Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἢν δὲ μὴ ἀξίωσ ὑποκαταστῶσι αἱ τῆσ φλεγμονῆσ πρηδόνεσ, σικύην θέντα, ἐντάμνειν, ἔνθα ἂν ἡ φλεγμονὴ κραίνῃ καὶ μέζων ἐῄ· μίην δὲ ἢ δευτέρην, ὅκωσ ἂν τά τε φλεγμαίνοντα σημαίνῃ καὶ ἡ δύναμισ κελεύῃ, ἀτὰρ καὶ τὸ πλῆθοσ τοῦ αἵματοσ τοισίδε τεκμαρτέον · ἀμετρίη γὰρ συγκοπῆσ αἰτίη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.69)
τηρεῖ δ’ οὗτοσ τάσ τε κλεῖσ τὰσ τῶν ἱερῶν, ἐν οἷσ τὰ χρήματ’ ἐστὶν καὶ <τὰ> γράμματα τῇ πόλει, καὶ τὴν δημοσίαν σφραγῖδα, καὶ μένειν ἀναγκαῖον ἐν τῇ θόλῳ τοῦτόν ἐστιν καὶ τριττὺν τῶν πρυτάνεων ἣν ἂν οὗτοσ κελεύῃ.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 44 1:3)
ἃ γὰρ ἂν ὁ λόγοσ κελεύῃ, ταῦτα καὶ θαρρεῖ καὶ φοβεῖται.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 21:2)
ὁ μὲν οὖν θρασύσ, καὶ εἰ μὴ κελεύει, ταῦτα θαρρεῖ, ὁ δὲ δειλὸσ οὐδ’ ἂν κελεύῃ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 21:4)
ὁ δὲ ἀνδρεῖοσ μόνοσ, ἐὰν κελεύῃ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 22:1)
ι ἐν γράμματι μέν, οἱο͂ν ἐροῦμεν ἀπὸ τοῦ ἄλφα, ὡσ ὄνομά τι ἰχθύοσ ἢ φυτοῦ, ὁμοίωσ κἂν ἔχειν τι κελεύῃ τῶν γραμμάτων ἢ μὴ ἔχειν, καθάπερ οἱ ἄσιγμοι καλούμενοι τῶν γρίφων ὅθεν καὶ Πίνδαροσ πρὸσ τὸ σ ἐποίησεν ᾠδήν, οἱονεὶ γρίφου τινὸσ ἐν μελοποιίᾳ προβληθέντοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 69 3:5)
τοὺσ δὲ Θηβαίουσ ἡγεῖτο, ὅπερ συνέβη, ἀντὶ τῶν ἑαυτοῖσ γιγνομένων τὰ λοιπὰ ἐάσειν ὅπωσ βούλεται πράττειν ἑαυτόν, καὶ οὐχ ὅπωσ ἀντιπράξειν καὶ διακωλύσειν, ἀλλὰ καὶ συστρατεύσειν, ἂν αὐτοὺσ κελεύῃ.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Β 11:1)
καὶ ὁ Ἀρχεβιάδησ εἰσ τοῦτο φαυλότητοσ ἥκει, ὥστε τοῦ Καλλίππου δημότου ὄντοσ αὐτῷ καὶ πολιτευομένου καὶ οὐκ ἰδιώτου ὄντοσ καταμαρτυρεῖ, καὶ φησὶν ἡμᾶσ μὲν ἀληθῆ λέγειν, τοῦτον δὲ ψεύδεσθαι, καὶ ταῦτα εἰδὼσ ὅτι, ἂν οὗτοσ βούληται ἐπισκήψασθαι αὐτῷ τῶν ψευδομαρτυρίων καὶ ἄλλο μηδὲν ποιῆσαι ἢ ἐξορκῶσαι, ἀνάγκη αὐτῷ ἔσται πίστιν ἐπιθεῖναι ἣν ἂν κελεύῃ οὗτοσ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Κάλλιππον 36:2)
οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, νομίσαντεσ αὑτοῖσ συνοίσειν τὸν πόλεμον, ἔγνωσαν τῷ Κύρῳ βοηθεῖν, καὶ παραχρῆμα ἐξέπεμψαν πρεσβευτὰσ πρὸσ τὸν ἑαυτῶν ναύαρχον Σάμον ὀνομαζόμενον, ὅπωσ ὅ,τι ἂν κελεύῃ ὁ Κῦροσ πράττῃ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 13 64:2)
τοῖσ θ’ ἱππεῦσι προεῖπεν ἐν ταῖσ ἐπιτηδειοτάταισ τῶν περὶ τὴν ἀγορὰν οἰκιῶν περιμένειν ἔχουσι ξίφη καὶ ποιεῖν, ὅ τι ἂν αὐτοῖσ κελεύῃ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 56 4:3)
ἀλλὰ τὴν παιδιὰν σῴζων ἔρχομαι πρὸσ [εμ]αὐτὸν καὶ ὑπηρετῶ, μέχρισ ἂν ὅτου μηδὲν ἀβέλτερον κελεύῃ μηδ’ ἄρρυθμον.
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἀφοβίασ. 30:2)
ἀναγνόντεσ δὲ τὰ γράμματα οἵ τε ἄρχοντεσ καὶ οἱ παιδαγωγοὶ κατέδεισαν, καὶ λογισάμενοι μηδὲν δύνασθαι ποιεῖν πρὸσ τοῦτο, δύο γὰρ μεγίστων ἐκράτησε βασιλέων, ἀντέγραψαν ὁμολογοῦντεσ αὐτὸν ἔχειν δεσπότην καὶ ποιήσειν ὃ ἂν κελεύῃ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 9 154:2)
καὶ γάρ τοι καὶ διαδεχομένασ αὐτὰσ ἀλλήλασ καὶ παραχωροῦσαν ἀεὶ τὴν ἑτέραν τῇ λοιπῇ, καθότι ἂν ἡ χρεία κελεύῃ, καὶ τὴν διδασκαλίαν κοινὴν οὐκ ἀπεικόσ ἐστι δέχεσθαι.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 312)
ἐσελθὼν δὲ τὴν ταχίστην, ἦν γὰρ οἱ παῖσ εἷσ μοῦνοσ ἔτεα τρία καὶ δέκα κου μάλιστα γεγονώσ, τοῦτον ἐκπέμπεν ἰέναι τε κελεύων ἐσ Ἀστυάγεοσ καὶ ποιέειν ὅ τι ἂν ἐκεῖνοσ κελεύῃ, αὐτὸσ δὲ περιχαρὴσ ἐὼν φράζει τῇ γυναικὶ τὰ συγκυρήσαντα.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 119 3:1)
στρατεύονται δὲ ἐπεάν σφεασ ὁ θεὸσ οὗτοσ κελεύῃ διὰ θεσπισμάτων, καὶ τῇ ἂν κελεύῃ, ἐκεῖσε.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 29 8:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION