Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

δεῖν οὖν καρτερεῖν, εἶναι δ’ αὐτὸν πάντωσ καὶ τὸν Ὀδυσσέα καὶ τὸν Τηλέμαχον καὶ δεῖν αὐτῷ βοηθεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 10:10)
ὀδύνη δὲ εἰσ ἐγκέφαλον διάπυροσ καὶ προσβολαὶ πᾶσαι, κἀν ταῖσ νυξὶν ἀμηχανία κατακλίσεωσ, ἀλλ’ ἔδει μετεωρίσαντα αὑτὸν καρτερεῖν προκεκυφότα, τὴν κεφαλὴν ἔχοντα πρὸσ τοῖσ γόνασι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 13:11)
ἀλλ’ οὔτε προῃρούμεθα οὔτ’ ἦν δυνατὸν οὔθ’ οὕτω τὴν Ἑλλάδα ἐσώσαμεν χαριζόμενοι καὶ ψυχαγωγοῦντεσ, ὥσπερ ὧν σὺ μέμνησαι τῶν κιθαρῳδῶν, ἀλλ’ ἐπεγείροντεσ, διδάσκοντεσ, αὐτοὶ παράδειγμα τοῖσ ἄλλοισ γιγνόμενοι τοῦ πῶσ δεῖ καρτερεῖν ἐν αὐτοῖσ τοῖσ δεινοῖσ καὶ ταῖσ ἀκμαῖσ τῶν κινδύνων, τὴν ἡμετέραν αὐτῶν, εἰ συγχωρεῖσ εἰπεῖν, ἀρετὴν ἐπιδεικνύμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 78:2)
θαυμαστῆσ δὲ καὶ τῆσ τῶν πεισθέντων ἀρετῆσ τε καὶ παιδείασ, ἣν ἐπεπαίδευντο ὑπ’ ἐκείνῳ πάντα ἀνέχεσθαι καὶ καρτερεῖν, ὅσ’ ἂν διδῷ μὲν ὁ δαίμων, συμβουλεύῃ δὲ Θεμιστοκλῆσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 77:2)
εἰ γὰρ ἐκεῖνοι μὲν οὕτω σφόδρα καρτερεῖν ἠπίσταντο ὥστε μηδὲ τοῦ σώματοσ φείδεσθαι τοῦ ἑαυτῶν, ἀλλὰ τὰσ ἐσχάτασ ἀλγηδόνασ καὶ πόνουσ ὑπομένειν ὑπὲρ τοῦ μηδὲν τῶν ἐξ ἀρχῆσ ἐγνωσμένων ἐγκαταλιπεῖν, οὗτοι δ’, ἐξὸν ἄνευ πραγμάτων καὶ ταλαιπωρίασ τὴν ὑπόθεσιν διασώζειν τὴν ἑαυτῶν, αἱροῦνται μαλακίζεσθαι, πῶσ οὐχὶ δικαίωσ ὁτιοῦν ἂν πάθοιεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 5:4)
τὸ μὲν γὰρ καρτερεῖν ἐστὶν ἐν τῷ ἀντέχειν, ἡ δ’ ἐγκράτεια ἐν τῷ κρατεῖν, ἕτερον δὲ τὸ ἀντέχειν καὶ κρατεῖν, ὥσπερ καὶ τὸ μὴ ἡττᾶσθαι τοῦ νικᾶν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 92:5)
ἔτι δὲ ἀνδρείασ ἐστὶ καὶ τὸ πονεῖν καὶ καρτερεῖν καὶ αἱρεῖσθαι ἀνδραγαθίζεσθαι.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 19:1)
ἐγκρατείασ δ’ ἐστὶ τὸ δύνασθαι κατασχεῖν τῷ λογισμῷ τὴν ἐπιθυμίαν ὁρμῶσαν ἐπὶ φαύλασ ἀπολαύσεισ καὶ ἡδονάσ, καὶ τὸ καρτερεῖν, καὶ τὸ ὑπομονητικὸν εἶναι τῆσ κατὰ φύσιν ἐνδείασ καὶ λύπησ.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 21:2)
φονέα τε τῶν φίλων οὐ διαλείπειν αὑτὸν ἀνακαλοῦντα, ἄσιτόν τε καὶ ἄποτον καρτερεῖν ἔστε ἐπὶ τρεῖσ ἡμέρασ, οὐδέ τινα ἄλλην θεραπείαν θεραπεῦσαι τὸ σῶμα.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 9 4:1)
καὶ γὰρ τὸν ἀνανδρότατον μᾶλλον ἐν ἑλέσθαι ἀποθανεῖν ἢ τοιοῦτον βίον ζῶντα καρτερεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 15 2:2)
καὶ μὴν φιλοσοφεῖν φιλολογεῖν τ’ ἀκηκοὼσ ὑμᾶσ ἐπιμελῶσ καρτερεῖν θ’ αἱρουμένουσ, τὴν πεῖραν ὑμῖν λήψομαι τῶν δογμάτων, πρῶτον·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 51 3:2)
πολέμιον αἷμα καὶ Μακεδονικὸν πῦρ εἰσ τὴν Ἀττικὴν ὑποδέχεσθαι ἦν οὐ καλόν, οὐδὲ σιωπᾶν καὶ καρτερεῖν ὁρῶντα καταδυομένην ὥσπερ ναῦν τὴν πόλιν.
(데마데스, On the Twelve Years, Ὑπὲρ τῆσ δωδεκαετίας 27:1)
καὶ γὰρ ἱππεῦσαι καὶ δραμεῖν ἀναγκαῖον καὶ ὑφίστασθαι πολλὰ τῶν ἀλκίμων θηρίων καὶ καῦμα ἀνέχεσθαι καὶ ψῦχοσ ὑπομένειν, πολλάκισ δὲ καὶ λιμοῦ καὶ δίψουσ πειραθῆναι, διὰ δὲ τὴν ἐπιθυμίαν ἐθίζοντα καρτερεῖν μεθ’ ἡδονῆσ οὐ μέντοι τήν γε Περσικὴν θήραν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 157:1)
ταῦτα δὲ λέγουσι καὶ γράφουσι πολλοί, τὸν Ἀλέξανδρον οὐχ ἧττον θαυμάζοντεσ καὶ ἐπαινοῦντεσ, ὅτι τοσούτων ἄρχων καὶ τῶν τότε μέγιστον δυνάμενοσοὐχ ὑπερεώρα πένητοσ ἀνθρώπου συνουσίαν νοῦν ἔχοντοσ καὶ δυναμένου καρτερεῖν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 1:3)
ὁ δὲ ἀνὴρ ὁ γενναῖοσ ἡγεῖται τοὺσ πόνουσ ἀνταγωνιστὰσ μεγίστουσ, καὶ τούτοισ ἀεὶ φιλεῖ μάχεσθαι καὶ τὴν νύκτα καὶ τὴν ἡμέραν, οὐχ ὑπὲρ σελίνου, ὥσπερ αἱ αἶγεσ, οὐδὲ κοτίνου καὶ πίτυοσ, ἀλλὰ ὑπὲρ εὐδαιμονίασ καὶ ἀρετῆσ παρὰ πάντα τὸν βίον, οὐχ ὅταν Ἠλεῖοι προείπωσινἢ Κορίνθιοι ἢ τὸ κοινὸν Θετταλῶν, μηδένα αὐτῶν φοβούμενον μηδὲ εὐχόμενον ἄλλῳ λαχεῖν, ἀλλὰ προκαλούμενον ἐφεξῆσ ἅπαντασ, καὶ λιμῷ φιλονεικοῦντα καὶ ψύχει καὶ δίψοσ ὑπομένοντα, κἂν δέῃ μαστιγούμενον καρτερεῖν καὶ τεμνόμενον καὶ καόμενον μηδὲν μαλακὸν ἐνδιδόντα·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 18:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION