헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκοῦν ὁ πρεσβύτεροσ, ἀποδοθέντοσ τοῦ ὕδατοσ αὐτῷ καὶ λόγου, κατηγορῶν μετὰ σπουδῆσ, βλέπων δηλονότι πρὸσ ὑμᾶσ, λέξει·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1623)
"ἀπαγαγὼν γὰρ αὐτοὺσ ἀπὸ τῶν περὶ Τίμαρχον αἰτιῶν, ἐπέστησα φέρων ἐπὶ τὸν κατήγορον καὶ Φίλιππον καὶ Φωκέασ, καὶ φόβουσ ἐπήρτησα τοῖσ ἀκροωμένοισ, ὥσθ’ ὁ μὲν φεύγων κατηγόρει, ὁ δὲ κατηγορῶν ἐκρίνετο, οἱ δὲ δικασταί, ὧν μὲν ἦσαν κριταί, ἐπελάθοντο, ὧν δ’ οὐκ ἦσαν, περὶ τούτων ἤκουον.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1752)
χειροτονουμένων δὲ τῶν δέκα πρέσβεων, ἐγὼ μὲν προεβλήθην ὑπὸ Ναυσικλέουσ, Λημοσθένησ δ’ ὑπ’ αὐτοῦ Φιλοκράτουσ, ὁ νυνὶ Φιλοκράτουσ κατηγορῶν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 182)
ἤδη δὲ ἡμῶν κεχειροτονημένων ἐπὶ τοὺσ ὁρ́κουσ, οὔπω δὲ ἀπηρκότων ἐπὶ τὴν ὑστέραν πρεσβείαν, ἐκκλησία γίγνεται, ἐν ᾗ Δημοσθένησ ὁ νυνὶ κατηγορῶν ἐμοῦ λαγχάνει προεδρεύειν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 823)
κἀκείνησ μὲν ἅμα κατηγορῶν οὐ φῂσ κατηγορεῖν, τῆσ δ’ ἐπὶ τοὺσ ὁρ́κουσ κατηγορεῖσ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1233)
καὶ οὐ κατηγορῶν αὐτῶν οὐδ’ ἐπιτιμῶν λέγω, ἀλλ’ ἐκεῖνο ὑμῖν ἐνδείξασθαι βουλόμενοσ, ὅτι ὁ μὲν νομοθέτησ, ἐάν τισ μιᾶσ ἀρχῆσ τῆσ ἐλαχίστησ ὑπεύθυνοσ ᾖ, τοῦτον οὐκ ἐᾷ, πρὶν ἂν λόγου καὶ εὐθύνασ δῷ, στεφανοῦν, Κτησιφῶν δὲ Δημοσθένην τὸν συλλήβδην ἁπάσασ τὰσ Ἀθήνησιν ἀρχὰσ ἄρχοντα οὐκ ὤκνησε γράψαι στεφανῶσαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 261)
ἔτι δὲ καὶ τόδε ἐνθυμητέον, ὅτι πολλοὶ ἤδη πολλὰ καὶ δεινὰ κατηγορήσαντεσ παραχρῆμα ἐξηλέγχθησαν ψευδόμενοι οὕτω φανερῶσ, ὥστε ὑμᾶσ πολὺ ἂν ἥδιον δίκην λαβεῖν παρὰ τῶν κατηγόρων ἢ παρὰ τῶν κατηγορουμένων·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 12:1)
ὁπότ’ οὖν ἤδη πολλὰ τοιαῦτα γεγένηται, εἰκὸσ ὑμᾶσ ἐστι μήπω τοὺσ τῶν κατηγόρων λόγουσ πιστοὺσ ἡγεῖσθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 12:3)
οὕτω γὰρ καὶ δίκαιον ἀπολογεῖσθαι, ἀναμιμνῄσκοντα τοὺσ τῶν κατηγόρων λόγουσ ἐξελέγχειν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 41:2)
καὶ γὰρ οἱ λόγοι τῶν κατηγόρων, <οἳ> ταῦτα τὰ δεινὰ καὶ φρικώδη ἀνωρθίαζον, καὶ λόγουσ εἶπον ὡσ πρότερον ἑτέρων ἁμαρτόντων καὶ ἀσεβησάντων περὶ τὼ θεώ, οἱᾶ ἕκαστοσ αὐτῶν ἔπαθε καὶ ἐτιμωρήθη ‐ τούτων οὖν ἐμοὶ τῶν λόγων ἢ τῶν ἔργων τί προσήκει;
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 56:1)
ὥστ’ ἐγὼ ὑμῖν πολὺ μᾶλλον τῶν κατηγόρων πρὸσ τοῖν θεοῖν ἐπισκήπτω, ὑπέρ τε τῶν ἱερῶν ἃ εἴδετε, καὶ ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων οἳ τῆσ ἑορτῆσ ἕνεκα ἔρχονται δεῦρο·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 59:2)
ἀλλὰ γὰρ ἴσωσ μετὰ μικρᾶσ διαβολῆσ ἢ φαύλων κατηγόρων ἢ διὰ τῶν ἐπιτυχόντων ἐχθρῶν ἐκινδύνευον, ἀλλ’ οὐ διὰ τῶν ἐρρωμενεστάτων καὶ λέγειν καὶ πράττειν, οἵ τινεσ δύο τῶν τὴν αὐτὴν αἰτίαν ἐχόντων ἐμοὶ ἀπέκτειναν.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 57:1)
οὐδὲ τῶν νῦν συγγενὴσ οὐδείσ, ἀλλὰ Κικέρων ἐπιμέμφεται καὶ φόνου κατηγορῶν πολέμιον κοινὸν ἀντὶ τῶν ὡρισμένων ἐπιτιμίων τοῖσ φονεῦσι τίθεται.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 8 8:6)
καὶ πάλιν, οἱ μὲν δικάζοντεσ ὑμεῖσ ἥκετε μᾶλλον ἡμῶν τῶν κατηγόρων εἰδότεσ καὶ ὀφείλοντα τῷ δημοσίῳ τοῦτον, καὶ ἐγγεγραμμένον ἐν ἀκροπόλει, καὶ οὐκ ἐξὸν αὐτῷ λέγειν, ὥστε ἕκαστον ὑμῶν κατηγόρου τάξιν ἔχειν καὶ τὰ δίκαια εἰδέναι, μὴ μαθεῖν δεῖσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 5:2)
ἢ πότ’ ἂν σταίη τισ κατηγορῶν ῥητορικῆσ, εἰ πάνθ’ ὅσα πώποτε ἢ ἰδιώταισ ἢ πόλεσι συνέβη κατὰ συμφορὰσ, ταῦτα ῥητορικῇ λογίζοιτο;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 55:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION