Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ σεμνὸσ ὁ κατάρατοσ·
(아리스토파네스, Frogs, Prologue 6:28)
οἱο͂ν δὲ κύψασ ὁ κατάρατοσ ἐσθίει, ὥσπερ παλαιστήσ, παραβαλὼν τοὺσ γομφίουσ, καὶ ταῦτα τὴν κεφαλήν τε καὶ τὼ χεῖρέ πωσ ὡδὶ περιάγων, ὥσπερ οἱ τὰ σχοινία τὰ παχέα συμβάλλοντεσ ἐσ τὰσ ὁλκάδασ.
(아리스토파네스, Peace, Prologue 1:27)
ὦ κατάρατοσ ἐγώ·
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, lyric11)
ὡσ ἀλαζὼν ὁ κατάρατοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 52 2:4)
ὁ κάπηλοσ γὰρ οὑκ τῶν γειτόνων ἄν τ’ οἶνον ἄν τε φανὸν ἀποδῶταί τινι ἂν τ’ ὄξοσ, ἀπέπεμψ’ ὁ κατάρατοσ δοὺσ ὕδωρ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 59 1:5)
ἵνα τοίνυν εἰδῆθ’ ὅτι καὶ κατάρατόσ ἐστιν ὑφ’ ὑμῶν, καὶ οὐδ’ ὅσιον ὑμῖν οὐδ’ εὐσεβέσ ἐστι τοιαῦτ’ ἐψευσμένον αὐτὸν ἀφεῖναι, λέγε τὴν ἀρὰν καὶ ἀνάγνωθι λαβὼν τὴν ἐκ τοῦ νόμου ταυτηνί.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 95:1)
ἐπειδὴ δ’ ὁ στρατηγὸσ Φωκίων μετεπέμπετο τοὺσ ἐξ Ἀργούρασ ἱππέασ ἐπὶ τὴν διαδοχὴν καὶ κατείληπτο σοφιζόμενοσ, τόθ’ ὁ δειλὸσ καὶ κατάρατοσ οὑτοσὶ λιπὼν τὴν τάξιν ταύτην ἐπὶ τὴν ναῦν ᾤχετο, καὶ ὧν ἱππαρχεῖν ἠξίωσε παρ’ ὑμῖν ἱππέων, τούτοισ οὐ συνεξῆλθεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 213:1)
ἐπιωρκηκὼσ μὲν τὰσ σεμνὰσ θεὰσ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ καὶ τοὺσ ἄλλουσ θεοὺσ οὓσ ἐκεῖ διόμνυσθαι νόμιμόν ἐστι, κατάρατοσ δὲ καθ’ ἑκάστην ἐκκλησίαν γιγνόμενοσ, ἐξεληλεγμένοσ δῶρα κατὰ τῆσ πόλεωσ εἰληφώσ, ἐξηπατηκὼσ δὲ καὶ τὸν δῆμον καὶ τὴν βουλὴν παρὰ τὴν ἀράν, καὶ ἕτερα μὲν λέγων ἕτερα δὲ φρονῶν, ἰδίᾳ δὲ συμβεβουλευκὼσ Ἀριστάρχῳ δεινὰσ καὶ παρανόμουσ συμβουλάσ, ἀνθ’ ὧν ‐ εἴπερ ἐστί που δικαία τιμωρία κατὰ τῶν ἐπιόρκων καὶ πονηρῶν, ὥσπερ ἔστι ‐ δώσει δίκην οὗτοσ ἐν τῇ τήμερον ἡμέρᾳ.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 56:1)
ἡ δὲ πάντα τλᾶσ’ ἐγὼ κατάρατόσ εἰμι καὶ δοκῶ προδοῦσ’ ἐμὸν πόσιν συνάψαι πόλεμον Ἕλλησιν μέγαν.
(에우리피데스, Helen, episode 4:9)
εὑρὼν γὰρ τὰσ Ἐπικούρου κυρίασ δόξασ, τὸ κάλλιστον, ὡσ οἶσθα, τῶν βιβλίων καὶ κεφαλαιώδη περιέχον τῆσ τἀνδρὸσ σοφίασ τὰ δόγματα, κομίσασ εἰσ τὴν ἀγορὰν μέσην ἔκαυσεν ἐπὶ ξύλων συκίνων ὡσ δῆθεν αὐτὸν καταφλέγων, καὶ τὴν σποδὸν εἰσ τὴν θάλασσαν ἐξέβαλεν, ἔτι καὶ χρησμὸν ἐπιφθεγξάμενοσ Πυρπολέειν κέλομαι δόξασ ἀλαοῖο γέροντοσ οὐκ εἰδὼσ ὁ κατάρατοσ ὅσων ἀγαθῶν τὸ βιβλίον ἐκεῖνο τοῖσ ἐντυχοῦσιν αἴτιον γίγνεται, καὶ ὅσην αὐτοῖσ εἰρήνην καὶ ἀταραξίαν καὶ ἐλευθερίαν ἐνεργάζεται, δειμάτων μὲν καὶ φασμάτων καὶ τεράτων ἀπαλλάττον καὶ ἐλπίδων ματαίων καὶ περιττῶν ἐπιθυμιῶν, νοῦν δὲ καὶ ἀλήθειαν ἐντιθὲν καὶ καθαῖρον ὡσ ἀληθῶσ τὰσ γνώμασ, οὐχ ὑπὸ δᾳδὶ καὶ σκίλλῃ καὶ ταῖσ τοιαύταισ φλυαρίαισ, ἀλλὰ λόγῳ ὀρθῷ καὶ ἀληθείᾳ καὶ παρρησίᾳ.
(루키아노스, Alexander, (no name) 47:2)
ὁ κατάρατοσ, ὃν ἐγὼ πειθόμενοσ αὐτῇ ἀφῆκα ἐλεύθερον;
(루키아노스, Cataplus, (no name) 11:7)
"ἐπεὶ ὁ κατάρατοσ Θεαγένησ τέλοσ τῶν μιαρωτάτων αὐτοῦ λόγων τὰ Ἡρακλείτου δάκρυα ἐποιήσατο, ἐγὼ κατὰ τὸ ἐναντίον ἀπὸ τοῦ Δημοκρίτου γέλωτοσ ἄρξομαι.
(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 8:3)
οὕτω κατεσοφίσατό με ὁ κατάρατοσ τῷ ὀνόματι.
(루키아노스, Dialogi Marini, cyclops and poseidwn, chapter 4 1:1)
Εὖ γε ὁ κατάρατοσ ἐπ̓ ἐμὲ αὐτὸν καὶ μέχρι τῶν Ἥρασ γάμων;
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥρα, Ζευσ. 4:1)
ὁ μὲν γὰρ κατάρατοσ Δᾶμισ οὔτε προνοεῖν ἡμᾶσ ἔφασκε τῶν ἀνθρώπων οὔτ’ ἐπισκοπεῖν τὰ γινόμενα παρ’ αὐτοῖσ, οὐδὲν ἄλλο ἢ μηδὲ ὅλωσ ἡμᾶσ εἶναι λέγων·
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 17:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION