헬라어 문장 내 검색 Language

ἐμοὶ ἐγένετο ἐν συνηθείᾳ Τίμαρχοσ ὁ ἐπὶ τοῦ Εὐθυδίκου ἰατρείου ποτὲ καθεζόμενοσ, καὶ κατὰ τὴν γνῶσίν μου τὴν πρότερον αὐτὸν πολυωρῶν εἰσ τὴν νῦν οὐ διέλιπον.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 50 1:2)
ἄγων δὲ Δηιάνειραν ἐπὶ ποταμὸν Εὐήνον ἧκεν, ἐν ᾧ καθεζόμενοσ Νέσσοσ ὁ Κένταυροσ τοὺσ παριόντασ διεπόρθμευε μισθοῦ, λέγων παρὰ θεῶν τὴν πορθμείαν εἰληφέναι διὰ δικαιοσύνην.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 7 6:6)
σημηνάμενοσ δὲ τοὺσ θησαυροὺσ ἅπαντασ καὶ συγγραφὰσ ὑπὲρ ἑκάστου τοῖσ Ἰτυκαίων ἄρχουσιν ἐπιδοὺσ περὶ ἑσπέραν ἀμφὶ λουτρὰ καὶ δεῖπνον ἦν καθεζόμενόσ τε ἐγεύετο, ὥσπερ εἴθιστο, ἐξ οὗ Πομπήιοσ ἀνῄρητο·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 14 4:4)
Καθεζόμενοσ δ’ ἐπὶ τοῦ βήματοσ ἐκάλει τὸν Λεύκιον ἐκ τῆσ Περυσίασ μετὰ τῶν ἐν τέλει Ῥωμαίων.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 5 10:1)
ᾗ δὲ ἡμέρᾳ δέξεσθαι τὰ γράμματα ἔμελλε ‐ τουτὶ γὰρ ὕστερον ἔγνωμεν ἐκ τῶν ἀπαγγελθέντων, ἦν δὲ καὶ εὐθὺσ ἐκ λογισμοῦ τῶν ἡμερῶν τεκμαίρεσθαι ‐ ταύτῃ μοι ἐδόκει ὁ ἱερεὺσ ὁ τοῦ Ἀσκληπιοῦ οὗτοσ ὁ ἔτι νῦν ὢν καὶ ὁ τούτου πάπποσ, ἐφ’ οὗ τὰ πολλὰ καὶ μεγάλα ὡσ ἐπυνθανόμεθα ἐχειρούργησεν ὁ θεὸσ καὶ ἔστι δὴ ἐνδοξότατοσ τῶν μέχρι τούτου, οὗτοί μοι ἐδόκουν παρελθεῖν εἰσ τὴν τοῦ Κοδράτου καταγωγὴν καὶ συνεῖναι μάλα ἐγγύθεν, ὁ μὲν οὑτωσὶ παρακαθήμενοσ, ὁ δὲ ἐπ’ αὐτῆσ καθεζόμενοσ ἄνω τῆσ κλίνησ ὁ πρεσβύτεροσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 16:8)
καὶ μένων οἴκοι καὶ πλέων καὶ καθεζόμενοσ καὶ βαδίζων ὁ αὐτόσ ἐστιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 93:10)
ὧν καθεζόμενοσ ἐχρημάτιζε μετὰ τῶν ἑταίρων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 53 1:2)
καὶ καθεζόμενοσ αὐτὸσ ἐπί τινοσ δίφρου περὶ ταυτὸν συμμέτρωσ ἔχοντοσ τῇ συστάσει, διείρασ δὲ τὴν εὐώνυμον χεῖρα πρὸσ τὴν ἐπιβολήν, καὶ τῇ ἑτέρᾳ χρησόμενοσ τῷ πλήκτρῳ, καθ’ ὁποίαν δὴ πρώτην ᾑρεῖτο τῶν ἁρμονιῶν μετέστρεφε τῷ ποδὶ τὴν βάσιν εὔτροχον οὖσαν, καὶ πρὸσ ἑτέραν πλευρὰν πάλιν ἐπιβάλλων ἐχρῆτο καὶ πάλιν ἑτέραν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 39 1:24)
Ὠμοτάριχον δέ τινα κέκληκεν Ἄλεξισ ἐν Ἀπεγλαυκωμένῳ, ὁ δ’ αὐτὸσ ποιητὴσ ἐν Πονήρᾳ περὶ σκευασίασ ταρίχων μάγειρόν τινα παράγει λέγοντα τάδε ὅμωσ λογίσασθαι πρὸσ ἐμαυτὸν βούλομαι καθεζόμενοσ ἐνταῦθα τὴν ὀψωνίαν, ὁμοῦ τε συντάξαι τί πρῶτον οἰστέον ἡδυντέον τε πῶσ ἕκαστὸν ἐστί μοι τάριχοσ πρῶτον ὡραῖον τοδί·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 861)
ἀλλὰ μὴν ὡσ ἀληθῆ λέγω καὶ τῇ μὲν προτεραίᾳ ὅτε ταῦτ’ ἔλεγεν, εἰσεληλύθει καὶ διείλεκτ’ ἐκείνῳ, τῇ δ’ ὑστεραίᾳ πάλιν τοῦτο γάρ, τοῦτ’ οὐκ ἔχον ἐστὶν ὑπερβολὴν ἀκαθαρσίασ, ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι εἰσελθὼν οἴκαδ’ ὡσ ἐκεῖνον καὶ ἐφεξῆσ οὑτωσὶ καθεζόμενοσ, τὴν δεξιὰν ἐμβαλών, παρόντων πολλῶν, μετὰ τοὺσ ἐν τῇ βουλῇ τούτουσ λόγουσ, ἐν οἷσ αὐτόχειρα καὶ τὰ δεινότατ’ εἰρήκει τὸν Ἀρίσταρχον, ὤμνυε μὲν κατ’ ἐξωλείασ μηδὲν εἰρηκέναι κατ’ αὐτοῦ φλαῦρον, καὶ οὐδὲν ἐφρόντιζ’ ἐπιορκῶν, καὶ ταῦτα παρόντων τῶν συνειδότων, ἠξίου δὲ καὶ πρὸσ ἔμ’ αὑτῷ δι’ ἐκείνου γίγνεσθαι τὰσ διαλύσεισ, τούτων τοὺσ παρόντασ ὑμῖν καλῶ μάρτυρασ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 157:1)
ἐπειδὴ δ’ ἐξελήλεγκται, καὶ προκατέγνωκεν ὁ δῆμοσ τούτου εἰσ ἱερὸν καθεζόμενοσ, καὶ τἄλλα προσεξήτασται τὰ πεπραγμένα τῷ μιαρῷ τούτῳ, καὶ δικάσοντεσ εἰλήχατε, καὶ πάντ’ ἐστὶν ἐν ὑμῖν μιᾷ ψήφῳ διαπράξασθαι, νῦν ὀκνήσετ’ ἐμοὶ βοηθῆσαι, τῷ δήμῳ χαρίσασθαι, τοὺσ ἄλλουσ σωφρονίσαι, μετὰ πολλῆσ ἀσφαλείασ αὐτοὶ τὸ λοιπὸν διάγειν, παράδειγμα ποιήσαντεσ τοῦτον τοῖσ ἄλλοισ;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 291:1)
ἐννοήσασ δὲ οἶμαι τὸ τοῦ Ἡρακλέουσ, τοὺσ μὲν λόγουσ ἀφῆκε, χαμαὶ δὲ καθεζόμενοσ ἐποίει τι τῶν ἀδόξων.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 43:2)
ἦν δὲ τἄλλα τῷ τρόπῳ κοινὸσ καὶ φιλάνθρωποσ, καὶ παρεῖχεν αὑτὸν τοῖσ βουλομένοισ προσιέναι καὶ διαλέγεσθαι, περί τε τὴν ἀγορὰν τὰ πολλὰ διατρίβων καὶ εἰσ τὰσ παλαίστρασ εἰσιὼν καὶ πρὸσ ταῖσ τραπέζαισ καθεζόμενοσ ὡ̔́σπερ οἱ τὰ ὤνια τὰ φαῦλα δεικνύντεσ ἐν τῇ ἀγορᾷ καὶ περιφέροντεσ ἐπὶ τὰσ θύρασ̓ εἴ τισ ἄρα ἐθελήσει πυθέσθαι τι καὶ ἀκοῦσαι τῶν νεωτέρων ἢ τῶν πρεσβυτέρων.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 5:1)
πορευθεὶσ οὖν ἐπὶ Ταίναρον καὶ καθεζόμενοσ ἐπὶ τῷ τοῦ Ποσειδῶνοσ ἱερῷ διπλῆν σκηνὴν περιεβάλετο, καὶ τοὺσ μὲν ἐφόρουσ καὶ τῶν ἄλλων Σπαρτιατῶν τινασ κατέκρυψε, τοῦ δὲ Παυσανίου παραγενομένου πρὸσ αὐτὸν καὶ πυνθανομένου τὴν αἰτίαν τῆσ ἱκετείασ, ἐμέμψατο αὐτῷ καθ’ ὅσον εἰσ τὴν ἐπιστολὴν ἐνέγραψε τὸν κατ’ αὐτοῦ θάνατον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 43 16:1)
ἀποτρέπειν τε ἀνθρώπουσ ἀπὸ παντὸσ ἔργου πονηροῦ τὸν φόβον μάλιστα δυνάμενον ὁρῶν πολλὰ εἰσ τοῦτο παρεσκευάσατο χωρίον τε, ἐν ᾧ καθεζόμενοσ ἐδίκαζεν, ἐν τῷ φανερωτάτῳ τῆσ ἀγορᾶσ καὶ στρατιωτῶν, οἳ παρηκολούθουν αὐτῷ τριακόσιοι τὸν ἀριθμὸν ὄντεσ, καταπληκτικώτατοι τὴν πρόσοψιν, ῥάβδουσ τε καὶ πελέκεισ ὑπ’ ἀνδρῶν δώδεκα φερομένουσ, οἷσ τοὺσ μὲν ἄξια μαστίγων δεδρακότασ ἔξαινον ἐν ἀγορᾷ, τῶν δὲ τὰ μέγιστα ἠδικηκότων τοὺσ τραχήλουσ ἀπέκοπτον ἐν τῷ φανερῷ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 29 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION