헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ χαλεπωτάτων δὲ καιρῶν κατασχόντων τηνικάδε τὴν Ἑλλάδα, αὐτόθι καταβιῶναι, δὶσ ἢ τρὶσ τοὺσ περὶ τὴν Ιὠνίαν τόπουσ πρὸσ τοὺσ φίλουσ διαδραμόντα.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 10:5)
καὶ διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν οὐκ ἀπολεῖ μὲν ἅπαντασ οὐδ’ ἐξαφανίσει τὸ γένοσ αὐτῶν, ὃ πάντων μᾶλλον ἀνθρώπων ἔσχε διὰ τιμῆσ, τὴν μέντοι Χαναναίαν οὐ παρέξειν γῆν αὐτοῖσ λαβεῖν οὐδὲ τὴν ἀπ’ αὐτῆσ εὐδαιμονίαν, ἀνεστίουσ δὲ ποιήσειν καὶ ἀπόλιδασ ἐπὶ τῆσ ἐρημίασ ἐπ’ ἔτη τεσσαράκοντα καταβιῶναι τῆσ παρανομίασ ποινὴν ταύτην ἐκτίνοντασ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 405:1)
Οὐκοῦν τοῦτο, ὦ Λυκῖνε, φήσ, ὡσ οὐ φιλοσοφητέον ἡμῖν, ἀλλὰ χρὴ ἀργίᾳ παραδιδόντασ αὑτοὺσ ἰδιώτασ καταβιῶναι;
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 106:1)
ἐγὼ γὰρ ἐπειδὴ τάχιστα συνεῖδον ὁπόσα τοῖσ ῥητορεύουσιν ἀναγκαῖον τὰ δυσχερῆ προσεῖναι, ἀπάτην καὶ ψεῦδοσ καὶ θρασύτητα καὶ βοὴν καὶ ὠθισμοὺσ καὶ μυρία ἄλλα, ταῦτα μέν, ὥσπερ εἰκὸσ ἦν, ἀπέφυγον, ἐπὶ δὲ τὰ σά, ὦ Φιλοσοφία, καλὰ ὁρμήσασ ἠξίουν ὁπόσον ἔτι μοι λοιπὸν τοῦ βίου καθάπερ ἐκ ζάλησ καὶ κλύδωνοσ εἰσ εὔδιὸν τινα λιμένα ἐσπλεύσασ ὑπὸ σοὶ σκεπόμενοσ καταβιῶναι.
(루키아노스, Piscator, (no name) 29:6)
ἐγὼ γάρ, ὦ Ἀλκιβιάδη, εἰ μέν σε ἑώρων ἃ νυνδὴ διῆλθον ἀγαπῶντα καὶ οἰόμενον δεῖν ἐν τούτοισ καταβιῶναι, πάλαι ἂν ἀπηλλάγμην τοῦ ἔρωτοσ, ὥσ γε δὴ ἐμαυτὸν πείθω·
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ α 9:7)
ἢ ἀρκεῖ ὑμῖν τὸ ἡδέωσ καταβιῶναι τὸν βίον ἄνευ λυπῶν;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 379:1)
ἅμα δὲ καὶ πρὸσ Καίσαρα πρεσβεισ ἔπεμπον εἰσ Ἀσίαν, ἡ μὲν αἰτουμένη τὴν ἐν Αἰγύπτῳ τοῖσ παισὶν ἀρχήν, ὁ δὲ ἀξιῶν Ἀθήνησιν, εἰ μὴ δοκοίη περὶ Αἴγυπτον, ἰδιώτησ καταβιῶναι.
(플루타르코스, Antony, chapter 72 1:1)
ἔτι δὲ τοῦτο πράττων τοῦ φιλοσόφου Στίλπωνοσ ἐμνήσθη, δόξαν ἔχοντοσ ἀνδρὸσ ᾑρημένου πωσ ἐν ἡσυχίᾳ καταβιῶναι.
(플루타르코스, Demetrius, chapter 9 5:3)
ἤδη δὲ γεγονὼσ ἔτοσ ἑβδομηκοστόν, ὄγδοον δὲ τῶν Ἀχαιῶν στρατηγῶν, ἤλπιζεν οὐ μόνον ἐκείνην τήν ἀρχὴν ἀπολέμωσ διάξειν, ἀλλὰ καὶ τοῦ βίου τὸ λοιπὸν αὐτῷ μεθ’ ἡσυχίασ καταβιῶναι τὰ πράγματα παρέξειν.
(플루타르코스, Philopoemen, chapter 18 1:1)
ἔπειτα καὶ καθ’ ἕνα καὶ κοινῇ διδάσκοντα καὶ φράζοντα τὴν τῶν Ἑλληνικῶν πραγμάτων ἀσθένειαν, ἧσ ἓν ἀπολαῦσαι ἄμεινόν ἐστι τοῖσ εὖ φρονοῦσι, μεθ’ ἡσυχίασ καὶ ὁμονοίασ καταβιῶναι, μηδὲν ἐν μέσῳ τῆσ τύχησ ἆθλον ὑπολελοιπυίασ.
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 32 15:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION