Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

φίλοισ δ’ ἐσ πᾶν τὸ κελευόμενον ἑτοίμοισ χρῆται Σκύθαισ τε καὶ Ταύροισ καὶ Βαστέρναισ καὶ Θρᾳξὶ καὶ Σαρμάταισ καὶ πᾶσι τοῖσ ἀμφὶ Τάναΐν τε καὶ Ἴστρον καὶ τὴν λίμνην ἔτι τὴν Μαιώτιδα.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 1:10)
καὶ τοῦτο μὲν ἐν τῇ Ἀττικῇ τὸ ἔργον ἐκρίθη, καὶ διὰ τῆσ τῶν ἱκετευσάντων σωτηρίασ ἅπασαν τὴν Πελοπόννησον ἠλευθέρωσε, τοσούτῳ χεῖρον ἐκείνων διακειμένην ὅσῳ τοῖσ μὲν μὴ καταφεύγειν ἀπορρηθὲν, τοῖσ δὲ μὴ δέχεσθαι, οἱ μὲν διὰ τῆσ πόλεωσ ἄδειαν εὑρ́οντο, οἱ δ’ οὐκ εἶχον ὅπωσ μὴ ποιήσουσι τὸ κελευόμενον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 26:10)
ἡ μέν γε τῆσ πόλεωσ ἐπιτάττει τῷ βασιλεῖ κἀκεῖνόν φησι δεῖν τὸ κελευόμενον ποιεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 79:3)
φεύγω τοὔνομα προσθεῖναι τῇ βλασφημίᾳ ‐ καίτοι ταῦτά γε οὐδ’ ὁ Πέρσησ ἔγνω πρότερον περὶ ἡμῶν, ἀλλ’ ἀποχρῆν ᾤετο, ἐὰν τὸ κελευόμενον ποιεῖν ἐθέλοντασ ἔχῃ ‐ τὰ δ’ αὖ Λακεδαιμονίοισ δόξαντα ταῦτ’ ὄντα, ἃ νῦν αὐτοῖσ ἀξιοῦσιν ὑπάρξαι παρ’ ὑμῶν, τὴν αὑτῶν οἰκεῖν καὶ μηδὲν ἀνήκεστον παθεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 2:12)
εἰ γάρ τισ ἔροιθ’ ὑμᾶσ ὑπὲρ ὅτου νῦν ἡμῖν ἐστι πόλεμοσ πρὸσ Φίλιππον, ὑπὲρ τῆσ ἐλευθερίασ καὶ τοῦ μὴ ποιεῖν τὸ κελευόμενον πάντεσ ἂν οἶδ’ ὅτι φήσαιτε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 12:6)
καὶ μὴν ὅτι γ’, ἂν πρόσθησθε Φιλίππῳ, τὸ κελευόμενον καὶ πεποιήκατε καὶ ποιήσετε παντὶ γνώριμον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 12:10)
καὶ μὴν εἰ μηδεὶσ ὑμῶν ἄχρι τούτου νομίζει πρὸσ Φίλιππον ἡμῖν εἶναι τὸν ἀγῶνα, ἄχρι τοῦ τὸ κελευόμενον ποιεῖν ἢ μὴ, ἀλλ’ ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ ἐδάφουσ καὶ τῶν ἐσχάτων ἔσεσθαι καὶ φύσει ταῦτα τοῖσ ἀλλοφύλοισ ὀφείλεσθαι, πρῶτον μὲν οὐκ εἰσ καλὸν ὑμᾶσ αὐτοὺσ σχῆμα καθίστατε, ὅταν τῷ τοιούτῳ αὐτὰ συμπράττητε·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 13:2)
οὐ διακόνων ἐκεῖνοσ ὁ καιρὸσ ἦν, οὐδ’ ὑφειμένων ἀνθρώπων, οὐδ’ ἐκ πολλοῦ τὸ κελευόμενον ποιεῖν εἰδότων, οὐδ’ εἰσ τὸ δοκοῦν ἑτέροισ βλεπόντων, οὐδ’ ὅπωσ ἀσφαλῶσ βιώσονται ζητούντων, οὐδὲ τοῦθ’ ἡγουμένων ἀρκεῖν, ἀλλ’ ἐκεῖνοσ ὁ καιρὸσ ὥσπερ κήρυξ ἐκάλει τῶν Ἑλλήνων τὸν ἀνδρειότατον καὶ τὸν ἐκ πλείστου τοῖσ ἀρίστοισ λογισμοῖσ ὡμιληκότα, καὶ ὅστισ οἶδεν ὅπωσ δεῖ σώζειν τε καὶ σώζεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 54:5)
τίσ γὰρ οὐκ οἶδεν Ἑλλήνων, τίσ δὲ βαρβάρων, ὅτι καὶ παρὰ Θηβαίων καὶ παρὰ τῶν ἔτι τούτων πρότερον ἰσχυρῶν γενομένων Λακεδαιμονίων καὶ παρὰ τοῦ Περσῶν βασιλέωσ μετὰ πολλῆσ χάριτοσ τοῦτ’ ἂν ἀσμένωσ ἐδόθη τῇ πόλει, ὅ τι βούλεται λαβούσῃ καὶ τὰ ἑαυτῆσ ἐχούσῃ τὸ κελευόμενον ποιεῖν καὶ ἐᾶν ἕτερον τῶν Ἑλλήνων προεστάναι;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 295:1)
τίσ γὰρ οὐκ ἂν ἀγάσαιτο τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῆσ ἀρετῆσ, οἳ καὶ τὴν χώραν καὶ τὴν πόλιν ἐκλιπεῖν ὑπέμειναν εἰσ τὰσ τριήρεισ ἐμβάντεσ ὑπὲρ τοῦ μὴ τὸ κελευόμενον ποιῆσαι, τὸν μὲν ταῦτα συμβουλεύσαντα Θεμιστοκλέα στρατηγὸν ἑλόμενοι, τὸν δ’ ὑπακούειν ἀποφηνάμενον τοῖσ ἐπιταττομένοισ Κυρσίλον καταλιθώσαντεσ, οὐ μόνον αὐτόν, ἀλλὰ καὶ αἱ γυναῖκεσ αἱ ὑμέτεραι τὴν γυναῖκ’ αὐτοῦ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 297:3)
τὴν δὲ Μύρινάν φασι τῆσ τε Λιβύησ τὴν πλείστην ἐπελθεῖν, καὶ παραβαλοῦσαν εἰσ Αἴγυπτον πρὸσ μὲν Ὧρον τὸν Ἴσιδοσ βασιλεύοντα τότε τῆσ Αἰγύπτου φιλίαν συνθέσθαι, πρὸσ δ’ Ἄραβασ διαπολεμήσασαν καὶ πολλοὺσ αὐτῶν ἀνελοῦσαν, τὴν μὲν Συρίαν καταστρέψασθαι, τῶν δὲ Κιλίκων ἀπαντησάντων αὐτῇ μετὰ δώρων καὶ τὸ κελευόμενον ποιήσειν ὁμολογούντων, ἐλευθέρουσ ἀφεῖναι τοὺσ ἑκουσίωσ προσχωρήσαντασ, οὓσ ἀπὸ ταύτησ τῆσ αἰτίασ μέχρι τοῦ νῦν Ἐλευθεροκίλικασ καλεῖσθαι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 55 4:1)
ὡσ δὲ ταῦτα κράτιστα εἶναι ἔδοξε συγκαλέσασ τοὺσ κωμήτασ ἅπαντασ ὁ Ῥωμύλοσ καὶ δεηθεὶσ εἰσ τὴν Ἄλβαν ἐπείγεσθαι διαταχέων μὴ κατὰ τὰσ αὐτὰσ πύλασ ἅπαντασ μηδ’ ἀθρόουσ εἰσιόντασ, μή τισ ὑπόνοια πρὸσ τοὺσ ἐν τῇ πόλει γένηται, καὶ περὶ τὴν ἀγορὰν ὑπομένοντασ ἑτοίμουσ εἶναι δρᾶν τὸ κελευόμενον, ἀπῄει πρῶτοσ εἰσ τὴν πόλιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 81 1:1)
ἐπ’ ἀγράφῳ δὲ καὶ ἀνομοθετήτῳ φύσεωσ δικαίῳ τόδε ἀξιοῦμεν, ὦ βουλή, μήτε πλέον ἔχειν ὑμῶν μήτε μεῖον, ἐν γοῦν τῷ δικαίῳ, πολλοὺσ καὶ μεγάλουσ συνδιενέγκαντεσ ὑμῖν πολέμουσ καὶ περὶ τὴν ἀπαλλαγὴν τῶν πολέμων πλείστην ἐπιδειξάμενοι προθυμίαν, καὶ τοῦ μηδενὶ τὸ κελευόμενον ποιεῖν τὴν πόλιν, ἀλλ’ αὐτὴν ἑτέροισ ἐπιτάττειν τὰ δίκαια, οὐκ ἐλαχίστην μοῖραν παρασχόμενοι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 41 6:1)
ἐπειδὴ δ’ ἐπαύσατο, προέρχεταί τισ ἐκ τοῦ πλήθουσ, Μάρκοσ Φλαβολήιοσ ὄνομα, ἀνὴρ δημοτικὸσ μὲν καὶ αὐτουργόσ, οὐ μὴν τῶν ἀπερριμμένων τισ, ἀλλὰ τῶν ἐπαινουμένων δἰ ἀρετὴν καὶ τὰ πολέμια ἄλκιμοσ, καὶ δι’ ἄμφω ταῦτα ἑνὸσ τῶν ταγμάτων τῇ λαμπροτάτῃ ἀρχῇ κεκοσμημένοσ, ᾗ τὰσ ἑξήκοντα ἑκατονταρχίασ ἕπεσθαί τε καὶ τὸ κελευόμενον ὑπηρετεῖν κελεύει ὁ νόμοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 10 3:1)
τὸ δὲ τοῖσ μὴ κατὰ νόμον ἄρχουσι ποιεῖν τὸ κελευόμενον οὐκ εὐπείθειαν εἶναι καὶ εὐσέβειαν, ἀλλ’ ἄνοιαν καὶ μανίαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 43 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION