헬라어 문장 내 검색 Language

Δημήτριοσ δ’ ὁ Σκήψιοσ ἐν ἕκτῳ καὶ εἰκοστῷ τοῦ Τρωικοῦ διακόσμου Λάκωνὰ φησί τινα κληθέντα ἐπὶ θοῖναν παρατεθέντων ἐπὶ τὴν τράπεζαν θαλαττίων ἐχίνων ἐπιλαβέσθαι ἑνόσ, οὐκ εἰδότα τὴν χρῆσιν τοῦ ἐδέσματοσ, ἀλλ’ οὐδὲ προσέχοντα τοῖσ συνδειπνοῦσι πῶσ ἀναλίσκουσιν ἐνθέντα δὲ εἰσ τὸ στόμα σὺν τῷ κελύφει βρύκειν τοῖσ ὀδοῦσι τὸν ἐχῖνον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 40 6:4)
ὅτι τὸ κοχλίου ἀγαθὸν οὐκ εἰκὸσ εἶναι ἐν τῷ κελύφει, τὸ οὖν τοῦ ἀνθρώπου εἰκόσ;
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ τοῦ λόγου πῶσ αὑτοῦ θεωρητικόσ ἐστιν. 17:3)
Ἐπινοεῖ καὶ Ἐπίκουροσ ὅτι φύσει ἐσμὲν κοινωνικοί, ἀλλ’ ἅπαξ ἐν τῷ κελύφει θεὶσ τὸ ἀγαθὸν ἡμῶν οὐκέτι δύναται ἄλλο οὐδὲν εἰπεῖν.
(에픽테토스, Works, book 1, Πρὸσ Ἐπίκουρον. 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION