Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

περὶ δ’ ἐμῷ κάρᾳ κατάγνυται τὸ τεῦχοσ οὐ μύρου πνέον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 30 1:2)
ἀναπηδήσασ δέ τισ Τρεβέλλιοσ Μάξιμοσ περιαιρεῖται τὸν δακτύλιον τοῦ Σεντίου, λίθοσ δὲ εἰκόνα Γαί̈ου ἐγγεγλυμμένοσ ἐδεσμεύετο αὐτῷ, καὶ σπουδῇ τῶν λεγομένων καὶ ὧν ἐπενόει πράξειν, ὅπερ ᾤετο, ἐν λήθῃ γεγονότι καὶ ἡ μὲν γλυφὴ κατάγνυται.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 210:2)
Προσξυνιέναι δὲ καὶ τόδε χρὴ, ὅτι κληϊσ ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ κατάγνυται, ὥστε τὸ μὲν ἀπὸ τοῦ στήθεοσ πεφυκὸσ ὀστέον ἐσ τὸ ἄνω μέροσ ὑπερέχειν, τὸ δὲ ἀπὸ τῆσ ἀκρωμίησ πεφυκὸσ ὀστέον ἐν τῷ κάτω μέρει εἶναι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 14.15)
Ὁκόσοισι δὲ τὸ ὀστέον ἐσ τὸ πλάγιον κατάγνυται, ἡ μὲν ἰήσισ ἡ αὐτή‧ τὴν δὲ διόρθωσιν δηλονότι χρὴ ποιέεσθαι, οὐκ ἰσόῤῬοπον ἀμφοτέρωθεν, ἀλλὰ τό τε ἐκκεκλιμένον ὠθέειν ἐσ τὴν φύσιν, ἔκτοσθεν ἀναγκάζοντα, καὶ ἐσματτευόμενον ἐσ τοὺσ μυκτῆρασ, καὶ τὰ εἴσω Ῥέψαντα διορθοῦν ἀόκνωσ, ἔστ’ ἂν κατορθώσῃσ, εὖ εἰδότα, ὅτι, ἢν μὴ αὐτίκα κατορθώσῃσ, οὐχ οἱο͂́ν τε μὴ οὐχὶ διεστράφθαι τὴν Ῥῖνα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 38.1)
Ἀτὰρ καὶ ὁκόσοισιν ἐσ τὸ πλάγιον ἡ Ῥὶσ κατάγνυται, τὰ μὲν ἄλλα ἰητρεύειν χρὴ, ὡσ προείρηται‧ προσδέεται δὲ τοῖσι πλείστοισι καὶ τοῦ ἱμάντοσ πρὸσ ἄκρην τὴν Ῥῖνα προσκολληθῆναι τῆσ ἀντιῤῬοπίησ εἵνεκα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 38.9)
Ἐπεὶ καὶ πλευρέων κάτηξισ τοιοῦτόν τι πέπονθεν‧ οἷσι μὲν γὰρ ἂν καταγῇ πλευρὴ, μία ἢ πλέονεσ, ὡσ τοῖσι πλείστοισι κατάγνυται, μὴ διασχόντα τὰ ὀστέα ἐσ τὸ ἔσω μέροσ, μηδὲ ψιλωθέντα, ὀλίγοι μὲν ἤδη ἐπυρέτηναν‧ ἀτὰρ οὐδὲ αἷμα πολλοὶ ἤδη ἔπτυσαν, οὐδὲ ἔμπυοι πολλοὶ γίνονται, οὐδὲ ἔμμοτοι, οὐδὲ ἐπισφακελίσιεσ τῶν ὀστέων‧ δίαιτά τε φαύλη ἀρκέει‧ ἢν γὰρ μὴ πυρετὸσ ξυνεχὴσ ἐπιλαμβάνῃ αὐτοὺσ, κενεαγγέειν κάκιον τοῖσι τοιούτοισιν, ἢ μὴ κενεαγγέειν, καὶ ἐπωδυνέστερον, καὶ πυρετωδέστερον, καὶ βηχωδέστερον‧ τὸ γὰρ πλήρωμα τὸ μέτριον τῆσ κοιλίησ, διόρθωμα τῶν πλευρέων γίνεται‧ ἡ δὲ κένωσισ κρεμασμὸν τῇσι πλευρῇσι ποιέει‧ ὁ δὲ κρεμασμὸσ, ὀδύνην.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 49.2)
Κατάγνυται μὲν οὐ πάνυ τι ταῦτα τὰ ὀστέα, ἢν μὴ ξὺν τῷ χρωτὶ τιτρωσκομένῳ ὑπὸ ὀξέοσ τινὸσ ἢ βαρέοσ‧ τὰ μὲν οὖν τιτρωσκόμενα, ἐν ἑλκωσίων μέρει εἰρήσεται, ὡσ χρὴ ἰητρεύειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 9.2)
Ἀσινέστερα δὲ, ὡσ ἐν κεφαλαίῳ εἰρῆσθαι, πάντα τὰ κατηγνύμενα τῶν ὀστέων ἐστὶν, ἢ οἷσι τὰ μὲν ὀστέα οὐ κατάγνυται, φλέβεσ δὲ καὶ νεῦρα ἐπίκαιρα ἀμφιφλᾶται ἐν τούτοισι τοῖσι χωρίοισιν‧ ἐγγυτέρω γὰρ θανάτου πελάζει ταῦτα ἢ ἐκεῖνα, ἢν ἐκπυρωθῇ ξυνεχεῖ πυρετῷ‧ ὀλίγα γε μὴν τὰ τοιαῦτα κατήγματα γίνεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 45.3)
Ἒστι δ’ ὅτε αὐτὴ ἡ κεφαλὴ τοῦ βραχίονοσ κατὰ τὴν ἐπίφυσιν κατάγνυται‧ τοῦτο δὲ δοκέον κακοσινώτερον εἶναι πολλῷ, πολλῷ τινι εὐηθέστερον τῶν κατ’ ἀγκῶνα σινέων ἐστίν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 46.1)

SEARCH

MENU NAVIGATION