헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὴ πολυφωνότατοσ ἁπάντων ποιητῶν Ὅμηροσ, ὅταν μὲν ὡρ́αν ὄψεωσ εὐμόρφου καὶ κάλλοσ ἡδονῆσ ἐπαγωγὸν ἐπιδείξασθαι βούληται, τῶν τε φωνηέντων τοῖσ κρατίστοισ χρήσεται καὶ τῶν ἡμιφώνων τοῖσ μαλακωτάτοισ, καὶ οὐ καταπυκνώσει τοῖσ ἀφώνοισ τὰσ συλλαβὰσ οὐδὲ συγκόψει τοὺσ ἤχουσ παρατιθεὶσ ἀλλήλοισ τὰ δυσέκφορα, πραεῖαν δέ τινα ποιήσει τὴν ἁρμονίαν τῶν γραμμάτων καὶ ῥέουσαν ἀλύπωσ διὰ τῆσ ἀκοῆσ, ὡσ ἔχει ταυτί ἣ δ’ ἰέν ἐκ θαλάμοιο περίφρων Πηνελόπεια Ἀρτέμιδι ἰκέλη ἠὲ χρυσῇ Ἀφροδίτῃ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1615)
ὅταν δ’ οἰκτρὰν ἢ φοβερὰν ἢ ἀγέρωχον ὄψιν εἰσάγῃ, τῶν τε φωνηέντων οὐ τὰ κράτιστα θήσει ἀλλὰ τὰ δυσηχέστατα, καὶ τῶν ψοφοειδῶν ἢ ἀφώνων τὰ δυσεκφορώτατα λήψεται καὶ καταπυκνώσει τούτοισ τὰσ συλλαβάσ, οἱᾶ́ ἐστι ταυτί σμερδαλέοσ δ’ αὐτῇσι φάνη κεκακωμένοσ ἅλμῃ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1618)

SEARCH

MENU NAVIGATION