Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πυνθανομένοισ δὲ τοῖσ ἀμφὶ τὸν Κάσσιον περὶ τῶν ὁδῶν ὁ Ῥασκούπολισ ἔφη τὴν μὲν δι’ Αἴνου καὶ Μαρωνείασ ἐπίτομόν τε καὶ συνήθη καὶ λεωφόρον οὖσαν ἐπὶ τὰ Σαπαίων στενὰ ἄγειν, κατεχόντων δὲ αὐτὰ τῶν πολεμίων ἀμήχανα ἐσ δίοδον εἶναι, τὴν δὲ περίοδον τριπλασίονά τε καὶ χαλεπήν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 11 5:3)
Ἐν τούτῳ δὲ καὶ Ἡγέλοχοσ κατέπλευσεν εἰσ Αἴγυπτον καὶ ἀπαγγέλλει Ἀλεξάνδρῳ Τενεδίουσ τε ἀποστάντασ Περσῶν σφίσι προσθέσθαι ̔καὶ γὰρ καὶ ἄκοντασ Πέρσαισ προσχωρῆσαἰ καὶ Χίων ὅτι δὴ ὁ δῆμοσ ἐπηγάγετο σφᾶσ βίᾳ τῶν κατεχόντων τὴν πόλιν, οὓσ Αὐτοφραδάτησ τε καὶ Φαρνάβαζοσ ἐγκατέστησαν·
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 2 3:1)
πολλὰ μὲν δὴ ἐπεπλημμέλητο ἐκ τῶν κατεχόντων τὰσ χώρασ ὅσαι δορίκτητοι πρὸσ Ἀλεξάνδρου ἐγένοντο ἔσ τε τὰ ἱερὰ καὶ τάφουσ καὶ αὐτοὺσ τοὺσ ὑπηκόουσ, ὅτι χρόνιοσ ὁ εἰσ Ἰνδοὺσ στόλοσ ἐγεγένητο τῷ βασιλεῖ καὶ οὐ πιστὸν ἐφαίνετο ἀπονοστήσειν αὐτὸν ἐκ τοσῶνδε ἐθνῶν καὶ τοσῶνδε ἐλεφάντων, ὑπὲρ τὸν Ἰνδόν τε καὶ Ὑδάσπην καὶ τὸν Ἀκεσίνην καὶ Ὕφασιν φθειρόμενον.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 4 2:1)
Πρατίνασ δὲ ὁ Φλιάσιοσ αὐλητῶν καὶ χορευτῶν μισθοφόρων κατεχόντων τὰσ ὀρχήστρασ ἀγανακτήσασ ἐπὶ τῷ τοὺσ αὐλητὰσ μὴ συναυλεῖν τοῖσ χοροῖσ, καθάπερ ἦν πάτριον, ἀλλὰ τοὺσ χοροὺσ συνᾴδειν τοῖσ αὐληταῖσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 81)
ὑμεῖσ τοίνυν, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, Λακεδαιμονίων γῆσ καὶ θαλάττησ ἀρχόντων καὶ τὰ κύκλῳ τῆσ Ἀττικῆσ κατεχόντων ἁρμοσταῖσ καὶ φρουραῖσ, Εὔβοιαν, Τάναγραν, τὴν Βοιωτίαν ἅπασαν, Μέγαρα, Αἴγιναν, Κέω, τὰσ ἄλλασ νήσουσ, οὐ ναῦσ, οὐ τείχη τῆσ πόλεωσ τότε κεκτημένησ, ἐξήλθετ’ εἰσ Ἁλίαρτον καὶ πάλιν οὐ πολλαῖσ ἡμέραισ ὕστερον εἰσ Κόρινθον, τῶν τότ’ Ἀθηναίων πόλλ’ ἂν ἐχόντων μνησικακῆσαι καὶ Κορινθίοισ καὶ Θηβαίοισ τῶν περὶ τὸν Δεκελεικὸν πόλεμον πραχθέντων·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 137:1)
καὶ τοίνυν διοικήσεωσ νῦν πρῶτον ἀχθείσησ πολλὰ ὑπὸ πολλῶν ἠδικημένοσ, ὥσπερ εἰκόσ ἐστι τὸν ἐλθόντα μετὰ τοσαῦτα ἔτη φυγῆσ, καὶ πρὸσ ἐνίουσ οὐδὲ δικῶν μοι δέον, ἀλλὰ μᾶλλον εἰπεῖν καὶ μνησθῆναι περὶ τῶν κατεχομένων, πρὸσ οὐδένα οὔτ̓ ἐμνήσθην οὔτε λόγον ἐποιησάμην οὐδένα, τοσούτων μὲν εἰσ ἐλευθερίαν ἀφεστηκότων οἰκετῶν, τοσούτων δὲ χρήματα ἀπεστερηκότων, τοσούτων δὲ χωρία κατεχόντων, ἅτε μηδενὸσ ὄντοσ τοῦ κωλύσοντοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΟΠΩΣ ΕΣΧΗΚΕ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ. 22:2)
ἀλλ’ ὅμωσ τηλικούτων πραγμάτων καὶ τοσούτων φόβων κατεχόντων τὴν βασιλείαν Ἀλέξανδροσ νέοσ ὢν παντελῶσ ἅπαντα τὰ κατὰ τὴν ἀρχὴν δυσχερῆ παραδόξωσ καὶ συντόμωσ κατεστήσατο·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 3 6:1)
οὗτοσ δὲ παραλαβὼν τὸν στόλον ἐν Βυζαντίῳ, καὶ καταπλεύσασ ἐπὶ πόλιν τὴν ὀνομαζομένην Ηιὄνα, ταύτην μὲν Περσῶν κατεχόντων ἐχειρώσατο, Σκῦρον δὲ Πελασγῶν ἐνοικούντων καὶ Δολόπων ἐξεπολιόρκησε, καὶ κτίστην Ἀθηναῖον καταστήσασ κατεκληρούχησε τὴν χώραν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 58 16:1)
ἐν δὲ τῇ Χίων χώρᾳ Δελφίνιον κατεχόντων Ἀθηναίων, ἐπὶ τούτουσ ἔπλευσε μετὰ πασῶν τῶν νεῶν, καὶ πολιορκεῖν ἐπεχείρησεν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 74 20:2)
οἱ δὲ Σικελοὶ παρὰ τῶν πατέρων ἐκ παλαιοῦ παρειληφότεσ ὅτι τὰ μέρη ταῦτα τῆσ νήσου Σικελῶν κατεχόντων Ἕλληνεσ πρώτωσ καταπλεύσαντεσ ἔκτισαν μὲν Νάξον, ἐξέβαλον δ’ ἐκ τούτου τοῦ λόφου τοὺσ τότε κατοικοῦντασ Σικελούσ·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 87 8:1)
εἰ δ’ ἐπὶ μηνίμασι δαιμονίοισ ἀπαλλαγὰσ αἰτούμενοι τῶν κατεχόντων σφᾶσ κακῶν τὸ παραπλήσιον δρῷεν, αὐτοί τε ἀχθόμενοι καὶ συγγνώμονασ ἀξιοῦντεσ γενέσθαι τοὺσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 16 3:2)
ἐκεῖθεν δὲ πελάγιον ποιησάμενοι τὸν πλοῦν εἰσ Λευκάδα κατάγονται, κατεχόντων ἔτι τὸ χωρίον Ἀκαρνάνων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 50 5:1)
Ἀβοριγίνων δὲ κατεχόντων τὰ χωρία πρῶτοι μὲν αὐτοῖσ γίνονται σύνοικοι Πελασγοὶ πλάνητεσ ἐκ τῆσ τότε μὲν καλουμένησ Αἱμονίασ, νῦν δὲ Θετταλίασ, ἐν ᾗ χρόνον τινὰ ᾤκησαν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 1 4:1)
τὰσ ὑποσχέσεισ ἡ Τάρπεια τοῖσ μὲν πολεμίοισ ἀνέῳξε τὴν συγκειμένην πυλίδα, τοὺσ δ’ ἐν τῷ χωρίῳ φύλακασ ἀναστήσασα διαταχέων σώζειν ἑαυτοὺσ ἠξίου καθ’ ἑτέρασ ἐξόδουσ τοῖσ πολεμίοισ ἀφανεῖσ, ὡσ κατεχόντων ἤδη τῶν Σαβίνων τὸ φρούριον·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 39 3:1)
ἦν γὰρ ἀληθὴσ ἡ τῶν λαφύρων διάδοσισ, οὐ μὴν ἐκ προαιρέσεώσ γε πονηρᾶσ καὶ ἐπὶ κατασκευῇ τυραννίδοσ, ὡσ ὁ Δέκιοσ ᾐτιᾶτο, γενομένη, ἀλλ’ ἀπὸ παντὸσ τοῦ βελτίστου καὶ ἐπανορθώσεωσ ἕνεκα τῶν κατεχόντων τὰ κοινὰ κακῶν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 64 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION