Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἕνεκα δὲ τοῦ μύσουσ καὶ ὧν Καίσαρι πάντεσ ὠμόσαμεν, φύλακεσ αὐτῷ τοῦ σώματοσ ἢ τιμωροὶ παθόντι τι ἔσεσθαι, εὐόρκον ἦν τὸ ἄγοσ ἐξελαύνειν καὶ μετ’ ὀλιγωτέρων καθαρῶν βιοῦν μᾶλλον ἢ πάντασ ἐνόχουσ ὄντασ ταῖσ ἀραῖσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 17 7:6)
ἐν ὑστιακῷ τε καθαρὸν ἐλατῆρα σὺ καθαρῶν τ’ ἀλήτων κἀλφίτων ἀπερρόφεισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 102 3:9)
καὶ σκάφην λαβών τινα τῶν ἐσχαριτῶν τῶν καθαρῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 74 2:2)
ἐν ταύτῃ δὲ πνεόντων ψυχρῶν ἀνέμων καὶ τῶν ναματιαίων ὑδάτων καθαρῶν ῥεόντων πρὸσ αὐταῖσ ταῖσ πηγαῖσ, ἀπαλλαγῆναι τῆσ νόσου τὸ στρατόπεδον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 38 4:2)
λέγειν μηδ’ εἰκῇ συνθήσειν τὰ προστυχόντα ἀλλήλοισ, ἀλλ’ ἐκλογῇ τε χρήσεσθαι καθαρῶν ἅμα καὶ γενναίων ὀνομάτων καὶ συνθέσει ταῦτα κοσμήσειν μεμιγμένον ἐχούσῃ τῷ σεμνῷ τὸ ἡδύ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 18)
ἀλλὰ γάρ, ἵνα μὴ περὶ ταῦτα διατρίβων ἀναγκασθῶ παραλιπεῖν τι τῶν περιλειπομένων, Ἰσοκράτην μὲν καὶ τὸν χαρακτῆρα τῆσ ἀγωγῆσ ἐκείνησ ἐάσω, περὶ δὲ Πλάτωνοσ ἤδη διαλέξομαι τά γ’ ἐμοὶ δοκοῦντα μετὰ παρρησίασ, οὐθὲν οὔτε τῇ δόξῃ τἀνδρὸσ προστιθεὶσ οὔτε τῆσ ἀληθείασ ἀφαιρούμενοσ, καὶ μάλιστα ἐπεί τινεσ ἀξιοῦσι πάντων αὐτὸν ἀποφαίνειν φιλοσόφων τε καὶ ῥητόρων ἑρμηνεῦσαι τὰ πράγματα δαιμονιώτατον παρακελεύονταί τε ἡμῖν ὁρ́ῳ καὶ κανόνι χρῆσθαι καθαρῶν ἅμα καὶ ἰσχυρῶν λόγων τούτῳ τῷ ἀνδρί.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 231)
ὡσ οὐδέν ἐστιν ἀνθρώπινον γένοσ, οὗ μὴ κατ’ ἀρετὴν καὶ ζήλωσιν ἐπιτηδευμάτων ἀρίστων καὶ καθαρῶν πονηρίασ ὑμεῖσ ἀμείνουσ κριθήσεσθε καὶ παισὶ βελτίοσιν αὐτῶν ταῦτα καταλείψετε, θεοῦ μόνουσ ὑμᾶσ ἀνθρώπουσ ἐφορῶντοσ καὶ ὅθεν ἂν γένοισθε πάντων εὐδαιμονέστεροι τῶν ὑπὸ τὸν ἥλιον ἐκπορίζοντοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 145:1)
οἱ δὲ ὡσ καὶ τῶν ψυχῶν αὐτοῖσ διὰ τοῦτο καθαρῶν καὶ πρὸσ τὴν παιδείαν ἀκραιφνῶν γεγενημένων καὶ τῶν σωμάτων πρὸσ φιλοπονίαν εὐτονωτέρων, οὔτε γὰρ ἐκείνασ ἐφείλκοντο καὶ βαρείασ εἶχον ὑπὸ τροφῆσ ποικίλησ οὔτε ταῦτα μαλακώτερα διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν, πᾶσαν ἑτοίμωσ ἐξέμαθον παιδείαν ἥτισ ἦν παρὰ τοῖσ Ἑβραίοισ καὶ τοῖσ Χαλδαίοισ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 245:1)
γίνονται ἀνδρῶν, ἵν’ ἑκάστου δέκα δαιτυμόνασ θῶμεν, μυριάδεσ ἑβδομήκοντα καὶ διακόσιαι καθαρῶν ἁπάντων καὶ ἁγίων·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 484:1)
ταῦτα δὲ ποιήσαντεσ τὸ ἄλλο σῶμα τοῦ βοὸσ πιμπλᾶσι ἄρτων καθαρῶν καὶ μέλιτοσ καὶ ἀσταφίδοσ καὶ σύκων καὶ λιβανωτοῦ καὶ σμύρνησ καὶ τῶν ἄλλων θυωμάτων, πλήσαντεσ δὲ τούτων καταγίζουσι, ἔλαιον ἄφθονον καταχέοντεσ·
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 40 4:1)
Δυσεντερίησ‧ κυάμων καθαρῶν τεταρτημόριον, καὶ ἐρυθροδάνου δυοκαίδεκα κάρφεα λεῖα ξυμμίξαντα καὶ ἑψήσαντα, λιπαρὸν διδόναι ἐκλείχειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 31.1)
τοῦτο Ἀχαιοὺσ ἐσ τὰ μάλιστα ἠνίασεν, ὡσ οὔτε ἄλλωσ πάσχοντασ δίκαια ὑπὸ Ῥωμαίων καὶ ἐσ τὸ ἀνωφελὲσ προϋπηργμένων σφίσιν ἐσ αὐτούσ, οἳ ἐπὶ τὰ Φιλίππου καὶ Αἰτωλῶν ἐναντία καὶ αὖθισ Ἀντιόχου στρατεύσαντεσ χάριτι <τῇ> ἐσ Ῥωμαίουσ ἐγίνοντο ὕστεροι φυγάδων ἀνθρώπων καὶ οὐ καθαρῶν χεῖρασ·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 9 11:1)
τὰ δ’ εὐθὺσ ἐπίμπλατο ῥευμάτων καθαρῶν, ἐπισυνδιδόντων ὁλκῇ καὶ φορᾷ τοῦ θλιβομένου πρὸσ τὸ κενούμενον.
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 14 2:1)
καθαρῶν οὖν καὶ δικαίων ἐν τοῖσ πράγμασιν ἀμφοτέρων γεγονότων, Αἰμίλιοσ μὲν ὑπὸ τῶν νόμων καὶ τῆσ πατρίδοσ οὕτωσ ἐοίκεν εὐθὺσ ἀφικέσθαι παρεσκευασμένοσ, Τιμολέων δὲ τοιοῦτον αὐτὸσ ἑαυτὸν παρέσχε, τούτου τεκμήριον ὅτι Ῥωμαῖοι μὲν ὁμαλῶσ ἐν τῷ τότε χρόνῳ πάντεσ ἦσαν εὔτακτοι καὶ ὑποχείριοι τοῖσ ἐθισμοῖσ καὶ τοὺσ νόμουσ δεδιότεσ καὶ τοὺσ πολίτασ, Ἑλλήνων δὲ οὐδεὶσ ἡγεμών ἐστιν οὐδὲ στρατηγόσ ὃσ οὐ διεφθάρη τότε Σικελίασ ἁψάμενοσ ἔξω Δίωνοσ, καίτοι Δίωνα πολλοὶ μοναρχίασ ὀρέγεσθαι καὶ βασιλείαν τινὰ Λακωνικὴν ὀνειροπολεῖν ὑπενόουν.
(플루타르코스, Comparison of Timoleon and Aemilius, chapter 2 1:1)
καθάπερ οἱ γῦπεσ ἐπὶ τὰσ ὀσμὰσ τῶν διεφθορότων σωμάτων φέρονται, τῶν δὲ καθαρῶν καὶ ὑγιαινόντων αἴσθησιν οὐκ ἔχουσιν, οὕτω τὰ νοσοῦντα τοῦ βίου καὶ φαῦλα καὶ πεπονθότα κινεῖ τὸν ἐχθρόν, καὶ πρὸσ ταῦθ’ οἱ μισοῦντεσ ᾄττουσι καὶ τούτων ἅπτονται καὶ σπαράττουσι.
(플루타르코스, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 3 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION