Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ πνεῦμα δ’ αὐτὴν καὶ τὸ κῦμα μετέωρον ἐσ τὰσ ὄχθασ διερρίπτει, μέχρι πλησιαζούσησ ἡμέρασ οἱ μὲν ἐδεδοίκεσαν ὡσ ἐν φωτὶ κατάδηλοι τοῖσ πολεμίοισ ἐσόμενοι, ὁ δὲ Καῖσαρ, τῷ δαιμονίῳ χαλεψάμενοσ ὡσ φθονερῷ, ἐφῆκε τὴν ναῦν ἐπανιέναι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 9 1:9)
ἧττον γὰρ κατάδηλοί εἰσιν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 28:14)
ὁ δ’ εἶναι μὲν ἕτοιμοσ ἔλεγεν ὑπηρετεῖν αὐτῶν τῇ προαιρέσει, ὑφορᾶσθαι δέ, μὴ κατάδηλοι τῷ βασιλεῖ γενηθέντεσ ἐκ τῆσ τῶν σωμάτων ἰσχνότητοσ καὶ τῆσ τροπῆσ τῶν χαρακτήρων, συμμεταβάλλειν γὰρ αὐτοῖσ ἀνάγκη τὰ σώματα καὶ τὰσ χρόασ ἅμα τῇ διαίτῃ, καὶ μάλιστα τῶν ἄλλων παίδων εὐπαθούντων ἐλεγχθέντεσ αἴτιοι κινδύνου καὶ τιμωρίασ αὐτῷ καταστῶσιν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 242:1)
ἕλκοντεσ οὖν ἐκεῖνοι διὰ τοῦ κεραμίου τὸ ὑγρὸν εἰσ αὑτοὺσ ὄγκον μὲν καὶ βάροσ προσκτῶνται, κατάδηλοι δ’ οὐ πάνυ γίγνονται τοῖσ ὁρῶσιν, εἰ μή τισ προπεπυσμένοσ ἤδη περιεργότερον ἐπισκοποῖτο.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 1480)
Οὗτοι τοίνυν παραμπεχόμενοι καὶ προβαλλόμενοι τὸ θεῖον τῆσ ἀμηχανίησ τοῦ μὴ ἴσχειν ὅ τι προσενέγκαντεσ ὠφελήσουσιν, ὡσ μὴ κατάδηλοι ἐώσιν οὐδὲν ἐπιστάμενοι, ἱερὸν ἐνόμισαν τοῦτο τὸ πάθοσ εἶναι, καὶ λόγουσ ἐπιλέξαντεσ ἐπιτηδείουσ τὴν ἰήσιν κατεστήσαντο ἐσ τὸ ἀσφαλὲσ σφίσιν αὐτοῖσι, καθαρμοὺσ προσφέροντεσ καὶ ἐπαοιδὰσ, λουτρῶν τε ἀπέχεσθαι κελεύοντεσ καὶ ἐδεσμάτων πολλῶν καὶ ἀνεπιτηδείων ἀνθρώποισι νοσέουσιν ἐσθίειν, θαλασσίων μὲν τρίγλησ, μελανούρου, κεστρέοσ, ἐγχέλυοσ οὑ̔͂τοι γὰρ οἱ ἰχθύεσ εἰσὶν ἐπικαιρότατοἰ, κρεῶν δὲ αἰγείου καὶ ἐλάφων καὶ χοιρίων καὶ κυνὸσ ̔ταῦτα γὰρ κρεῶν ταρακτικώτατά ἐστι τῆσ κοιλίησ̓, ὀρνίθων δὲ ἀλεκτρυόνοσ καὶ τρυγόνοσ καὶ ὠτίδοσ, ἔτι δὲ ὅσα νομίζεται ἰσχυρότατα εἶναι, λαχάνων δὲ μίνθησ, σκορόδου καὶ κρομύου ̔δριμὺ γὰρ ἀσθενέοντι οὐδὲν ξυμφέρεἰ, ἱμάτιον δὲ μέλαν μὴ ἔχειν ̔θανατῶδεσ γὰρ τὸ μέλαν̓, μηδὲ ἐν αἰγείῳ κατακέεσθαι δέρματι μηδὲ φορέειν, μηδὲ πόδα ἐπὶ ποδὶ ἔχειν, μηδὲ χεῖρα ἐπὶ χειρὶ ̔ταῦτα γὰρ πάντα κωλύματα εἶναἰ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 1.7)
τούτουσ ἐκέλευσεν ὁ Θεοδότασ τέωσ μὲν ἔχειν ὡσ οἱο͂́ν τε κατακρύψαντασ, ὡσ μὴ κατάδηλοι εἰε͂ν ὑπερφαινόμενοι τοῦ στρατοῦ, ἐπειδὰν δὲ σημήνῃ ὁ σαλπιγκτὴσ καὶ δέῃ συμπλέκεσθαι καὶ εἰσ χεῖρασ ἰέναι καὶ ἡ ἵπποσ ἡ τῶν πολεμίων ἐπελαύνηται καὶ τὰ ἁρ́ματα οἱ Γαλάται ἀνοίξαντεσ τὴν φάλαγγα καὶ διαστήσαντεσ ἐπαφῶσι, τότε ἀνὰ τέτταρασ μὲν τῶν ἐλεφάντων ἀπαντᾶν ἐφ̓ ἑκάτερα τοῖσ ἱππεῦσι, τοὺσ ὀκτὼ δὲ ἀντεπαφεῖναι τοῖσ ἁρματηλάταισ καὶ συνωριασταῖσ·
(루키아노스, Zeuxis 17:2)
ἀλλ’ ἐξαρνοῦνται καὶ σχηματίζονται ἀμαθεῖσ εἶναι, ἵνα μὴ κατάδηλοι ὦσιν ὅτι σοφίᾳ τῶν Ἑλλήνων περίεισιν, ὥσπερ οὓσ Πρωταγόρασ ἔλεγε τοὺσ σοφιστάσ, ἀλλὰ δοκῶσιν τῷ μάχεσθαι καὶ ἀνδρείᾳ περιεῖναι, ἡγούμενοι, εἰ γνωσθεῖεν ᾧ περίεισιν, πάντασ τοῦτο ἀσκήσειν, τὴν σοφίαν.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 278:1)
" τὰ γὰρ ἀληθῆ οἰόμαι οὐκ ἂν ἐθέλοιεν λέγειν, ὅτι κατάδηλοι γίγνονται προσποιούμενοι μὲν εἰδέναι, εἰδότεσ δὲ οὐδέν.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 52:2)
τῷ Τυφῶνι τὴν φυγὴν ἑπτὰ ἡμέρασ γενέσθαι, καὶ σωθέντα γεννῆσαι παῖδασ Ιἑροσόλυμον καὶ Ιοὐδαῖον, αὐτόθεν εἰσὶ κατάδηλοι τὰ Ιοὐδαϊκὰ παρέλκοντεσ εἰσ τὸν μῦθον.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 31 7:1)
κατάδηλοι δ’ ἐγίγνοντο καὶ ἐν τοῖσ πολέμοισ καὶ ἐν ταῖσ θήραισ ὅτι ἔσῳζον τὸ φιλόνικον ἐν ταῖσ ψυχαῖσ.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Ζ, chapter 5 75:1)
διωκόμενοι δέ εἰσι κατάδηλοι μάλιστα μὲν διὰ γῆσ κεκινημένησ, ἐὰν ἔχωσιν ἔνιον ἐρύθημα, καὶ διὰ καλάμησ διὰ τὴν ἀνταύγειαν·
(크세노폰, Minor Works, Κυνηγετικός, chapter 5 22:1)
κατάδηλοι δὲ καὶ ἐν τοῖσ τριμμοῖσ καὶ ἐν ταῖσ ὁδοῖσ, ἐὰν ὦσιν ἰσόπεδοι·
(크세노폰, Minor Works, Κυνηγετικός, chapter 5 22:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION