Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

μὴ οὖν σύναγε εἰσ ταὐτὸν τὰ κάλλιστα τοῖσ αἰσχίστοισ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1457)
οὕτω μὲν τὰ κάλλιστα τῆσ Ἰταλίασ τῷ στρατῷ διέγραφον, ἔδοξε δὲ σφίσι καὶ τοὺσ ἰδίουσ ἐχθροὺσ προανελεῖν, ἵνα μὴ ἐνοχλοῖεν αὑτοῖσ τάδε καθισταμένοισ καὶ πολεμοῦσι πόλεμον ἔκδημον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 1 3:6)
καὶ περιῆν τῷ Σκιπίωνι τριακοσίουσ νέουσ Ἰταλιώτασ ἔχειν ἀντὶ Σικελιωτῶν, κάλλιστα ἵπποισ καὶ ὅπλοισ ἀλλοτρίοισ ἐσκευασμένουσ, καὶ χάριν εὐθὺσ ἐπὶ τῷδε εἰδότασ·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 3:7)
πάντα μὲν οὖν τὰ κάλλιστα περὶ Ἀθηνᾶν τε καὶ ἐξ Ἀθηνᾶσ, ἐν δὲ τοῖσ ἀξιολογώτατον αἱ γοναὶ τῆσ θεοῦ, κεφάλαιον μὲν εἰπεῖν ὅτι τοῦ πάντων δημιουργοῦ καὶ βασιλέωσ παῖσ ἐστι μόνη δὴ μόνου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 1:4)
οὕτω καὶ δι’ αὑτοῦ καὶ διὰ τῶν ἐκγόνων ἀρετῆσ ὡσπερεὶ πηγὰσ τοῖσ Ἕλλησιν ἐμηχανήσατο, καὶ τοῖσ μὲν ἀσκεῖν τὰ κάλλιστα, τοῖσ δὲ ἔχειν ὑφ’ ὧν σωθήσονται παρεσκεύασεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 5:6)
φημὶ γὰρ ὑμᾶσ τοῖσ τε ἄλλοισ ἅπασι δικαίωσ ἐκεῖνον τιμᾶν καὶ τῶν οἰκείων αὐτοῦ μεμνημένουσ ὀρθότατα ποιεῖν καὶ προσήκοντα τῇ πάσῃ γνώμῃ, γυναῖκα μὲν τὴν ἐκείνου καθάπερ τινὰ ἱερὰν νομίζοντασ καὶ ἀγαθοῦ τινοσ δαίμονοσ λῆξιν, εἰ θέμισ εἰπεῖν, συγγενεῖσ δὲ τοὺσ ἐκείνου κάλλιστα ὑπομνήματα ἐκείνου νομίζοντασ, παῖδασ δὲ τοὺσ μὲν πρεσβυτέρουσ δι’ αἰδοῦσ ἁπάσησ ἄγοντασ, τὸν δὲ νεώτατον ἐκτρέφοντασ τέωσ προθυμότατα καὶ ἐπιτροπεύοντασ δημοσίᾳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 10:4)
οὐδ’ εὖ μὲν πράττουσι κέχρηται, κακῶσ δ’ ἀπαλλάξαντασ ἠτίμακε, τῇ τύχῃ μετροῦσα τὴν φιλανθρωπίαν, ἀλλὰ τοὺσ τοῦ δυστυχεῖν καιροὺσ τοῦ πράττειν εὖ πεποίηκε, τοῖσ πολλοῖσ τὰ παρ’ αὑτῆσ ἀγαθὰ προσθεῖσα καὶ ποιησαμένη κοινωνοὺσ, ὧν ὅτε κάλλιστα ἔπραττον οὐδ’ ἐλπὶσ ἦν αὐτοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 22:4)
ἔπειτα γιγνομένησ τῆσ συνόδου καὶ τῶν βαρβάρων περικαλυψάντων ταῖσ ναυσὶν ἅπαντα τὸν ἔξω τόπον, τότε ἤδη καὶ γῆσ καὶ θαλάττησ παρὰ τοσοῦτον ἐξειργόμενοι, παρ’ ὅσον αἱ τριήρεισ ἐπεῖχον, καὶ ὡσ ἀληθῶσ ὥσπερ ἐν θαλάττῃ καὶ κύμασι πανταχῆ ταυτὸν ὁρῶντεσ ὅποι βλέψειαν, πολεμίουσ, οὐδὲν παρεῖσαν ἑτέροισ, ἀλλὰ πρῶτοι μὲν αὐτοὶ κατῆρξαν τῆσ ναυμαχίασ, ὥσπερ ἐν Εὐβοίᾳ πάντων ἀποκνούντων, μόνοι δὲ τὸ πᾶν ἐξειργάσαντο, ὅσα μὲν στρατηγοῦ προνοίᾳ κακῶσαι τὸν βασιλέα ἔδει πρότερον παρασκευάσαντεσ, ὥστ’ ἐν τοῖσ πολεμίοισ φιλίων καὶ τῶν συνευξομένων εὐπορῆσαι ‐ λέγω δὲ τὴν περὶ τοὺσ Ιὤνασ πρᾶξιν ‐ ἃ δὲ χειρῶν νόμῳ καὶ μετὰ κοινῆσ τῆσ εὐψυχίασ ἔδει πραχθῆναι, κάλλιστα δὴ τῶν ὑφ’ ἡλίῳ μάρτυρι καὶ τολμήσαντεσ καὶ τελεσάμενοι, τάξαντεσ μὲν αὑτοὺσ ἐναντία ἐκείνοισ, οἵπερ ἦσαν κεφάλαιον τοῦ ναυτικοῦ τῶν πολεμίων, τρεψάμενοι δὲ πρῶτοι καὶ διαφθείραντεσ ἄλλασ ἀλλαχοῦ τῶν νεῶν ἐν παντοδαποῖσ τῶν ἔργων εἴδεσι, παρασχόντεσ δὲ τοῖσ λοιποῖσ διώκειν ἀντὶ τοῦ ναυμαχεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 50:6)
ὁ μὲν λογισμὸσ οὗτοσ ὁ τῆσ πόλεωσ, ἅπαντα ἔχων ὅσα ἄν τισ εἴποι κάλλιστα ἐν ἀνθρώπου φύσει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 61:1)
καὶ γὰρ ἀγῶνασ πλείστουσ καὶ μεγίστουσ καὶ ὑπὲρ καλλίστων ἐποιήσατο, καὶ τρόπαια πλεῖστα καὶ κάλλιστα ἐκ τῶν Ἀθηνῶν, καὶ λόγοι πλεῖστοι καὶ κάλλιστοι καὶ διὰ πάντων ὑπερέχοντεσ οἱ τῆσδε τῆσ πόλεωσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 96:10)
ἀγάλματα θαυμάζεται καὶ τούτων πρῶτον εἶναι κρατεῖ τὸ παρ’ ὑμῖν ἐν τῇ πόλει, χωρὶσ τοῦ καὶ τἄλλα πανταχοῦ κάλλιστα προσήκειν τρόπον δή τινα τῇ πόλει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 99:14)
τὰ μὲν γὰρ παρ’ ὑμῶν ἤρξατο, τὰ δ’ ὡσ κάλλιστα παρ’ ὑμῖν ἐστι, τὰ δ’ ὡσ πλεῖστα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 101:14)
δοκεῖ γάρ μοι κάλλιστα δὴ τοῦτο συμβόλων δεικνύναι τὸν οἰκιστὴν, καὶ ὅτι τῶν κρειττόνων τινόσ ἐστι ποίημα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 4:4)
ἥκει δὲ ὑμῖν τὸ ἔργον πρὸσ τέλοσ ἐν τοῖσδε τοῖσ καιροῖσ, οἳ τὰ καλῶν αὖ κάλλιστα εἰλήχασι καὶ ὑπὲρ ὧν δικαιότατ’ ἂν χαριστήριον τοσοῦτον ἑστηκὸσ εἰή τοῖσ θεοῖσ, ἐπειδήπερ οὐ ῥᾴδιον ἦν μεῖζον ἐξευρεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 6:6)
ὥσπερ γὰρ οἱ γράφειν ἀγαθοὶ διὰ τῶν πινάκων τῶν ὑπὲρ κορυφῆσ μεθ’ ὑπερβολῆσ δεικνύουσι τὰ γράμματα ὡσ μέγιστα καὶ ὡσ κάλλιστα γραφόμενοι τοῖσ παισὶ μιμεῖσθαι τὸ εἰσ δύναμιν τὴν ἑαυτῶν, οὕτωσ οὗτοι τὰ κάλλιστα τῶν ἐν ἀνθρώποισ διὰ τοῦ μεγίστου τῶν παραδειγμάτων ἐξέφηναν, ὥστ’ ἔχειν ἕκαστον εἰσ δύναμιν εἶναι μιμεῖσθαι καὶ καθάπερ διδασκάλων τῶν βασιλέων ἀπολαύειν εἰσ τὰ αὑτῶν πράγματα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 10:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION