Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐξ ὧν ἂν ὁ κάκιστοσ καὶ ἀλυσιτελέστατοσ πολίτησ γένοιτο.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 105 1:4)
Ἐν εἰλεῷ πόνοσ ἐστὶ ὁ κτείνων ἐπὶ φλεγμονῇ ἐντέρων, ἢ ἔντασισ καὶ πρῆσισ· ὤκιστοσ ἠδὲ κάκιστοσ ὄλεθροσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.208)
ἀλλὰ γὰρ ὡσ μὲν οὐκ ἄριστοσ τῶν Ἑλλήνων Πλάτων κάκιστοσ ἂν εἰή καὶ βαρβάρων ὅστισ οὐκ ἐθέλει λέγειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 171:6)
κάκιστοσ μὲν οὖν ὁ καὶ πρὸσ αὑτὸν καὶ πρὸσ τοὺσ φίλουσ χρώμενοσ τῇ μοχθηρίᾳ, ἄριστοσ δ’ οὐχ ὁ πρὸσ αὑτὸν τῇ ἀρετῇ ἀλλὰ πρὸσ ἕτερον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 18:5)
οὐχὶ θαυμάζω θεὸν ὃν χὡ κάκιστοσ ῥᾳδίωσ ἐκτήσατο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 49 2:4)
μάλ’ εὐφυὴσ ἄνθρωποσ, ἐπὶ τραγῳδίαν ὡρ́μηκε νῦν καὶ τῶν μὲν ὑποκριτῶν πολὺ κράτιστόσ ἐστιν ὀψοποιόσ, ὡσ δοκεῖ τοῖσ χρωμένοισ, τῶν δ’ ὀψοποιῶν ὑποκριτήσ κάκιστόσ ἐστι τοῖσ θεωμένοισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 57 3:4)
’ Φίλιπποσ ἐπεὶ ἐγκρατὴσ πολλῶν ἐγένετο χρημάτων οὐκ ἀνάλωσεν αὐτὰ ταχέωσ, ἀλλ’ ἐξέβαλε καὶ ἔρριψε, πάντων ἀνθρώπων κάκιστοσ ὢν οἰκονόμοσ οὐ μόνον αὐτόσ, ἀλλὰ καὶ οἱ περὶ αὐτὸν ἁπλῶσ γὰρ οὐδεὶσ αὐτῶν ἠπίστατο ζῆν ὀρθῶσ οὐδὲ σωφρόνωσ οἰκεῖν οἰκίαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 62 1:1)
ἐμοὶ γὰρ ὅστισ πᾶσαν εὐθύνων πόλινμὴ τῶν ἀρίστων ἅπτεται βουλευμάτων,ἀλλ’ ἐκ φόβου του γλῶσσαν ἐγκλείσασ ἔχει,κάκιστοσ εἶναι νῦν τε καὶ πάλαι δοκεῖ·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 324:5)
ὅμωσ μέντοι τοσοῦτον οἶμαι διοίσειν τῷ δικαιότερα τούτου λέγειν, ὥστ’ εἰ καί τισ ὑμῶν πρότερον τοῦτον ἡγεῖτ’ εἶναι μὴ πονηρόν, ἔκ γε τῶν πρὸσ ἐμὲ πεπραγμένων γνώσεσθαι, ὅτι καὶ τὸν ἄλλον χρόνον ἐλάνθανεν αὐτὸν κάκιστοσ ὢν καὶ ἀδικώτατοσ ἁπάντων.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ὀνήτορα Ἐξούλησ Α 4:3)
ἢ πῶσ οὐ κάκιστοσ ἁπάντων ἀνθρώπων δικαίωσ ἂν νομίζοιο, ὅστισ, ὦ κατάρατε, περὶ πλείονοσ φαίνει τοὺσ κλέπτασ καὶ τοὺσ κακούργουσ καὶ τοὺσ ἀστρατεύτουσ τῆσ πατρίδοσ ποιούμενοσ, καὶ διὰ τούτουσ καθ’ ἡμῶν νόμον τίθησ;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 162:2)
γνοὺσ δ’ οὗτοσ ὅτι πάντ’ ἐξελεγχθήσεται καὶ κάκιστοσ ἀνθρώπων περὶ ἡμᾶσ γεγονὼσ ἐπιδειχθήσεται, μηχανᾶται καὶ κατασκευάζει ταῦτα, ἐφ’ οἷσ Στέφανοσ οὑτοσὶ τὰ ψευδῆ μου κατεμαρτύρησε.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Α 7:2)
διὸ καί ποτε παρὰ πότον ὁ Μενέδημοσ ἐλέγξασ αὐτὸν τοῖσ λόγοισ τά τε ἄλλα ἔφη καὶ δὴ καὶ "φιλόσοφοσ μὲν [τοι] τοιοῦτοσ, ἀνὴρ δὲ καὶ τῶν ὄντων καὶ τῶν γενησομένων κάκιστοσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. iz'. MENEDHMOS 19:1)
‐ ὦ γῆσ λοχεύμαθ’, οὓσ Ἄρησ σπείρει ποτὲ λάβρον δράκοντοσ ἐξερημώσασ γένυν, οὐ σκῆπτρα, χειρὸσ δεξιᾶσ ἐρείσματα, ἀρεῖτε καὶ τοῦδ’ ἀνδρὸσ ἀνόσιον κάρα καθαιματώσεθ’, ὅστισ οὐ Καδμεῖοσ ὢν ἄρχει κάκιστοσ τῶν νέων ἔπηλυσ ὤν;
(에우리피데스, Heracles, episode 3:1)
ἐγὼ κάκιστοσ ἦν ἄρ’ Ἀργείων ἀνήρ, ἐγὼ τὸ μηδέν, Μενέλεωσ δ’ ἐν ἀνδράσιν, ὡσ οὐχὶ Πηλέωσ, ἀλλ’ ἀλάστοροσ γεγώσ, εἴπερ φονεύει τοὐμὸν ὄνομα σῷ πόσει.
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 2:1)
Μενέλεωσ κάκιστοσ ἐσ ἐμὲ καὶ κασιγνήτην ἐμήν.
(에우리피데스, episode, trochees9)

SEARCH

MENU NAVIGATION