Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

διαπειλησαμένου δὲ τοῦ Μισγόλα καὶ τοῦ Φαίδρου τοῖσ ξένοισ, καὶ κελευόντων ἤδη ἀκολουθεῖν εἰσ τὸ δεσμωτήριον, ὅτι μειράκιον ἐλεύθερον διέφθειραν, φοβηθέντεσ οἱ ξένοι ᾤχοντο καταλιπόντεσ τὰ παρεσκευασμένα.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 435)
οὕτω δὲ μεγαλοψύχωσ ἠπείγετο τὸν φονέα τὸν ἐκείνου τιμωρήσασθαι, ὥστε πάντων αὐτὸν παραμυθουμένων καὶ κελευόντων λούσασθαι καὶ σῖτον προσενέγκασθαι, ἀπόμνυσι μηδὲν τούτων πράξειν, πρὶν ἂν τὴν τοῦ Ἕκτοροσ κεφαλὴν ἐπὶ τὸν τοῦ Πατρόκλου τάφον ἐνέγκῃ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1452)
Μάριοσ δ’, αὐτίκα πάντων αὐτοὺσ ἀναιρεῖν κελευόντων, ἐσ τὸ βουλευτήριον συνέκλεισεν ὡσ ἐννομώτερον ἐργασόμενοσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 4 6:12)
Ἐνοχλούντων δὲ αὐτῷ καὶ τῶν ἡγεμόνων καὶ κελευόντων νῦν μὲν ἀποχρήσασθαι τοῦ στρατοῦ τῇ προθυμίᾳ, τάχα τι λαμπρὸν ἐργασομένου, ἢν δ’ ἀντιπίπτῃ τι παρὰ τὴν μάχην, ἐπανιέναι πάλιν ἐσ τὰ τείχη καὶ προβάλλεσθαι τὰ αὐτὰ χαρακώματα, χαλεπήνασ ὁ Βροῦτοσ τοῖσδε μάλιστα ἡγεμόσιν οὖσι καὶ περιαλγήσασ, ὅτι τὸν αὐτόν οἱ κίνδυνον ἐπικείμενοι συμφέρονται τῷ στρατῷ κουφόνωσ, ἀμφίβολον καὶ ὀξεῖαν τύχην προτιθέντι νίκησ ἀκινδύνου, εἶξεν ἐπ’ οἰκείῳ καὶ σφῶν ἐκείνων ὀλέθρῳ, τοσόνδε ἐπιμεμψάμενοσ αὐτοῖσ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 16 8:1)
δεξαμένων δὲ προθύμωσ ἁπάντων καὶ, ἵνα μή τισ ὡσ ἐν νυκτὶ πρόφασισ γένοιτο, κατὰ φῶσ ἄγειν σφᾶσ κελευόντων, ὁ Λεύκιοσ ἦγε πρὸ ἡμέρασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 4 7:3)
Τοῦ δὲ δήμου τὴν μεγίστην ἱερωσύνην ἐσ αὐτὸν ἐκ Λεπίδου μεταφέροντοσ, ἣν ἕνα ἔχειν νενόμισται μέχρι θανάτου, οὐκ ἐδέχετο καὶ κτείνειν τὸν Λέπιδον ὡσ πολέμιον κελευόντων οὐκ ἠνείχετο.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 13 9:1)
οἱ δὲ μετ’ οἰμωγῆσ ἑαυτοὺσ ἐρρίπτουν ἐσ τὸ ἔδαφοσ, καὶ τῶν ὑπηρετῶν ἀνιστάντων καὶ λέγειν κελευόντων ὅ τι θέλοιεν, Ἀσδρούβασ ὁ ἔριφοσ εἶπεν·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 2:6)
εἰ δὲ προσέκειτο καὶ τὰ λοιπὰ ὑμῶν ἀνέξεσθαι κελευόντων, οὐκ εἰκὸσ ἦν ὑμᾶσ ἐπὶ μὲν τοῖσ ὁμήροισ, αἰτήματι σοφεῖ, τὴν πόλιν αὐτόνομον ἔσεσθα ι προαγορεῦσαι, ἐν δὲ προσθήκῃ τῶν ὁμήρων ποιεῖσθαι τὴν Καρχηδόνοσ αὐτῆσ κατασκαφήν, ἣν εἰ θέμισ ὑμῖν ἐστὶν ἀνελεῖν, πῶσ ἐλευθέραν ἔτι ἀφήσετε ἢ αὐτόνομον, ὡσ ἐλέγετε;
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 4:15)
τῶν δὲ μάντεων αὐτὸν ἀναιρεῖν κελευόντων οἱ μὲν πεισθῆναι τὸν Ἀλέξανδρον αὐτοῖσ, οἱ δὲ ἀντειπεῖν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 5:11)
ὡσ δὲ αὐτὸν μόλισ ἡμέρασ ὁ Πομπήιοσ καταλαβὼν εἴχετο τῶν ὑστάτων, ὁ μὲν καὶ τότε τῶν φίλων ἐκτάξαι κελευόντων οὐκ ἐμάχετο, ἀλλὰ τοῖσ ἱππεῦσι μόνοισ τοὺσ πλησιάζοντασ ἀνακόπτων ἑσπέρασ ἐν ὕλαισ ηὐλίσατο πυκναῖσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 15 3:4)
καὶ τὸ ἑξῆσ τῷ αὐτῷ τρόπῳ εἰ ὀρθῶσ προήγαγεν, οὕτωσ ἂν εἶπε, λόγοι οὖν ἐγίνοντο, καὶ οἱ μὲν τοὺσ ἐξ ἄστεοσ ἠξίουν ἀποδοῦναι τὰ χρήματα, οἱ δὲ τοὺσ ἐκ Πειραιῶσ, ἀλλὰ διεφθείρετο ὁ τόνοσ τοῦ σχήματοσ καὶ ἡ σεμνότησ, διὰ τοῦτο πλαγιάσασ λέγει, λόγων δὲ γιγνομένων καὶ τῶν μὲν τοὺσ ἐξ ἄστεοσ ἀποδοῦναι κελευόντων, τῶν δὲ τοὺσ ἐν Πειραιεῖ τοῦτο πρῶτον τῆσ ὁμονοίασ σημεῖον ὑπάρξαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 14:5)
περιβολὴν δὲ ποιεῖσ καὶ ὅταν πρὶν τὸ εἰσαγόμενον εἰπεῖν, τὸ κατασκευαστικὸν αὐτοῦ προλάβῃσ, οἱο͂ν ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην εἰ μὲν ἁπλῶσ καὶ χωρὶσ περιβολῆσ ἔλεγεν, οὕτωσ ἂν εἶπε, καὶ τῶν μὲν τοὺσ ἐξ ἄστεοσ κελευόντων ἀποδοῦναι, τῶν δὲ κοινῇ συνδιαλῦσαι, νῦν δὲ ὁρ́α πῶσ προέλαβε τὰ κατασκευαστικὰ καθ’ ἑκάτερον, καὶ τῶν μὲν οὐκ εὐθὺσ εἶπε τοὺσ ἐξ ἄστεοσ, ἀλλὰ διὰ μέσου τοὺσ δανεισαμένουσ ἀποδοῦναι κελευόντων, τοὺσ ἐξ ἄστεοσ, τῶν δέ, καὶ οὐκ εὐθὺσ ἀντέθηκε, κοινῇ διαλῦσαι, ἀλλὰ πάλιν προέλαβε τὸ κατασκευαστικὸν τῶν δὲ τοῦτο πρῶτον ὑπάρξαι σημεῖον ἀξιούντων κοινῇ διαλύσασθαι τὰ χρήματα.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 8:1)
φανερὰ δὲ καὶ ἡ παρ’ αὐτῶν τῶν θεῶν εὔνοια καὶ ψῆφοσ καὶ διὰ τοῦ κοινοῦ μάντεωσ καὶ ἐξηγητοῦ τοῦ πατρῴου τῇ πόλει, θύειν τε ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων τὴν προηροσίαν κελευόντων καὶ μητρόπολιν τῶν καρπῶν αὐτὴν ἐπονομαζόντων, ἔτι δὲ στεφανηφορεῖν ἀξιούντων, ὡσ διὰ βίου νικῶσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 106:10)
θαυμάζω δὲ τῶν φοβουμένων μὲν Συρακοσίουσ μὴ δεῦρ’ ἐπιπλεύσωσιν, αὐτοὺσ δ’ ἐπ’ ἐκείνουσ πλεῖν κελευόντων, ὥσπερ ἄδειαν οὖσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 14:5)
Θηβαῖοι πρὶν παθεῖν ὁτιοῦν ὑφ’ ἡμῶν ἀγαθὸν, μᾶλλον δὲ ἐν χερσὶν ἔτι τῶν προσκρουσμάτων ὄντων, οὐ μόνον οὐκ ἦλθον εἰσ Πειραιᾶ, κελευόντων Λακεδαιμονίων, ἀλλ’ ἔτι καὶ τῆσ τυραννίδοσ καταστάσησ, ἣ καὶ μικρὸν χρόνον εἰ προσδιήρκεσεν, οὐκέτ’ ἂν ἀντέσχεν ἡ πόλισ, πάντων ἄριστοι περὶ ἡμᾶσ ἐγένοντο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 15:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION