Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ μὲν τοίνυν μετὰ τοῦ λῃτουργεῖν τὰ σφέτερ’ αὐτῶν διεφθαρκότεσ τὴν βλασφημίαν ἀντὶ τῆσ χρείασ τῇ πόλει καταλείπουσιν οὐδεὶσ γὰρ αὐτὸσ αὑτοῦ κατηγόρησεν πώποτε, ἀλλ’ ὡσ ἡ πόλισ τὰ ὄντ’ ἀφῄρηται λέγει·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Ναυσίμακον καὶ Ξενοπείθην 39:1)
τούτου γὰρ ἕνεκα <κατασεσημασμένασ> καταλείπουσιν οἱ διατιθέμενοι, ἵνα μηδεὶσ εἰδῇ ἃ διατίθενται.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Β 55:2)
πρῶτον μὲν ἀντὶ μικροῦ χρόνου πολὺν καὶ τὸν ἅπαντ’ εὔκλειαν ἀγήρω καταλείπουσιν, ἐν ᾗ καὶ παῖδεσ οἱ τούτων ὀνομαστοὶ τραφήσονται καὶ γονεῖσ οἱ τούτων περίβλεπτοι γηροτροφήσονται, παραψυχὴν τῷ πένθει τὴν τούτων εὔκλειαν ἔχοντεσ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐπιτάφιοσ. 41:3)
καὶ αὖ τοὺσ ὑπὸ τῶν ἰδιωτῶν πιστευομένουσ ἢ γυναῖκασ ἢ παῖδασ ἢ τὴν οὐσίαν, καθάπερ οἶμαι πολλοὶ ἐπιτρόπουσ καὶ κηδεμόνασ καταλείπουσιν, οἱ μὲν ἀποδημοῦντεσ, οἱ δὲ ἀποθνήσκοντεσ, οἱ δὲ παρακαταθήκασ διδόασιν ἄνευ μαρτύρων, οὐ δεδιότεσ μὴ ἀφαιρεθῶσιν, ἔνιοι δὲ τῶν νόμων ἀπαγορευόντων μὴ καταλιπεῖν κληρονόμουσ οὓσ αὐτοὶ βούλονται, ἑτέρουσ καταλείπουσιν, ἐντειλάμενοι τὰ χρήματα ἀποδοῦναι τοῖσ αὑτῶν ἐπιτηδείοισ ‐ τούτοισ δὴ πᾶσι λυσιτελεῖν φῶμεν τὸ πρᾶγμα καὶ τὴν δόξαν, ἣν ἔχοντεσ περὶ αὐτῶν ἐπιτρέπουσιν αὐτοῖσ οἱ τὰ σφέτερα ἐπιτρέποντεσ, μάλιστα δὲ τοῖσ τελευταίοισ τοῖσ παρανόμωσ πιστεύεσθαι δοκοῦσιν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ. 5:1)
ταῦτα δὲ τὰ ἀγγεῖα πληροῦντεσ ὕδατοσ ὀμβρίου τὰ στόματ’ ἐμφράττουσι καὶ ποιοῦντεσ ἰσόπεδον τῇ λοιπῇ χώρᾳ σημεῖα καταλείπουσιν ἑαυτοῖσ μὲν γιγνωσκόμενα, τοῖσ δ’ ἄλλοισ ἀνεπινόητα.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 94 8:1)
μελλούσησ δὲ τῆσ πρώτησ συμβολῆσ πρὶν εἰσ χεῖρασ ἐλθεῖν καταλείπουσιν τὸν Ἰζάτην ἐκ συνθήματοσ πάντεσ ὡσ πανικῷ δείματι κατασχεθέντεσ, καὶ τὰ νῶτα τοῖσ πολεμίοισ ἐντρέψαντεσ ἔφευγον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 20 95:2)
ταῦτα δὲ ἀκούσαντεσ οἱ ἄνθρωποι καὶ ταραχθέντεσ οὔ τι μετρίωσ καταλείπουσιν μὲν τὸν Ιωἄννην, τὰ δ’ ὅπλα ῥίψαντεσ ἧκον πρόσ με τετρακισχίλιοι τὸν ἀριθμὸν ὄντεσ.
(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 437:1)
ταύτασ δὲ αὐτοῦ καταλείπουσιν ἐπὶ τῷ ποταμῷ, διότι καὶ πρὸσ θυσίασ οἱ ταῦροί σφισι καὶ ἐσ τὰ ἔργα ἐπιτηδειότεροι θηλειῶν βοῶν εἰσιν, ἐπὶ δὲ τοῖσ ἄλλοισ κτήνεσι τὸ θῆλυ ἐπὶ πλέον τετίμηται.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 22 19:3)
καὶ πᾶσ ἂν δέξαιτο ἑαυτῷ τοιούτουσ παῖδασ μᾶλλον γεγονέναι ἢ τοὺσ ἀνθρωπίνουσ, καὶ εἰσ Ὅμηρον ἀποβλέψασ καὶ Ἡσίοδον καὶ τοὺσ ἄλλουσ ποιητὰσ τοὺσ ἀγαθοὺσ ζηλῶν, οἱᾶ ἔκγονα ἑαυτῶν καταλείπουσιν, ἃ ἐκείνοισ ἀθάνατον κλέοσ καὶ μνήμην παρέχεται αὐτὰ τοιαῦτα ὄντα·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 413:2)
αὗται γὰρ οὐ προλυπηθέντι ἐξαίφνησ ἀμήχανοι τὸ μέγεθοσ γίγνονται, παυσάμεναί τε λύπην οὐδεμίαν καταλείπουσιν.
(플라톤, Republic, book 9 340:2)
καὶ γὰρ ἐκεῖνοι πλέουσι μὲν ἀεί, τὸ δὲ πεπλευσμένον οὐδὲν οἰκειότερον τοῦ ἀπλεύστου καταλείπουσιν.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείας, chapter 1 19:2)
καὶ πολλοὶ μὲν διὰ τοῦτο ἐκ τῶν πολεμικῶν ἀγώνων σῴζονταί τε εὐσχημόνωσ καὶ τὰ δεινὰ πάντα διαφεύγουσι, πολλοὶ δὲ φίλοισ τε βοηθοῦσι καὶ τὴν πατρίδα εὐεργετοῦσι καὶ διὰ ταῦτα χάριτόσ τε ἀξιοῦνται καὶ δόξαν μεγάλην κτῶνται καὶ τιμῶν καλλίστων τυγχάνουσι καὶ διὰ ταῦτα τόν τε λοιπὸν βίον ἥδιον καὶ κάλλιον διαζῶσι καὶ τοῖσ ἑαυτῶν παισὶ καλλίουσ ἀφορμὰσ εἰσ τὸν βίον καταλείπουσιν.
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 12 5:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION