헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ οὐκ ἔσται εἶναι καὶ μὴ εἶναι τὸ αὐτὸ ἀλλ’ ἢ καθ’ ὁμωνυμίαν, ὥσπερ ἂν εἰ ὃν ἡμεῖσ ἄνθρωπον καλοῦμεν, ἄλλοι μὴ ἄνθρωπον καλοῖεν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 75:2)
ὁπότε μὲν γὰρ οἱ ὕπατοι καλοῖεν τὸ πλῆθοσ ὡσ ἀποδείξοντεσ τοὺσ μετιόντασ τὴν ἀρχὴν ὑπάτουσ, οἱ δήμαρχοι τοῦ κωλύειν ὄντεσ κύριοι διέλυον τὰ ἀρχαιρέσια, ὁπότε δ’ αὖ πάλιν ἐκεῖνοι καλοῖεν ὡσ ἀρχαιρεσιάσοντα τὸν δῆμον, οὐκ ἐπέτρεπον οἱ ὕπατοι τὴν ἐξουσίαν ἔχοντεσ τοῦ συγκαλεῖν τοὺσ λόχουσ καὶ τὰσ ψήφουσ ἀναδιδόναι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 90 3:1)
οἱ δὲ τὰ κράτιστα τῇ Πελοποννήσῳ βουλευόμενοι ἔπεισαν τὸ κοινὸν τῶν Ἀρκάδων πέμψαντασ πρέσβεισ εἰπεῖν τοῖσ Θηβαίοισ μὴ ἰέναι σὺν ὅπλοισ εἰσ τὴν Ἀρκαδίαν, εἰ μή τι καλοῖεν.
(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Ζ, chapter 4 46:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION