헬라어 문장 내 검색 Language

Ὁκόταν ἐν θερινῇ ἢ μετοπωρινῇ ῃ ἐκ κεφαλῆσ θερμὸν τὸ Ῥεῦμα καταῤῬυῇ, καὶ νιτρῶδεσ ᾖ, ἅτε ὑπὸ τῆσ ὡρ́ησ δριμὺ καὶ θερμὸν γεγενημένον, δάκνει τοιόνδε ἐὸν, καὶ ἑλκοῖ, καὶ πνεύματοσ ἐμπίπλησι, καὶ ὀρθοπνοίη παραγίγνεται καὶ ξηρασίη πολλὴ, καὶ τὰ θεωρεύμενα ἰσχνὰ φαίνεται, καὶ τοὺσ ὄπισθεν τένοντασ ἐν τῷ τραχήλῳ ξυντείνεται, καὶ δοκέει οἱ τέτανοσ ἐντετάσθαι, καὶ ἡ φωνὴ ἀπέῤῬωγε, καὶ τὸ πνεῦμα σμικρὸν, καὶ ἡ ἀντίσπασισ τοῦ πνεύματοσ πυκνὴ καὶ βιαίη παραγίγνεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 6.5)
Ἢν μὲν οὖν πολὺ καταῤῬυῇ καὶ χειμῶνοσ ἐῄ καιρὸσ, ἀποκτείνει‧ ἀπέπνιξε γὰρ τὰσ ἀναπνοὰσ καὶ ἀπέπηξε τὸ αἷμα, ἢν ἐπ’ ἀμφότερα ὁ κατάῤῬοοσ γένηται‧ ἢν δὲ ἐπὶ θατερα μοῦνον, παράπληκτον ποιέει‧ οὐ γὰρ δύναται τὸ αἷμα ἐπικρατῆσαι τοῦ φλέγματοσ λεπτὸν ἐὸν καὶ ψυχρὸν καὶ ὀλίγον, ἀλλ’ αὐτὸ κρατηθὲν ἐπάγη, ὥστε ἀκρατέα εἶναι ἐκεῖνα καθ’ ἃ τὸ αἷμα διεφθάρη.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 9.3)

SEARCH

MENU NAVIGATION