Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ μὲν γὰρ ἐγὼ τούτου χάριν, ὅπωσ ἢ μειράκια ὑπαγοίμην, ἢ πατέρασ τινὰσ κακοδαίμονασ ἐξαπατήσασ ἐπάραιμι τελεῖν ἐμαυτῷ μισθοὺσ, οὕτω ταῦτα σεμνῶσ ἀνῆγον, καὶ μὴ μόνον εἰ πρώην, ἀλλὰ καὶ ὁποτοῦν ἐν τῷ παντὶ χρόνῳ τοιούτου τινὸσ ἡττηθεὶσ ὁτιοῦν ἢ μικρὸν ἢ μεῖζον εἴρηκα ἢ πεποίηκα, ὅ τι βούλει χρῶ λαβὼν, οὐ παραιτοῦμαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 30:9)
κακοδαιμονᾷσ.
(아리스토파네스, Plutus, Episode44)
Εἶναι δὲ τοὺσ πειθομένουσ τῷ δαιμονίῳ τοιούτῳ ὄντι εὐδαίμονασ, τοὺσ δὲ ἀπειθοῦντασ κακοδαίμονασ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΟΤΙ ΕΥΔΑΙΜΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ. 20:5)
καὶ εἴ τισ ἄρα τὰσ ἀνθρωπίνουσ ψυχὰσ ἀπολυθείσασ τοῦ σώματοσ ὑποδέξεται τόποσ, οὐχ ὁ καταχθόνιοσ καὶ ἀφεγγὴσ ὑποδέξεται τὴν ἐμήν, ἐν ᾧ φασι τοὺσ κακοδαίμονασ οἰκεῖν, οὐδὲ τὸ λεγόμενον τῆσ Λήθησ πεδίον, ἀλλ’ ὁ μετέωροσ καὶ καθαρὸσ αἰθήρ, ἐν ᾧ τοὺσ ἐκ θεῶν φύντασ οἰκεῖν λόγοσ εὐδαίμονα καὶ μακάριον ἔχοντασ βίον·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 52 6:1)
τοιγαροῦν ὥσπερ δυσέρωτασ αὐτοὺσ καὶ κακοδαίμονασ ἐραστὰσ ἔντεχνοί τινεσ καὶ τρίβωνεσ ἐρώμενοι παραλαβόντεσ ὑπεροπτικῶσ περιέπουσιν, ὅπωσ ἀεὶ ἐρασθήσονται αὐτῶν θεραπεύοντεσ, ἀπολαῦσαι δὲ τῶν παιδικῶν ἀλλ’ οὐδὲ μέχρι φιλήματοσ ἄκρου μεταδιδόντεσ·
(루키아노스, De mercede, (no name) 7:3)
τίσ οὐκ ἂν καταφρονήσειε ταύτησ τῆσ πόλεωσ τοὺσ ὑπασπιστὰσ αὐτῆσ οὕτωσ κακοδαίμονασ ὁρῶν;
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 50:3)
καὶ πολύ γε, οἶμαι, πρότερον τοῦ γελᾶν πρὸσ ἑαυτὸν ἐξετάσει πότερον εὐσεβεῖσ αὐτοὺσ χρὴ καλεῖν ἢ τοὐναντίον θεοῖσ ἐχθροὺσ καὶ κακοδαίμονασ, οἵ γε οὕτω ταπεινὸν καὶ ἀγεννὲσ τὸ θεῖον ὑπειλήφασιν ὥστε εἶναι ἀνθρώπων ἐνδεὲσ καὶ κολακευόμενον ἥδεσθαι καὶ ἀγανακτεῖν ἀμελούμενον.
(루키아노스, De sacrificiis, (no name) 1:3)
ἐνταῦθα ὁ Ἥφαιστοσ ‐ ἔτυχε γὰρ πλησίον που ὤν ‐ πᾶν ὅσον, οἶμαι, πῦρ εἶχε καὶ ὅσον ἐν τῇ Αἴτνῃ καὶ εἴ ποθι ἄλλοθι, φέρων ἐπῆλθέ μοι, καὶ ἔκαυσε μὲν τὰσ πτελέασ καὶ μυρίκασ, ὤπτησε δὲ καὶ τοὺσ κακοδαίμονασ ἰχθῦσ καὶ τὰσ ἐγχέλεισ, αὐτὸν δὲ ἐμὲ ὑπερκαχλάσαι ποιήσασ μικροῦ δεῖν ὅλον ξηρὸν εἴργασται.
(루키아노스, Dialogi Marini, xanthus and thalassa, chapter 21)
ταῦτα ἰδὼν ἐπὶ πόδα ^ ἂν εὐθὺσ ἀνέστρεφον, οἰκτείρασ δηλαδὴ τοὺσ κακοδαίμονασ ἐκείνουσ ἑλκομένουσ πρὸσ αὐτῆσ οὐ τῆσ ῥινὸσ ἀλλὰ τοῦ πώγωνοσ καὶ κατὰ τὸν Ἰξίονα εἰδώλῳ ἀντὶ τῆσ Ἥρασ συνόντασ.
(루키아노스, Piscator, (no name) 12:6)
τοὺσ δὲ ἀθλίουσ οὐ κακοδαίμονασ;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 49:4)
τίνασ οὖν ταῦτα κακοδαίμονασ ποιεῖ;
(플루타르코스, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 41)
τίνασ οὖν ταῦτα κακοδαίμονασ ποιεῖ;
(플루타르코스, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 41)
ἐνοδίοισ διαζώννυσιν ἐνέδραισ ἐρήμουσ ὑπωρείασ, οὐ νέφη χαλαζοβόλα πεδίοισ περιρρήγνυσι καρποφόροισ, οὐ Μέλητον οὐδ’ Ἄνυτον οὐδὲ Καλλίξενον ἐπείγει συκοφάντην, οὐκ ἀφαιρεῖται πλοῦτον, οὐκ ἀπείργει στρατηγίασ, ἵνα ποιήσῃ κακοδαίμονασ·
(플루타르코스, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 5 1:1)
ὧν οὐδέτερον βλαβερὸν οὐδὲ κακὸν οὐδ’ ἀσύμφορόν ἐστιν, οὐδὲ κακοδαίμονασ ποιεῖ τοὺσ περιπίπτοντασ.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 22 16:1)
καὶ ἀναγκαῖόν ἐστιν, εἰ τὰ μὲν ἐσχάτωσ ποιεῖ κακοδαίμονασ εὐθὺσ οἷσ ἂν παρῇ, τὰ δ’ ἐπ’ ἄκρον εὐδαίμονασ.
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 192)

SEARCH

MENU NAVIGATION