Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐλαίου δὲ ἀποκλιθῆναι κεράμιον φάσκειν, οὐ μέντοι [ταῦτα] παθεῖν γε οὐδέν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 6:19)
ὁ δὲ Χῖοσ Ιὤν τραγῳδίαν νικήσασ Ἀθήνησιν ἑκάστῳ τῶν Ἀθηναίων ἔδωκε Χίου κεράμιον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 5 2:1)
Κλείταρχοσ δ’ ἐν ταῖσ Γλώσσαισ τὸ κεράμιόν φησιν Ιὤνασ κάδον καλεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 45 3:2)
"κεῖνοσ τῇ ἑξῆσ ἐλούετο ἐπεισελθὼν ἐποίησεν αὐτοῦ καταχυθῆναι τῆσ κεφαλῆσ μέγιστον κεράμιον πολυτελεστάτου μύρου τῆσ στακτῆσ καλουμένησ, ὡσ πάντασ ἀναστάντασ κυλίεσθαι λουομένουσ τῷ μύρῳ καὶ διὰ τὴν γλισχρότητα καταπίπτοντασ γέλωτα παρέχειν, καθάπερ καὶ αὐτὸν τὸν βασιλέα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:34)
καὶ ὁ μὲν Ἡγήσανδροσ ταῦτα λέγει, εἴδομεν δ’ αὐτὸ καὶ ἡμεῖσ ἀνακείμενον ἐν Δελφοῖσ ὡσ ἀληθῶσ θέασ ἄξιον διὰ τὰ ἐν αὐτῷ ἐντετορευμένα ζῳδάρια καὶ ἄλλα τινὰ ζῳύφια καὶ φυτάρια, ἐπιτίθεσθαι ἐπ’ αὐτῷ δυνάμενα καὶ κρατῆρασ καὶ ἄλλα σκεύη, ἡ δ’ ὑπ’ Ἀλεξανδρέων καλουμένη ἀγγοθήκη τρίγωνόσ ἐστι, κατὰ μέσον κοίλη, δέχεσθαι δυναμένη ἐντιθέμενον κεράμιον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 45 4:2)
"Κάτων δὲ ἐκεῖνοσ, ὡσ Πολύβιοσ ἱστορεῖ ἐν τῇ πρώτῃ καὶ τριακοστῇ τῶν ἱστοριῶν, ἐδυσχέραινε καὶ ἐκεκράγει ὅτι τινὲσ τὰσ ξενικὰσ τρυφὰσ εἰσήγαγον εἰσ τὴν Ῥώμην, τριακοσίων μὲν δραχμῶν κεράμιον ταρίχων Ποντικῶν ὠνησάμενοι, καὶ μειράκια δ’ εὔμορφα ὑπερβαλλούσησ ἀγρῶν τιμῆσ, πρότερον δὲ οὕτωσ ὀλιγοδεεῖσ ἦσαν οἱ τὴν Ἰταλίαν κατοικοῦντεσ ὥστε καὶ καθ’ ἡμᾶσ ἔτι, φησὶν ὁ Ποσειδώνιοσ, οἱ σφόδρα εὐκαιρούμενοι τοῖσ βίοισ, ἦγον τοὺσ υἱοὺσ ὕδωρ μὲν ὡσ τὸ πολὺ πίνοντασ, ἐσθίοντασ δ’ ὃ τι ἂν τύχῃ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 10448)
"διὸ καὶ χείριστοί εἰσι κατὰ τὸν χρόνον τοῦτον, ἀποτίκτει δ’ ὁ μὲν πουλύπουσ ἢ εἰσ θαλάμασ ἢ εἰσ κεράμιον ἤ τι ἄλλο τοιοῦτο κοῖλον, καὶ μεθ’ ἡμέρασ πεντήκοντα ἐκ τῶν ᾠῶν πουλυπόδια ἐξέρπει ὥσπερ τὰ φαλάγγια πολλά, ὁ δὲ θῆλυσ πουλύπουσ ὁτὲ μὲν ἐπὶ τοῖσ ᾠοῖσ, ὁτὲ δ’ ἐπὶ τῷ στόματι προκάθηται τῆσ θαλάμησ, τὴν πλεκτάνην ἐπέχων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 1047)
νυνὶ τέ με ὁ δεσπότησ προὔπεμψεν οἴνου κεράμιον τῶν ἔνδοθεν κομιοῦντ’.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 683)
ἐλαίου δ’ ἀποκλιθῆναι μὲν κεράμιον φάσκειν, οὐ μέντοι παθεῖν γ’ οὐδέν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Καλλικλέα Περὶ Χωρίου Βλάβης 30:3)
διδόντεσ γὰρ οἴνου κεράμιον ἀντιλαμβάνουσι παῖδα, τοῦ πόματοσ διάκονον ἀμειβόμενοι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 26 3:4)
ὁ δὲ κεράμιον ὅλον ἔπεμψεν αὐτῷ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 7:7)
τὸν τοιοῦτον οὐδ’ ἂν ἐκώλυεν εἰσελθεῖν, ἀλλ’ ᾔδει, ὅτι ἢ καθεδεῖται ὡσ κεράμιον ἢ λέγων ἐρεῖ, ἃ οἶδεν ὅτι ὁ Καῖσαρ θέλει, καὶ προσεπισωρεύσει ἔτι πλείονα.
(에픽테토스, Works, book 1, Πῶσ ἄν τισ σῴζοι τὸ κατὰ πρόσωπον ἐν παντί. 24:2)
τοῖσ παιδίοισ εἰσ στενόβρογχον κεράμιον καθιεῖσιν τὴν χεῖρα καὶ ἐκφέρουσιν ἰσχαδοκάρυα τοῦτο συμβαίνει·
(에픽테토스, Works, book 3, Πρόσ τινα ῥήτορα ἀνιόντα εἰσ Ῥώμην ἐπὶ δίκῃ. 22:1)
προλέγω γάρ σοι μηδέποτ’ ἐπιλείψειν ἀλεύρων ἐκεῖνο τὸ ἄγγοσ μηδ’ ἐλαίου τὸ κεράμιον, μέχρισ οὗ ἂν ὕσῃ ὁ θεόσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 403:2)
ἐσ Αἴγυπτον ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ πάσησ καὶ πρὸσ ἐκ Φοινίκησ κέραμοσ ἐσάγεται πλήρησ οἴνου δὶσ τοῦ ἔτεοσ ἑκάστου, καὶ ἓν κεράμιον οἰνηρὸν ἀριθμῷ κεινὸν οὐκ ἔστι ὡσ λόγῳ εἰπεῖν ἰδέσθαι.
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 6 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION