Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὕτω γὰρ χρὴ καθαρὸν εἶναι τὸν βίον τοῦ σώφρονοσ ἀνδρόσ, ὥστε μηδ’ ἐπιδέχεσθαι δόξαν αἰτίασ πονηρᾶσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 484)
καὶ Κίννασ μὲν οὕτωσ ἔλεξεν, οἱ δὲ τὸ καθαρὸν τοῦ πλήθουσ οὐχ ὁρῶντεσ ἐπιμιγνύμενον αὑτοῖσ οὐκ ἐκάλουν τοὺσ ἄνδρασ οὐδέ τι πλέον ἢ περὶ τῆσ εἰρήνησ μόνησ αὖθισ παρεκάλουν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 17 4:5)
κατασκεψάμενοσ οὖν ἡμέρασ τὸ πέλαγοσ ἐκ τῶν ὀρῶν, ἐπεὶ καθαρὸν ἔγνω πολεμίων, ἔπλει στρατὸν ἔχων, ὅσον αἱ νῆεσ ἐδέχοντο, Μεσσάλαν ἐπὶ τοῦ λοιποῦ καταλιπών, ἑώσ ἐπ’ αὐτὸν αἱ νῆεσ ἐπανέλθοιεν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 12 1:10)
οὐδ’ ὁ περιώνυμοσ ἰατρὸσ Ἐρασίστρατοσ, ἐπὶ μεγίσταισ συντάξεσι Σελεύκῳ συνών, εἶχε τεκμήρασθαι τοῦ πάθουσ, μέχρι φυλάξασ καθαρὸν ἐκ πάντων τὸ σῶμα, εἴκασεν εἶναι τῆσ ψυχῆσ τὴν νόσον, ᾗ δὴ καὶ ἐρρωμένῃ καὶ νοσούσῃ τὸ σῶμα συναίσθεται.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 1:5)
Ἢν δὲ καὶ ἐκραγῇ, πῦον μὲν καθαρὸν, πέπον ὀύκοτε ἐσσύθη, ὑπόλευκον δὲ καὶ τεφροειδὲσ , ἄλλοτε δὲ τρυγῶδεσ ἢ πελιδνόν · ἢν δὲ καὶ βαθυτέρη ἡ ἀπόστασισ γένηται, καὶ μέλαν τὸ ὑγρόν· εὖτε καὶ τοῦ χυμοῦτι τοῦ σπληνὸσ ἔξεισι συντακέντοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.294)
ἢν μὲν οὖν ἐκρέῃ τὸ αἷμα καθαρὸν, ἀμιγὲσ οὔροισι, τὰ πολλὰ ἐκρέει ἀπὸ κύστιοσ τῶν οὔρων τὸ αἷμα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.100)
τέκμαρ δὲ ἐφελκὶσ, ἢ ὑμένιον, εὖτε ἀράχνιον, ἐρυθρὸν ἐκκριθὲν, ἢ πῦον λευκὸν οὐρηθὲν, ἄλλοτε μὲν καθαρὸν, ἀμιγὲσ, ἄλλοτε δὲ οὔροισι ξυμμεμιγμένον· τοῖσδε χρὴ καὶ ἀποστάσιασ διαγιγνώσκειν, ἢν προσγένωνται πυρετοὶ ἐσ ἑσπέρην καὶ Ῥίγεα· πόνοι ἀμφὶ τὴν ὀσφὺν, κνησμοί · ἢν δὲ καὶ ἐκραγῇ, θρόμβοι πυώδεεσ, σαρκοειδέεσ, ἀτὰρ ἠδὲ λευκοῦ πύου ἀπόστασισ· τὰ δὲ ἕλκεα, δακνώδεα, ἄλλοτε μὲν καθαιρόμενα, ἄλλοτε δὲ Ῥυπαρὰὄντα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.103)
ἢν δὲ αἷμα ἀπό τευ ἀγγείου φέρηται ξανθὸν, ἢ μέλαν, καθαρὸν Ῥέει, ἀμιγὲσ τροφῆσ, ἢ σκυβάλων ἄτερ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.218)
οὐ μὴν ἔν γε τῷ ἀφελεῖ λόγῳ ἁρμόζειν τοῦτο ἔμοιγε δοκεῖ, εἴ γε δεῖ ὡσ ἂν μάλιστα ἀνεπιβούλευτον τὸν λόγον φαίνεσθαι καὶ ἁπλοῦν καὶ καθαρόν, καὶ Ξενοφῶν ἕκαστα τῶν νοημάτων ψιλὰ κατ’ ἰδίαν τίθησιν, ὡσ ἐν τῷ Ἀγησιλάῳ, αὐτὰ καθ’ αὑτά, ὅθεν ἄν τισ καὶ ἐρρῖφθαι νομίσειε τὰ νοήματα, οὐ μὴν ἔρριπταί γε, ἀλλ’ ἔστι μὲν ἕκαστα ἐν ἐτιμελείᾳ προηγμένα, ἀφῃρημένα δὲ τῆσ κατὰ λεπτὸν ἐξετάσεωσ καὶ προσθήκησ καὶ μεταθέσεωσ καὶ ἐναλλαγῶν καὶ πάντων τῶν τοιούτων, καὶ ἁπλῶσ τὰ τοιαῦτα φαίνεται, ὅθεν καὶ διαστάσεισ πολλαὶ καὶ συνεχεῖσ καὶ ἀρχαὶ τῶν νοημάτων οὐχ ἡνωμέναι ἔτι, ἀλλ’ ἀπηρτισμέναι·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἐπιχειρημάτων. 3:1)
τὰ δὲ εὐκτικὰ καθαρὸν ποιεῖ τὸν λόγον.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 11:3)
ἀπὸ γάρ τοι Κοδράτου, δῆλον δ’ ἐστὶν, οἶμαι, καὶ φθεγξαμένου πᾶσιν ὁμοίωσ τοὔνομα, ἔξεστιν ἀριθμῷ κατιόντι τὸ γένοσ εἰσ τοῦτον ὁρᾶν ἅπαν καθαρόν τε καὶ γνήσιον τῆσδε τῆσ γῆσ βλάστημα, ποιητὴσ ἂν εἴποι, καὶ μάλ’ ἐπανθοῦν ἑαυτῷ καὶ μᾶλλον ἀνθῆσον, ὥσπερ ἀρχόμενον ἀεὶ καὶ μηδέποτε λῆγον, ἔστ’ ἂν ἡ τρέφουσα γῆ τουτονὶ τὸν καρπὸν ἀθάνατοσ μένῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 2:5)
ἐξ ὧν ἄδολον μὲν καὶ καθαρὸν καὶ ἀδιάφθορον τὸ ἦθοσ ἀεὶ τοῖσ ἐξ αὐτῆσ διαγέγονε παρεχομένη, εἰλικρινῆ δὲ καὶ καθαρὰν καὶ ἄλυπον καὶ παράδειγμα πάσησ τῆσ Ἑλληνικῆσ ὁμιλίασ φωνὴν εἰσηνέγκατο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 8:7)
καὶ τό γε πλείονοσ ἄξιον καὶ καθαρὸν τῆσ εὐφημίασ, τοὺσ μὲν γὰρ ἄλλουσ οὓσ ἐπαινεῖ κατὰ τὴν τοῦ σώματοσ ἕξιν ἢ καὶ ἄλλωσ πωσ ὡσ ἀρίστουσ, ἂν οὕτω τύχῃ, τῶν Ἀχαιῶν, ἢ τῶν δείνων, οὕτωσ ἐπαινεῖ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 102:2)
δεῖ γὰρ καὶ τραγῳδίαν, ὦ Πλάτων, ἐπίστασθαι ἐπαινέσαι καὶ κωμῳδίαν γε ἃ προσήκει καὶ διθύραμβον καὶ χοροὺσ, οὐδ’ ἂν ὅ γε Ἀπόλλων ἱστάναι χοροὺσ προσέταττεν, εἰ πάντη φαῦλον ἦν, οὐδέ γε, ὃ τούτου μεῖζόν ἐστι, τὸν ἀποκτείναντα Ἀρχίλοχον, ὃσ τὸ πάντων ἔξοχον καὶ δυσχερέστερον εἶδοσ τῆσ ποιήσεωσ μετεχειρίζετο, τοὺσ ἰάμβουσ, ἐξεῖργεν ἂν τοῦ νεὼ, φάσκων οὐκ εἶναι καθαρὸν, καὶ ταῦτ’ ἐν πολέμῳ τοῦ φόνου συμβάντοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 178:8)
ἔγωγ’ οὖν ἤκουσα τοῦτο δὴ τὸ τοῦ Δημοσθένουσ, ἀνδρὸσ οὐδαμῶσ οἱού τε ψεύδεσθαι, Δίωνοσ ἑταίρου ἡμετέρου καὶ πραγμάτων καὶ λόγων ἐμπείρου, ὃσ ἔφη πλεῖν ἐπ’ Αἰγύπτου θέρουσ ὡρ́ᾳ, καὶ γῆν οὔπω φαίνεσθαι, ἀλλ’ ἀπέχειν ὅσον μηδὲ τεκμήρασθαι, τοὺσ δὲ ναύτασ ἀρύσασθαι, εἴτ’ οὖν ἐπεῖξαν εἴτε καὶ ἄλλωσ βουλομένουσ ἐπιδεῖξαι τοῖσ ἐμπλέουσιν ὕδωρ καθαρὸν καὶ πότιμον ἐκ πολλοῦ κάτωθεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 3:15)

SEARCH

MENU NAVIGATION