Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἰατρόμαντισ δ’ ἐστὶ καὶ τερασκόποσ καὶ τοῖσιν ἄλλοισ δωμάτων καθάρσιοσ.
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode 6:2)
καὶ μαρτυρήσων ἦλθον ‐ ἔστι γὰρ νόμῳ ἱκέτησ ὅδ’ ἁνὴρ καὶ δόμων ἐφέστιοσ ἐμῶν, φόνου δὲ τοῦδ’ ἐγὼ καθάρσιοσ ‐ καὶ ξυνδικήσων αὐτόσ·
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode5)
καὶ κούρῃσι δὲ μέχρι καθάρσιοσ ἐπιμηνίων τάδε ξυνήθεα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.110)
τόδε τὸ εἶδοσ τῆσ ἀγωγῆσ, γυναιξὶ ὡσ ἐπίπαν οὐ καθαιρομένῃσι τάδε ἐπιμήνια γίγνεται, καὶ ἐν τῇσι αὐτῇσι περιόδοισι τῆσ καθάρσιοσ ἐπιφαίνεται, καὶ ἐπὶ τῇσι προθεσμίῃσι τῆσ ἀποπαύσιοσ ἴσχεται · κἢν μὴ ἰηθῇ ἡ γυνὴ, ἐσ πολλὰσ περιόδουσ ἀντιπεριεῖσι ἡ ἀναγωγή · μετεξετέρῃσι δὲ καὶ ἀπερράγη τὰ ἀγγεῖα τῷ πλήθεϊ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.50)
ξυνεχὲσ δὲ τουτέοισι τὸ πλευρὸν καταιον εῖν , ἠδὲ ἐπιπλάττε ιν πρὸ τῆσ προσάρσιοσ · πρὸσ τοῖσι ξυνήθεσι πλάσμασι , μελίλωτον ἑψηθὲν ξὺν μελικρήτῳ, ξυμμίσγοντα μήκωνοσ τῆσ σαρκὸσ ἐνηψημένησ , καὶ μάννησ ἄλητον ἐμπάσσειν· ἢν δὲ ὑγροτέρη ᾖ ἀναγωγὴ καὶ πολλὴ, αἴρησ ἄλητον ἢ ἐρυσίμου ξυμμίσγειν καὶ νίτρον ἐμπάσσειν· ἢν δὲ μῆκοσ ἤδη τῆσ νούσου γίγνηται, καὶ τῆσ ὀδύνησ ἐγκεομένησ , καὶ ὑγρῆσ καθάρσιοσ γιγνομένησ , ἔμπυον μὲν ἐλπὶσ τὸν ἄνθρωπον ἔσεσθαι · σίνηπι δὲ ξυμμίσγειν καὶ κάγχρυ τοῖσι ἐπιπλάσμασι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.380)
ἢν δὲ ἔτι καθάρσιοσ τὰ πτύαλα δέηται, τοῖσι κηρώμασι Ῥητίνησ ξυντήκειν, ἢ τοῦ θείου τοῦ ἀπύρου ξυμμίσγειν · καὶ αὖθισ πυρίην τὸ χωρίον ἔχειν· ὡσ τρόποσ δὲ σικύησ· ἔχειν ὦν χρὴ κεραμεο ῦν κοῦφον ἁρμόζον τῇ πλευρῇ, εὐρὺ, ἤ τι χάλκεον, πρηνὲσ ἐπὶ τὰ χείλεα ἀμφιθεῖ ναι τοῖσι ἀλγέουσι· ὑποτιθέναι δὲ φλόγα μεγάλην ξὺν λίπαϊ, ὅκωσ ζῶσα ἐσ πολλὸν διαρκέῃ χρόνον· μὴ περισφίγγειν δὲ τὰ χείλεα πρὸσ τῇ σαρκὶ, ἀλλ’ ἐσ διαπνοὴν διαδοχή τισ ἔστω ὡσ μὴ διασβεσθέῃ τῇ πνιγί· ἐσ πολλὸν δὲ ἐξάπτεσθαι ἔνι· ἡ γὰρ ἔνδον ἐκείνου θέρμη, ἄριστον μὲν πυρίημα, ἀγαθὴ δὲ πρόκλησισ ἱδρώτων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.402)
αἷμα γὰρ πολλὸν θερμασίησ μὲν καὶ τόλμησ ἔξαψισ καρτερή · φλεγμασίησ δὲ τροφὴ, ταράχου δὲ γνώμησ καὶ ἀταξίησ ἔκκαυμα · καθαίρειν δὲ καὶ τὸ ξύμπαν σκῆνοσ φαρμάκῳ τῇ ἱερῇ· οὐ γὰρ καθάρσιοσ δέονται μοῦνον, ἀλλὰ καὶ φαρμακίησ προσηνέοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.335)
λούειν τε ἀπὸ τῆσ καθάρσιοσ, καὶ οἴνου βραχὺ διδόναι, καὶ τῆσ ἄλλησ τῆσ ἐν τῇ τροφῇ χάριτοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.169)
ἢ ὦν ἀπαυδῆν ἐπὶ τοῖσδε καὶ ἀπαρνεῖσθαι, προϊσχομένουσ τὸ ἄναλθεσ, ἢ καὶ ἐσ τέλοσ τοῖσι ἔργοισι ὁμιλέειν· διδόναι δὲ καὶ τῆσ ἱερῆσ τῆσ δι’ ἀλόησ ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε· καίριον γὰρ φάρμακον τῆσ μελαγχολίησ τόδε, στομάχου, καὶ ἥπατοσ, καὶ χολῆσ καθάρσιοσ ἄκοσ ἐόν· ἀτὰρ καὶ μαλάχησ σπέρματοσ, ὁκόσον ὁλκῆσ δραχμὴν, πιπίσκειν ξὺν ὕδατι, ἄριστον πείρῃ τισ ἐπιστώσατο.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.194)
Ἐν Θάσῳ Φιλίνου γυναῖκα θυγατέρα τεκοῦσαν κατὰ φύσιν καθάρσιοσ γενομένησ καὶ τὰ ἄλλα κούφωσ διάγουσαν, τεσσαρεσκαιδεκαταίην ἐοῦσαν μετὰ τὸν τόκον, πῦρ ἔλαβε μετὰ Ῥίγεοσ‧ ἤλγει δὲ ἀρχομένη καρδίην καὶ ὑποχόνδριον δεξιόν‧ γυναικείων πόνοι‧ κάθαρσισ ἐπαύσατο.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, ἀρ́ρωστοι τεσσαρεσ καίδεκα260)
Ἐν Θάσῳ τὴν κατακειμένην παρὰ τὸ ψυχρὸν ὕδωρ ἐκ τόκου θυγατέρα τεκοῦσαν καθάρσιοσ οὐ γενομένησ πυρετὸσ ὀξὺσ φρικώδησ τρι ταίην ἔλαβεν.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, Ἑκκαίδεκα ἀρ́ρωστοι285)
Τῆσ μὲν πτισάνησ, ὁκόταν πίη τὸ φάρμακον, ἐπιῤῬοφῇν αὐτίκα χρὴ διδόναι μηδὲν ἔλασσον ἀξίωσ λόγου ἢ ὁκόσον εἴθιστο‧ ἐπεὶ καὶ κατὰ λόγον ἐστὶ μεσηγὺ τῆσ καθάρσιοσ μὴ διδόναι Ῥοφῇν‧ ὁκόταν δὲ λήξῃ ἡ κάθαρσισ, τότε ἔλασσον Ῥοφεέτω ἢ ὁκόσον εἴθιστο‧ μετὰ δὲ τοῦτο, ἀναγέτω αἰεὶ ἐπὶ τὸ πλεῖον, ἢν ἥ τε ὀδύνη πεπαυμένη ᾖ, καὶ μηδὲν ἄλλο ἐναντιῶται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 7.11)
Ἢν δὲ ὑποκάτω τοῦ θώρηκοσ ᾖ τὸ ἄλγημα, καὶ ξυντείνῃ λίην, τῷ πλευριτικῷ τὴν κοιλίην ὑποκάθαιρε‧ μεσηγὺ δὲ τῆσ καθάρσιοσ μηδὲν δίδου‧ μετὰ κάθαρσιν δὲ ὀξύμελι‧ φαρμακεύειν δὲ τεταρταῖον‧ τὰσ δὲ ἐξ ἀρχῆσ τρεῖσ ὑποκλύζειν, καὶ ἢν μὴ κουφίζῃ, οὕτωσ ὑποκάθαιρε‧ φυλακὴ δὲ ἔστω ἑώσ ἀπυρέτου καὶ ἑβδόμησ‧ ἔπειτα ἢν ἀσφαλὴσ ἐὼν φαίνηται, οὕτω χυλῷ ὀλίγῳ καὶ λεπτῷ τὸ πρῶτον, ξὺν μέλιτι μίσγων δίδου‧ ἢν δὲ ἀνάγηται Ῥηϊδίωσ, καὶ εὔπνοοσ ᾖ καὶ ἀνώδυνοσ τὰ πλευρὰ, καὶ ἀπύρετοσ, κατὰ σμικρὸν παχυτέρῳ τε καὶ πλείονι, καὶ δὶσ τῆσ ἡμέρησ‧ ἢν δὲ μὴ Ῥηϊδίωσ ἀπαλλάσσῃ, ἔλασσόν τε τὸ πόμα, καὶ τὸ Ῥόφημα ὀλίγον, χυλὸν λεπτὸν, καὶ ἅπαξ, ἐν ὁκοτέρῃ ἂν ὡρ́ῃ βέλτιον διάγῃ‧ γνώσῃ δὲ ἐκ τῶν οὔρων.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 11.2)
Οὐδὲ τοῖσι νεοτρώτοισιν ἕλκεσι ξυμφέρει ἔλαιον, οὐδὲ μαλθακώδεα οὐδὲ στεατώδεα φάρμακα, ἄλλωσ τε καὶ ὅ τι ἂν δέηται ἕλκοσ πλείονοσ καθάρσιοσ‧ τὸ δὲ ξύμπαν εἰπεῖν, ἐλαίῳ τὴν χρῆσιν ποιέεσθαι καὶ ἐν θέρει καὶ ἐν χειμῶνι, πρὸσ ἃ τῶν τοιούτων φαρμάκων δεόμεθα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 2.5)
Γυναικὶ τὰ καταμήνια ἄχροα, καὶ μὴ κατὰ τὰ αὐτὰ αἰεὶ γινόμενα, καθάρσιοσ δεῖσθαι σημαίνει.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 72.36)

SEARCH

MENU NAVIGATION