헬라어 문장 내 검색 Language

εἶτ’ ἔνδοθεν αὐτὸσ κεκραγώσ, ἑαυτὸν ἀνακλῶν καὶ κατακλῶν, ἐνίοτε καὶ περιᾴδων τὰ ἰαμβεῖα καί, τὸ δὴ αἴσχιστον, μελῳδῶν τὰσ συμφοράσ, καὶ μόνησ τῆσ φωνῆσ ὑπεύθυνον παρέχων ἑαυτόν·
(루키아노스, De saltatione, (no name) 27:3)
καὶ παρῆλθεν ἄμορφόσ τισ ἐξυρημένοσ τὴν κεφαλήν, ὀλίγασ ἐπὶ τῇ κορυφῇ τρίχασ ὀρθὰσ ἔχων οὗτοσ ὠρχήσατό τε κατακλῶν ἑαυτὸν καὶ διαστρέφων, ὡσ γελοιότεροσ φανείη, καὶ ἀνάπαιστα συγκροτῶν διεξῆλθεν αἰγυπτιάζων τῇ φωνῇ, καί τέλοσ ἐπέσκωπτεν ἐσ τοὺσ παρόντασ.
(루키아노스, Symposium, (no name) 18:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION