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

αὐτὰρ Ἀπόλλων Ὀγχηστόνδ’ ἀφίκανε κιών, πολυήρατον ἄλσοσ ἁγνὸν ἐρισφαράγου Γαιηόχου·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 19:3)
ἔνθ’ Ἑρμῆσ μὲν ἔπειτα κιὼν παρὰ λάινον ἄντρον ἐσ φῶσ ἐξήλαυνε βοῶν ἴφθιμα κάρηνα·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 43:3)
δηρὸν δ’ οὐ μετέπειτα τεὴν κατὰ βάξιν Ιἤσων χειμερίοιο ῥέεθρα κιὼν διὰ ποσσὶν Ἀναύρου ἄλλο μὲν ἐξεσάωσεν ὑπ’ ἰλύοσ, ἄλλο δ’ ἔνερθεν κάλλιπεν αὖθι πέδιλον ἐνισχόμενον προχοῇσιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 1:3)
ἀλλ’ ἄγε νῦν ἐπὶ νῆα κιὼν ἑτάροισιν ἐνίσπεσ μύθουσ ἡμετέρουσ, μηδ’ ἔκτοθι μίμνε πόληοσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 14:44)
οὐ γὰρ Ὕλασ κρήνηνδε κιὼν σόοσ αὖτισ ἱκάνει.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 22:2)
καὶ δὲ τότε προτὶ νῆα κιών, χρειώ μιν ἐρέσθαι ναυτιλίησ, οἵ τ’ εἰε͂ν, ὑπερβασίῃσιν ἄτισσεν, τοῖον δ’ ἐν πάντεσσι παρασχεδὸν ἔκφατο μῦθον·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 1:4)
Αἰσονίδην δ’ ἤτοι μὲν ἕλεν δέοσ, ἀλλά μιν οὐδ’ ὧσ ἐντροπαλιζόμενον πόδεσ ἔκφερον, ὄφρ’ ἑτάροισιν μίκτο κιών·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 20:19)
χρίμψε δ’ ἔπειτα κιών, παρὰ δ’ ὄβριμον ἔγχοσ ἔπηξεν ὀρθὸν ἐπ’ οὐριάχῳ, κυνέην δ’ ἀποκάτθετ’ ἐρείσασ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 21:20)
Τὸ ἀπὸ τῆσ ὑπερώησ ἐκκρεμὲν σῶμα στερρὸν, μεσηγὺτῶν παρισθμίων, κίων καὶ γαργαρεὼν καλέεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.80)
κίων δὲ τοῦδε τοῦ πάθεοσ ἡ ἐπίκλησισ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.85)
γηραιοῖσι ὁ κίων συνήθησ, σταφυλὴ δὲ νέοισι καὶ ἀκμάζουσι· πολύαιμοι γὰρ καὶ ἐπιφλεγμαίνει μᾶλλον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.97)
σπᾶται δὲ καὶ κίων, καὶ εἰ μὲν τὸ στόμα συνάγει, τἄνδοθεν ἀδόκητοσ ὁ πάταγοσ· ἢν δὲ διαστήσ ῃ τὸ στόμα, ὄψεαι τὴν κιονίδα, ἄλλοτε μὲν προσφυομένην ἐσ πλάτοσ τῷ οὐρανῷ, ἄλλοτε δὲ ἀποπαλλομένην βίῃ ὠκέωσ σωλῆνι ὁμοίωσ, εὖτε καὶ ἤδη παταγεῖ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.135)
ἄμφω γὰρ ξὺν φλεγμασίῃ καὶ πάχεϊ καὶ μήκεϊ ξυνίσταντα ι, ὡσ ἐσ τὴν ἀρτηρίην ἐκκρεμέα γίγνεσθαι· ἴσῳ μὲν πάχεϊ ἀπὸ τῆσ βάσιοσ μέσφι ἄκρου τοῦ οὐρανοῦ ὁ κίων· ἀνίσῳ δὲ ἡ σταφυλή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.320)
ἀνέχεται γὰρ τῶνδε τῶν δριμέων ὁ κίων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.329)
ὁ μὲν γὰρ μέσοσ ἦν κίων ἐκ τῆσ βάσεωσ πεπηγώσ, λεπτοὶ δ’ ἀπ’ αὐτοῦ μεμήκυντο καυλίσκοι τριαίνησ σχήματι παραπλησίαν τὴν θέσιν ἔχοντεσ, λύχνον ἕκαστοσ αὐτῶν ἐπ’ ἄκρον κεχαλκευμένοσ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 171:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION