Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πόλεμοι δὲ οὐδ’ εἰ πώποτε ἐγένοντο ἔτι πιστεύονται, ἀλλ’ ἐν ἄλλωσ μύθων τάξει τοῖσ πολλοῖσ ἀκούονται, εἰ δέ που καὶ συμπλακεῖεν ἐπ’ ἐσχατιαῖσ, οἱᾶ εἰκὸσ ἐν ἀρχῇ μεγάλῃ καὶ ἀμετρήτῳ παρανοίᾳ Γετῶν ἢ δυστυχίᾳ Λιβύων ἢ κακοδαιμονίᾳ τῶν περὶ τὴν ἐρυθρὰν θάλατταν, ἀγαθοῖσ παροῦσι χρήσασθαι μὴ δυναμένων, ἀτεχνῶσ ὥσπερ μῦθοι ταχέωσ αὐτοί τε παρῆλθον καὶ οἱ περὶ αὐτῶν λόγοι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 20:5)
ὀψὲ δέ ποτε εὑρ́ομεν εἰσελθεῖν εἰσ οἰκίαν τῶν ἐπιτηδείων τινὸσ, κακοδαιμονίᾳ δὲ θυρωρῶν τό τε πῦρ ἀπεσβήκει καὶ ἄλλο γε οὐδὲν ἦν οὐ μικρὸν οὐ μέγα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 2:7)
οἱο͂ν εὐθὺσ τὰ περὶ τοὺσ μονομάχουσ οὕτω σφόδρα ἐζηλώκασι Κορινθίουσ, μᾶλλον δ’ ὑπερβεβλήκασι τῇ κακοδαιμονίᾳ κἀκείνουσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἅπαντασ, ὥστε οἱ Κορίνθιοιμὲν ἔξω τῆσ πόλεωσ θεωροῦσιν ἐν χαράδρᾳ τινί, πλῆθοσ μὲν δυναμένῳ δέξασθαι τόπῳ, ῥυπαρῷ δὲ ἄλλωσ καὶ ὅπου μηδεὶσ ἂν μηδὲ θάψειε μηδένα τῶν ἐλευθέρων, Ἀθηναῖοι δὲ ἐν τῷ θεάτρῳ θεῶνται τὴν καλὴν ταύτην θέαν ὑπ’ αὐτὴν τὴν ἀκρόπολιν, οὗ τὸν Διόνυσον ἐπὶ τὴν ὀρχήστραν τιθέασιν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 158:3)
καὶ γὰρ δὴ πλεῖον ἴσχυσεν ἡ τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων κακοδαιμονία τῆσ τοῦ Ἀριστοτέλουσ σπουδῆσ, ὥστε οὐκ εἰάσαν προβῆναι τὸ κωμίον εἰσ ἀξίωμα πόλεωσ, καὶ νῦν ἔτι ἀοίκητόν ἐστιν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΔΗΜΗΓΟΡΙΑ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 19:2)
ὁ δὲ πολὺσ καὶ ἀφιλοσόφητοσ ὄχλοσ ἐπὶ τὰ χείρω λαμβάνειν φιλεῖ τοὺσ περὶ αὐτῶν λόγουσ καὶ δυεῖν πάσχει θάτερον, ἢ καταφρονεῖ τῶν θεῶν ὡσ ἐν πολλῇ κακοδαιμονίᾳ κυλινδουμένων, ἢ τῶν αἰσχίστων τε καὶ παρανομωτάτων οὐδενὸσ ἀπέχεται θεοῖσ αὐτὰ προσκείμενα ὁρῶν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 20 3:2)
‐ Ἡμῖν οὖν λόγοσ ἐπὶ ἀτυχίᾳ καὶ κακοδαιμονίᾳ δέδοται ὑπὸ τῶν θεῶν, ἵν’ ἄθλιοι, ἵνα πενθοῦντεσ διατελῶμεν;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 7:3)
ἡμεῖσ δ’ ὥσπερ ἤδη νικῶντα κακοδαιμονίᾳ τὸν ἄνθρωπον καὶ τῶν ἄλλων ἀθλιώτατον ζῴων ἀνηγορευμένον αὐτὸν αὑτῷ συγκρίνωμεν, εἰσ ἰδίων κακῶν ἀγῶνα σῶμα καὶ ψυχὴν διαιροῦντεσ, οὐκ ἀχρήστωσ ἀλλὰ καὶ πάνυ δεόντωσ, ἵνα μάθωμεν πότερον διὰ τὴν τύχην ἢ δι’ ἑαυτοὺσ ἀθλιώτερον ζῶμεν.
(플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 1 1:1)
ἡμεῖσ δ’ ὥσπερ ἤδη νικῶντα κακοδαιμονίᾳ τὸν ἄνθρωπον καὶ τῶν ἄλλων ἀθλιώτατον ζῴων ἀνηγορευμένον, αὐτὸν αὑτῷ συγκρίνωμεν, εἰσ ἰδίων κακῶν ἀγῶνα σῶμα καὶ ψυχὴν διαιροῦντεσ οὐκ ἀχρήστωσ ἀλλὰ καὶ πάνυ δεόντωσ, ἵνα μάθωμεν πότερον διὰ τὴν τύχην ἢ δι’ ἑαυτοὺσ ἀθλιώτερον ζῶμεν.
(플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 1 3:2)
οὐκ ἂν πολλὴ ἀμαθία εἰή καὶ κακοδαιμονία τοῖσ ἐπ’ ὠφελείᾳ πεποιημένοισ ἐπὶ βλάβῃ χρῆσθαι;
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Β, chapter 3 20:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION