Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Κοιλίη, σπλάγχνον πεπτήριον, κάμνει τὴν πέψιν, ὁκότε διάρροια τὸν ἄνθρωπον ἴσχει· καὶ ἔστιν ὑγρῆσ τροφῆσ ἀπέπτου ἡ διάρροια· ἀλλ’ ἢν μὴ ἐπὶ σχεδίου τῆσ αἰτίησ γίγνοιτο τόδε ἐσ μίην ἢ δευτέρην ἡμέρην μούνην, πρὸσ δὲ καὶ ὅλοσ ὁ ἄνθρωποσ ἀσθενέει, ἀτροφίῃ τοῦ σκήνεοσ, χρονίη νοῦσοσ ἡ κοιλιακ ὴ γίγνεται, ἀτονίῃ τοῦ πέσσοντοσ θερμοῦ, καὶ ψύξι τῆσ κοιλίησ · εὖτε λύεται μὲν ἐσ θερμὸν ἡ τροφή· ἀλλ’ οὐκ ἐκπέσσει θερμὸν, οὐδὲ ἐσ χυμὸν οἰκεῖον τρέπει, ἡμιτελέα δὲ λείπει ἀδρανείῃ τοῦ τέλεοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.163)
οὐδὲ κάμνει τοῦτο δρῶντα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 105:3)
ἢ κάμνει;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 49:3)
’ κάμνει κόρη τισ, εὐθὺσ ἁδελφὸσ λέγει, τὸ χρῶμα τοῦτό μ’ οὐκ ἀρέσκει τῆσ κόρησ.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene22)
καὶ ταῦτα οὐδέποτε κάμνει χαριζόμενοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 82:3)
καὶ ταῦτα μηχανώμενοσ δι’ αἰῶνοσ οὐδέποτε κάμνει.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 90:2)
ἐν δὲ τούτῳ προσελάσασ τισ ἱππεὺσ τοῖσ ἅμα τῷ βασιλεῖ μαχομένοισ, κάμνει τὸ δεξιὸν ἡμῖν κέρασ, ἔφησεν, ὦ Τύλλε.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 24 6:1)
κράτιστα γὰρ ἁπάντων ἀνθρώπων εἰδέναι, πῇ τε κάμνει τὰ τῆσ πόλεωσ πράγματα καὶ πῇ μάλιστα ἔρρωται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 5 1:2)
τοσαύτη γὰρ τῶν τε ποταμίων καὶ τῶν ἄλλων ναμάτων ἐπίλειψισ ἐγένετο, ἡνίκα μάλιστα κάμνει πάντα δίψει τὰ βοτά.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 13, chapter 4 3:1)
χαίρειν δ’ ὅστισ δύναται καὶ ξυντυχίᾳ μή τινι κάμνει θνητῶν, εὐδαίμονα πράσσει.
(에우리피데스, episode, anapests 1:24)
οἶσθ’ οὖν ὃ κάμνει τοῦ λόγου μάλιστά σοι;
(에우리피데스, Ion, episode 3:12)
ὡσ ἐμὸν κάμνει γόνυ, πυκνὴν δὲ βαίνων ἤλυσιν μόλισ περῶ.
(에우리피데스, Phoenissae, episode7)
ὃσ δέ κ’ ἀνὴρ οἴνοιο κορεσσάμενοσ καὶ ἐδωδῆσ ἀνδράσι δυσμενέεσσι πανημέριοσ πολεμίζῃ, θαρσαλέον νύ οἱ ἦτορ ἐνὶ φρεσίν, οὐδέ τι γυῖα πρὶν κάμνει πρὶν πάντασ ἐρωῆσαι πολέμοιο.
(호메로스, 일리아스, Book 19 12:7)
"ἔστι δὲ θεία μὲν ὄντωσ καὶ δαιμόνιοσ, οὐ μὴν ἀνέκλειπτοσ οὐδ’ ἄφθαρτοσ οὐδ’ ἀγήρωσ καὶ διαρκὴσ εἰσ τὸν ἄπειρον χρόνον ὑφ’ οὗ πάντα κάμνει τὰ μεταξὺ γῆσ καὶ σελήνησ κατὰ τὸν ἡμέτερον λόγον.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 5110)

SEARCH

MENU NAVIGATION