Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ταῖσ δ’ εἰκάσι, μυστηρίοισ τούτοισ, δοὺσ Κηφισίῳ χιλίασ δραχμὰσ ἐνδείκνυσί με καὶ εἰσ τὸν ἀγῶνα τοῦτον καθίστησιν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 195:2)
καὶ μὴν ὁ μὲν οὐδαμῶσ ἀξιῶν καθαιρεῖν τοὺσ πλησίον θαρρῶν ἑαυτῷ δοκεῖ ποιεῖν τοῦτο, ὡσ οὐδὲν ἂν αὐτόσ γε ἐλάττων ταύτῃ νομισθεὶσ, ὁ δὲ τὴν εἰσ ἑτέρουσ ἐπήρειαν κέρδοσ ἑαυτοῦ ποιούμενοσ χωρὶσ τῆσ ἄλλησ κακίασ ὕποπτον ἑαυτὸν καὶ περὶ ὧν ἐρίζει καθίστησιν, ὡσ οὐδὲν ἔχων εἰπεῖν τοσοῦτον ὅσον βούλεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 10:13)
οὐκοῦν δεινὸν, εἰ οὗτοσ μὲν καὶ τραγῳδιοποιοὺσ καὶ κωμῳδιοποιοὺσ καὶ πόλιν καὶ πολιτείαν καὶ νόμουσ αὑτῷ καθίστησιν, ἡμῖν δὲ μηδὲ λόγου τινὸσ ἐξέσται πρὸσ αὐτὸν ἀμφισβητῆσαι, καὶ ταῦτα οὐ μύρῳ ἐπαλείφουσιν αὐτὸν, ἀλλὰ λόγοισ τοῖσ εὐφημοτάτοισ καὶ ὧν οὐδ’ ἂν αὐτὸσ μείζουσ ἠξίωσεν ἀκούειν ὑπὲρ αὑτοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 15:11)
οὗτοσ δ’ ἡγεῖται τῶν φυλετῶν καὶ λοχαγοὺσ καθίστησιν.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 61 3:2)
ἐπισφαλὲσ δὲ καὶ τοὺσ ἄρχοντασ ὡσ καθίστησιν ὁ Σωκράτησ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 91:1)
δεῖ γὰρ πρὸσ ἑκάστην παιδεύεσθαι, τὸ γὰρ ἦθοσ τῆσ πολιτείασ ἑκάστησ τὸ οἰκεῖον καὶ φυλάττειν εἰώθε τὴν πολιτείαν καὶ καθίστησιν ἐξ ἀρχῆσ, οἱο͂ν τὸ μὲν δημοκρατικὸν δημοκρατίαν τὸ δ’ ὀλιγαρχικὸν ὀλιγαρχίαν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 3:3)
οὔκουν δικαστὰσ ἐξεπίτηδεσ ἡ πόλισ ἄρχειν καθίστησιν;
(아리스토파네스, Plutus, Episode 2:21)
τίν’ οὖν ῥᾳστώνην τοῖσ πολλοῖσ ὁ σόσ, ὦ Λεπτίνη, ποιεῖ νόμοσ, εἰ μιᾶσ ἢ δυοῖν φυλαῖν ἕνα χορηγὸν καθίστησιν, ὃσ ἀνθ’ ἑνὸσ ἄλλου τοῦθ’ ἅπαξ ποιήσασ ἀπηλλάξεται;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 40:3)
ὁ τοίνυν νόμοσ οὗτοσ ὁ Λεπτίνου, οὐ μόνον, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τοῦτ’ ἀδικεῖ, ὅτι τὰσ τιμὰσ ἀναιρῶν τῶν εὐεργεσιῶν ἀχρεῖον τὴν ἐπιείκειαν τοῖσ φιλοτιμεῖσθαι βουλομένοισ καθίστησιν, ἀλλ’ ὅτι καὶ παρανομίασ δόξαν αἰσχίστην τῇ πόλει καταλείπει.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 208:1)
τὸ τοίνυν ψήφισμα τουτὶ τῷ μὲν ἡγουμένῳ τῶν Κερσοβλέπτου πραγμάτων ἀσφάλειαν διδόν, τοῖσ δὲ τῶν ἑτέρων βασιλέων στρατηγοῖσ φόβον καὶ δέοσ μή τιν’ αἰτίαν ἔχωσι παριστάν, τοὺσ μὲν ἀσθενεῖσ, τὸν δ’ ἕν’ ὄντ’ ἰσχυρὸν καθίστησιν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 152:3)
τοῦ δὲ πράγματοσ οὐκέτ’ ὄντοσ ἀμφισβητησίμου, ἀλλὰ πρῶτον μὲν τῆσ βουλῆσ κατεγνωκυίασ, εἶτα τοῦ δήμου μίαν ἡμέραν ὅλην ἐπὶ τούτοισ αὐτοῖσ ἀναλώσαντοσ, πρὸσ δὲ τούτοισ δικαστηρίοιν δυοῖν εἰσ ἕνα καὶ χιλίουσ ἐψηφισμένων, ἐνούσησ δ’ οὐδεμιᾶσ ἔτ’ ἀποστροφῆσ τοῦ μὴ τὰ χρήματ’ ἔχειν ὑμᾶσ, Τιμοκράτησ οὑτοσὶ τοσοῦθ’ ὑπερεῖδεν ἅπαντα τὰ πράγματα, ὥστε τίθησι τουτονὶ τὸν νόμον, δι’ οὗ τῶν ἱερῶν μὲν χρημάτων τοὺσ θεούσ, τῶν ὁσίων δὲ τὴν πόλιν ἀποστερεῖ, ἄκυρα δὲ τὰ γνωσθένθ’ ὑπὸ τῆσ βουλῆσ καὶ τοῦ δήμου καὶ τοῦ δικαστηρίου καθίστησιν, ἄδειαν δὲ τὰ κοινὰ διαρπάζειν τῷ βουλομένῳ πεποίηκεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 11:1)
ὃσ πρῶτον μὲν περὶ τῶν ἐκ τοῦ παρεληλυθότοσ χρόνου κριθέντων ἐναντία τοῖσ ὑφ’ ὑμῶν ἐγνωσμένοισ προστάττει, δεύτερον δὲ περὶ τῶν μελλόντων κριθήσεσθαι προστιμᾶν κελεύων τοὺσ δικαστὰσ τοὺσ ὀμωμοκότασ, ἄκυρα τὰ προστιμήματα ποιεῖ, πρὸσ δὲ τούτοισ ἐπιτίμουσ τοὺσ ὀφείλοντασ οὐ τὰ προσήκοντ’ ἐκτίνοντασ καθίστησιν, ὅλωσ δ’ ἐπιδείκνυσι μάτην ὀμνύντασ, τιμῶντασ, δικάζοντασ, ὀργιζομένουσ, ἅπαντα ποιοῦντασ ὑμᾶσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 140:2)
καὶ τὴν μεθ’ ὁρ́κου καὶ λόγου καὶ κρίσεωσ ψῆφον ἐνηνεγμένην ἀνάδικον καθίστησιν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 264:3)
ὧν οὐδέτερον πρόσεστι Διονυσοδώρῳ τουτῳί, ἀλλ’ εἰσ τοσοῦτον ἥκει τόλμησ, ὥστε δανεισάμενοσ παρ’ ἡμῶν ἐπὶ τῇ νηὶ τρισχιλίασ δραχμὰσ ἐφ’ ᾧ τε τὴν ναῦν καταπλεῖν Ἀθήναζε, καὶ δέον ἡμᾶσ ἐν τῇ πέρυσιν ὡρ́ᾳ κεκομίσθαι τὰ χρήματα, τὴν μὲν ναῦν εἰσ Ῥόδον κατεκόμισε καὶ τὸν γόμον ἐκεῖσε ἐξελόμενοσ ἀπέδοτο παρὰ τὴν συγγραφὴν καὶ τοὺσ νόμουσ τοὺσ ὑμετέρουσ, ἐκ δὲ τῆσ Ῥόδου πάλιν ἀπέστειλε τὴν ναῦν εἰσ Αἴγυπτον κἀκεῖθεν εἰσ Ῥόδον, ἡμῖν δὲ τοῖσ Ἀθήνησι δανείσασιν οὐδέπω καὶ νῦν οὔτε τὰ χρήματα ἀποδίδωσιν οὔτε τὸ ἐνέχυρον καθίστησιν εἰσ τὸ ἐμφανέσ, ἀλλὰ δεύτερον ἔτοσ τουτὶ καρπούμενοσ τὰ ἡμέτερα, καὶ ἔχων τό τε δάνειον καὶ τὴν ἐργασίαν καὶ τὴν ναῦν τὴν ὑποκειμένην ἡμῖν, οὐδὲν ἧττον εἰσελήλυθεν πρὸσ ὑμᾶσ, δῆλον ὡσ ζημιώσων ἡμᾶσ τῇ ἐπωβελίᾳ καὶ καταθησόμενοσ εἰσ τὸ οἴκημα πρὸσ τῷ ἀποστερεῖν τὰ χρήματα.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Διονυσοδώρου Βλάβης 4:1)
ὡσ Φιλόστρατον δὲ τὸν Κολωνῆθεν, ᾔθεον ἔτι ὄντα καὶ φίλον αὐτῷ, καθίστησιν ὁ Λυσίασ αὐτάσ, τήν τε Μετάνειραν καὶ τὴν Νικαρέτην.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 32:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION