헬라어 문장 내 검색 Language

αὕτη ἡ τοῦ λαμπροτάτου βασιλέωσ φωνή, ὃσ οὐδὲ φασιανικοῦ ὄρνιθόσ ποτε γεύσασθαι ὡμολόγησεν, ἀλλ’ ὥσπερ τι κειμήλιον ἀνακείμενον εἶχε τούσδε τοὺσ ὄρνιθασ, εἰ δὲ ἑωράκει ὡσ ἡμῶν ἑκάστῳ εἷσ ἐστι παρακείμενοσ χωρὶσ τῶν ἤδη κατανηλωμένων, προσαναπεπληρώκει ἂν ταῖσ πολυθρυλήτοισ ἱστορίαισ τῶν Ὑπομνημάτων τούτων τῶν εἰκοσιτεσσάρων καὶ ἄλλην μίαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 69 2:3)
ἡμῶν χρόνων οὐδεὶσ ἤσθιεν, ἀλλ’ ὥσ τι μέγα κειμήλιον ἀπετίθεντο ἐν ταῖσ κιβωτοῖσ μετὰ τῶν ἱματίων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 26 2:1)
δεινὸν ἀέθλον ὃ παγκράτιον καλέουσιν, ἀστοῖσὶν κ’ εἰή κυδρότεροσ προσορᾶν καί κε προεδρίην φανερὴν ἐν ἀγῶσιν ἄροιτο καί κεν σῖτ’ εἰή δημοσίων κτεάνων ἐκ πόλιοσ καὶ δῶρον ὅ οἱ κειμήλιον εἰή·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 6 1:1)
αἰεί ποτ’ εὖ φρονοῦσα τυγχάνεισ πόλει κἀμοί, μέγιστον δ’ ἐν βίῳ κειμήλιον κρίνασ σέ φημι τῇδε προσθέσθαι πόλει.
(에우리피데스, Rhesus, episode 2:9)
μηδὲ συλᾶν ἱερὰ ξενικά, μηδ’ ἂν ἐπωνομασμένον ᾖ τινι θεῷ κειμήλιον λαμβάνειν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 264:2)
ἀπέκτεινε δὲ τεσσαρακονταπέντε τοὺσ πρώτουσ ἐκ τῆσ αἱρέσεωσ Ἀντιγόνου φύλακασ περιστήσασ ταῖσ πύλαισ τῶν τειχῶν, ἵνα μή τισ συνεκκομισθῇ τοῖσ τεθνεῶσι, καὶ τοὺσ νεκροὺσ ἠρεύνων, καὶ πᾶν τὸ εὑρισκόμενον ἀργύριον ἢ χρυσίον ἤ τι κειμήλιον ἀνεφέρετο τῷ βασιλεῖ, πέρασ τε κακῶν οὐδὲν ἦν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 9:1)
ὁ μὲν οὖν ὥσπερ τι κειμήλιον ἁρπασάμενοσ ἧκε φέρων Καίσαρι τὸν αἰχμάλωτον·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 181:1)
τῆ νῦν, καὶ σοὶ τοῦτο γέρον κειμήλιον ἔστω Πατρόκλοιο τάφου μνῆμ’ ἔμμεναι·
(호메로스, 일리아스, Book 23 57:6)
ἀλλ’ ἄγε νῦν ἐπίμεινον, ἐπειγόμενόσ περ ὁδοῖο, ὄφρα λοεσσάμενόσ τε τεταρπόμενόσ τε φίλον κῆρ, δῶρον ἔχων ἐπὶ νῆα κίῃσ, χαίρων ἐνὶ θυμῷ, τιμῆεν, μάλα καλόν, ὅ τοι κειμήλιον ἔσται ἐξ ἐμεῦ, οἱᾶ φίλοι ξεῖνοι ξείνοισι διδοῦσι.
(호메로스, 오디세이아, Book 1 25:3)
δῶρον δ’ ὅττι κέ μοι δοίησ, κειμήλιον ἔστω·
(호메로스, 오디세이아, Book 4 64:7)
μὴ πατέρ’ ἀντίθεον διζήμενοσ αὐτὸσ ὄλωμαι, ἤ τί μοι ἐκ μεγάρων κειμήλιον ἐσθλὸν ὄληται.
(호메로스, 오디세이아, Book 15 10:4)
χθὲσ δὲ καὶ πρῴην ἄλλοσ τισ τὴν Πρωτέωσ τοῦ Κυνικοῦ βακτηρίαν, ἣν καταθέμενοσ ἥλατο εἰσ τὸ πῦρ, ταλάντου κἀκεῖνοσ ἐπρίατο, καὶ ἔχει μὲν τὸ κειμήλιον τοῦτο καὶ δείκνυσιν ὡσ Τεγεᾶται τοῦ Καλυδωνίου ὑὸσ ^ τὸ δέρμα καὶ Θηβαῖοι τὰ ὀστᾶ τοῦ Γηρυόνου καὶ Μεμφῖται τῆσ Ἴσιδοσ τοὺσ πλοκάμουσ·
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 14:1)
"ὦ δέσποτα, τόδε μοι μέγα κειμήλιον ἐν τοῖσι οἰκείοισι ἀπεκέατο, τὸ ἐγὼ κάρτα ἐπόθεον νῦν δὲ ἐπεὶ μεγάλην ὁδὸν ἔρχομαι, παρὰ σοὶ τόδε θήσομαι.
(루키아노스, De Syria dea, (no name) 20:8)
ὁ δέ τέωσ μὲν ἑστήκεεν λέγων οὐδέν ἐπεὶ δὲ ἤδη ἐσ τὸν φόνον ἤγετο, φθέγξατό τε καὶ τὸ κειμήλιον αἴτεε,^ λέγων ὡσ ἀναιρέει μιν οὐχ ὕβριοσ οὐδὲ γάμων εἵνεκα, ἀλλὰ ἐκείνων ἐπιθυμέων τὰ οἱ ἀπιὼν παρεθήκατο.
(루키아노스, De Syria dea, (no name) 25:1)
οἱ δὲ πρὸσ μὲν τὴν κάμηλον εφοβήθησαν καὶ ὀλίγου δεῖν ἔφυγον ἀναθορόντεσ, καίτοι χρυσῶ πᾶσα ἐκεκόσμητο καὶ ἁλουργίδι ἐπέστρωτο και ὁ χαλινὸσ ἦν λιθοκόλλητοσ, Δαρείου τινὸσ ἢ Καμβύσου ἢ Κύρου αὐτοῦ κειμήλιον·
(루키아노스, Prometheus es in verbis 10:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION