Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Καὶ ἔμπυοσ δὲ ἐξ ἀποστάσιοσ γίγνεται· κύστιοσ σημήϊα, τάπερ ἐπ’ ἄλλοισι · ἐπὶ φλεγμασίῃ γὰρ , καὶ ἐπὶ πυρετοῖσι, καὶ Ῥίγεσι, ἡ ἀπόστασισ· κίνδυνοι οἱ ὠυτοί· πῦον δὲ ἀλλ’ εἰ παχὺ, λευκὸν, οὐ κάκοδμον ἐκδιδοῖ, εὐηθέα τὰ ἀπὸ τῶνδε ἕλκεα· ἢν δὲ ἐπινέμηται, τρυγώδεα, μυξοποιὰ, κάκοδμα οὐρέουσι· τῶν τοιῶνδε οὐ βραδύνει θάνατοσ · δακνώδε α μὲν τὰ οὖρα· ὀδυνηρὰ δὲ ἡ πρόεσισ αὐτῶν, διαί̈σσει δὲ ἡ ὀδύνη μέσφι ἄκρων τοῦ καυλοῦ· βλάπτει δὲ αὐτέουσ πάντα καὶ τἀναντία· καὶ πλησμονὴ καὶ κένωσισ, καὶ ἀργίη καὶ κίνησισ, καὶ λουτρὰ καὶ ἀλουσίη, καὶ τροφὴ καὶ ἀτροφίη, καὶ γλυκέα καὶ ὀξέα, ἄλλων ἄλλα μὲν ὠφελεύντων , ἄλλα δὲ βλαπτόντων, εἰσ ἓν ξυμβῆναι μὴ δυναμένων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.125)
ἀρτεμισίη δ’ ἔστω ἡ βοτάνη, καὶ σχοῖνοσ, καὶ κάλαμοσ ὁ εὐώδησ ἐν τοῖσ καταπλάσμασι· ἔπειτα σικύην προσβάλλειν ἐσ νεφροὺσ κατ’ ἰσχίον, μάλιστα δ’ ἂν ἡ ἀπὸ τοῦδε τοῦ χωρίου κένωσισ ὤνησε· λελαπάχθω δὲ κοιλίη κλυσμοῖσι ὀλισθηροῖσι, γλίσχροισι μᾶλλον ἢ δριμέσι, μαλάχησ ἢ τήλιοσ χυλοῖσι · κοτὲ δὲ φάρμακα πρὸ τῶν σιτίων οὐρητικὰ, ὁκοῖα ἐπὶ ἥπατοσ λέλεκται· ἀτὰρ καὶ σιτία ἴκελα, εὔπεπτα .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.278)
"Κένωσίσ τε σελήνησ καὶ πάλιν πλήρωσισ καὶ κατὰ στροφὴν τοῦ σώματοσ τούτου δύναιτ’ ἂν γίνεσθαι καὶ κατὰ σχηματισμοὺσ ἀέροσ ὁμοίωσ, ἔτι τε καὶ κατ’ ἐμπροσθετήσεισ καὶ κατὰ πάντασ τρόπουσ, καθ’ οὓσ καὶ τὰ παρ’ ἡμῖν φαινόμενα ἐκκαλεῖται εἰσ τὰσ τοῦ εἴδουσ τούτου ἀποδόσεισ, ἐὰν μή τισ τὸν μοναχῆ τρόπον κατηγαπηκὼσ τοὺσ ἄλλουσ κενῶσ ἀποδοκιμάζῃ, οὐ τεθεωρηκὼσ τί δυνατὸν ἀνθρώπῳ θεωρῆσαι καὶ τί ἀδύνατον, καὶ διὰ τοῦτ’ ἀδύνατα θεωρεῖν ἐπιθυμῶν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 94:1)
ἐπὶ μέν γε χρονίαισ αἱμορροί̈σιν ἐπισχεθείσαισ ἢ διὰ κένωσιν ἄμετρον εἰσ ψῦξιν ἐσχάτην ἀγαγούσαισ τὸν ἄνθρωπον οὐχ ἅπαξ οὐδὲ δὶσ ἀλλὰ πολλάκισ ἤδη τεθεάμεθα συστάντασ ὑδέρουσ, ὥσπερ γε καὶ γυναιξὶν ἥ τε τῆσ ἐφ’ ἑκάστῳ μηνὶ καθάρσεωσ ἀπώλεια παντελὴσ καὶ ἄμετροσ κένωσισ, ὅταν αἱμορραγήσωσί ποθ’ αἱ μῆτραι σφοδρῶσ, ἐπεκαλέσαντο πολλάκισ ὕδερον καί τισιν αὐτῶν καὶ ὁ γυναικεῖοσ ὀνομαζόμενοσ Ῥοῦσ εἰσ τοῦτ’ ἐτελεύτησε τὸ πάθοσ, ἵνα τοὺσ ἀπὸ τῶν κενεώνων ἀρχομένουσ ἢ ἄλλου τινὸσ τῶν ἐπικαίρων μορίων ὑδέρουσ παραλίπω, σαφῶσ μὲν καὶ αὐτοὺσ ἐξελέγχοντασ τὴν Ἐρασιστράτειον ὑπόληψιν, ἀλλ’ οὐχ οὕτωσ ἐναργῶσ ὡσ οἱ διὰ κατάψυξιν σφοδρὰν τῆσ ὅλησ ἕξεωσ ἀποτελούμενοι.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 815)
καὶ πολλοῖσ ἀθρόωσ τε καὶ τελέωσ ἀποστᾶσιν ἰσχυρῶν γυμνασίων ἤ τι κῶλον ἀποκοπεῖσιν αἵματοσ διὰ τῶν ἐντέρων γίγνεται κένωσισ ἔκ τινων περιόδων, ὥσ που καὶ Ἱπποκράτησ ἔλεγεν, οὐδὲν μὲν ἄλλο λυποῦσα, καθαίρουσα δ’ ὀξέωσ τὸ πᾶν σῶμα καὶ τὰσ πλησμονὰσ ἐκκενοῦσα, διὰ τῶν αὐτῶν δήπου φλεβῶν τῆσ φορᾶσ τῶν περιττῶν ἐπιτελουμένησ, δι’ ὧν ἔμπροσθεν ἡ ἀνάδοσισ ἐγίγνετο.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 1331)
πολλάκισ δ’ ἐν νόσοισ ἡ φύσισ διὰ μὲν τῶν αὐτῶν δήπου φλεβῶν τὸ πᾶν ἐκκαθαίρει ζῷον, οὐ μὴν αἱματώδησ γ’ ἡ κένωσισ αὐτοῖσ, ἀλλὰ κατὰ τὸν λυποῦντα γίγνεται χυμόν.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 1332)
Ἐπεὶ καὶ πλευρέων κάτηξισ τοιοῦτόν τι πέπονθεν‧ οἷσι μὲν γὰρ ἂν καταγῇ πλευρὴ, μία ἢ πλέονεσ, ὡσ τοῖσι πλείστοισι κατάγνυται, μὴ διασχόντα τὰ ὀστέα ἐσ τὸ ἔσω μέροσ, μηδὲ ψιλωθέντα, ὀλίγοι μὲν ἤδη ἐπυρέτηναν‧ ἀτὰρ οὐδὲ αἷμα πολλοὶ ἤδη ἔπτυσαν, οὐδὲ ἔμπυοι πολλοὶ γίνονται, οὐδὲ ἔμμοτοι, οὐδὲ ἐπισφακελίσιεσ τῶν ὀστέων‧ δίαιτά τε φαύλη ἀρκέει‧ ἢν γὰρ μὴ πυρετὸσ ξυνεχὴσ ἐπιλαμβάνῃ αὐτοὺσ, κενεαγγέειν κάκιον τοῖσι τοιούτοισιν, ἢ μὴ κενεαγγέειν, καὶ ἐπωδυνέστερον, καὶ πυρετωδέστερον, καὶ βηχωδέστερον‧ τὸ γὰρ πλήρωμα τὸ μέτριον τῆσ κοιλίησ, διόρθωμα τῶν πλευρέων γίνεται‧ ἡ δὲ κένωσισ κρεμασμὸν τῇσι πλευρῇσι ποιέει‧ ὁ δὲ κρεμασμὸσ, ὀδύνην.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 49.2)
Ἀπὸ πλησμονῆσ ὁκόσα ἂν νοσήματα γένηται, κένωσισ ἰῆται, καὶ ὁκόσα ἀπὸ κενώσιοσ, πλησμονὴ, καὶ τῶν ἄλλων ἡ ὑπεναντίωσισ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 54.22)
διψῇ γάρ, τοῦτο δὲ κένωσισ·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 147:4)
ὧν οἱ μὲν εὐρύτεροι τὴν ξηρὰν ἅμα καὶ τὴν ὑγρὰν τροφὴν ἀναλαμβάνουσιν, οἱ δ’ ἰσχνότεροι τὸ μὲν ποτὸν παραδέχονται, ποιεῖ δὲ τὴν μὲν δίψαν ἡ τούτων κένωσισ, ἡ δ’ ἐκείνων τὴν πεῖναν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Διὰ τί πεινῶντεσ μὲν, ἐὰν πίωσι, παύονται· διψῶντεσ δέ, ἐὰν φάγωσιν, ἐπιτείνονται. 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION