헬라어 문장 내 검색 Language

πᾶσ δὲ κατ’ οἴκουσ μάττει, πέττει, τίλλει, κόπτει, τέμνει, δεύει, χαίρει, παίζει, πηδᾷ, δειπνεῖ, πίνει, σκιρτᾷ, λορδοῖ, κεντεῖ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 67 4:4)
τῶν γὰρ κροκοδείλων οὗτοσ ᾠὰ λαμβάνων πρὶν θηριοῦσθαι τὸν γόνον καταγνύει, ἔπειτ’ ἀφανίζει, διότι δ’ ἔστ’ ἀμφίστομοσ, κεντεῖ κάτωθεν, τοῖσ δὲ χείλεσιν δάκνων οἶδ’ ἐγὼ ὃσ υ νέοσ ὤν ἐστιν βαρύσ, ἂν δὲ γέρων, ἄπτεροσ ὢν κούφωσ πέταται καὶ γῆν ἀφανίζει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 71 3:2)
ὁρῶ ποικίλην τινὰ τὴν διατριβὴν καὶ μεστὸν ταραχῆσ τὸν βίον καὶ τὰσ πόλεισ γε αὐτῶν ἐοικυίασ τοῖσ σμήνεσιν, ἐν οἷσ ἅπασ μὲν ἴδιόν τι κέντρον ἔχει καὶ τὸν πλησίον κεντεῖ, ὀλίγοι δέ τινεσ ὥσπερ σφῆκεσ ἄγουσι καὶ φέρουσι τὸ ὑποδεέστερον.
(루키아노스, Contemplantes, (no name) 15:3)
οἱο͂ν Αἴτνασ ἐν μελαμφύλλοισ δέδεται κορυφαῖσ καὶ πέδῳ, στρωμνὰ δὲ χαράσσοισ’ ἅπαν νῶτον ποτικεκλιμένον κεντεῖ.
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 1 ΙΕΡΩΝΙ ΑΙΤΝΑΙῼ ΑΡΜΑΤΙ 10:1)
ἀλλ’ εἶκε τῷ θανόντι μηδ’ ὀλωλότα κέντει·
(소포클레스, Antigone, episode26)
οὐ κεντεῖ τὸ φίλαμ’, ἔτι οἱ περὶ χείλεα πυρρά.
(테오크리토스, Idylls, Συρακούσιαι ἢ Αδωνιάζουσαι142)

SEARCH

MENU NAVIGATION