Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Παυσανίου δ’ ἐπὶ τὴν ἀρχὴν κατιόντοσ, φυγάδοσ μὲν ὄντοσ, τῷ καιρῷ δ’ ἰσχύοντοσ, πολλῶν δ’ αὐτῷ συμπραττόντων, ἔχοντοσ δὲ Ἑλληνικὴν δύναμιν, εἰληφότοσ δὲ Ἀνθεμοῦντα καὶ Θέρμαν καὶ Στρέψαν καὶ ἄλλ’ ἄττα χωρία, Μακεδόνων δὲ οὐχ ὁμονοούντων, ἀλλὰ τῶν πλείστων τὰ Παυσανίου φρονούντων, ἐπὶ τῶν καιρῶν τούτων ἐχειροτόνησαν Ἀθηναῖοι στρατηγὸν ἐπ’ Ἀμφίπολιν Ἰφικράτην, Ἀμφιπολιτῶν αὐτῶν ἐχόντων τότε τὴν πόλιν καὶ τὴν χώραν καρπουμένων.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 271)
τούτων δ’ ἐχόντων οὕτωσ, καὶ τῶν καιρῶν ὄντων τῇ πόλει τοιούτων ὁποίουσ τινὰσ αὐτοὺσ ὑμεῖσ ὑπολαμβάνετε εἶναι, ἓν ὑπολείπεται μέροσ τῆσ πολιτείασ, εἴ τι κἀγὼ τυγχάνω γιγνώσκων, αἱ τῶν παρανόμων γραφαί.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 5 1:1)
ταῦτα δὲ καταριθμησάμενοσ, ὡσ ἀκούω, μέλλει με παρακαλεῖν καὶ ἐπερωτᾶν, ὁποίου τούτων τῶν τεττάρων αὐτοῦ καιρῶν κατηγορῶ, καὶ πότε αὐτὸν οὐ τὰ βέλτιστά φημι τῷ δήμῳ πεπολιτεῦσθαι·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 553)
ἀποκρίνομαι, ὅτι ἁπάντων τῶν τεττάρων καιρῶν κατηγορῶ σου ὅσουσ διαιρῇ, κἂν ὅ τε θεοὶ θέλωσι καὶ οἱ δικασταὶ ἐξ ἴσου ἡμῶν ἀκούωσι κἀγὼ δύνωμαι ἀπομνημονεῦσαι ἅ σοι σύνοιδα, πάνυ προσδοκῶ ἐπιδείξειν τοῖσ δικασταῖσ τῆσ μὲν σωτηρίασ τῇ πόλει τοὺσ θεοὺσ αἰτίουσ γεγενημένουσ καὶ τοὺσ φιλανθρώπωσ καὶ μετρίωσ τοῖσ τῆσ πόλεωσ πράγμασι χρησαμένουσ, τῶν δὲ ἀτυχημάτων ἁπάντων Δημοσθένην.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 56 1:3)
ἐπινεύσατέ μοι πρὸσ θεῶν τὸν πρῶτον τῶν τεττάρων καιρῶν μὴ καλῶσ αὐτὸν πεπολιτεῦσθαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 612)
ἐνταῦθ’ ἤδη τέτακται καὶ ὁ τρίτοσ τῶν καιρῶν, μᾶλλον δ’ ὁ πάντων πικρότατοσ χρόνοσ, ἐν ὧ Δημοσθένησ ἀπώλεσε τὰσ τῶν Ἑλλήνων καὶ τῆσ πόλεωσ πράξεισ, ἀσεβήσασ μὲν εἰσ τὸ ἱερὸν τὸ ἐν Δελφοῖσ, ἄδικον δὲ καὶ οὐδαμῶσ ἴσην τὴν πρὸσ Θηβαίουσ συμμαχίαν γράψασ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 106 1:1)
εἰ γάρ τισ ὑμᾶσ ἐρωτήσειε, πότερον ὑμῖν ἐνδοξοτέρα δοκεῖ ἡ πόλισ ἡμῶν εἶναι ἐπὶ τῶν νυνὶ καιρῶν ἢ ἐπὶ τῶν προγόνων, ἅπαντεσ ἂν ὁμολογήσαιτε, ἐπὶ τῶν προγόνων.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1781)
καὶ τὸ μὲν διὰ χρόνου λέγειν σημεῖόν ἐστιν ἐπὶ τῶν καιρῶν καὶ τοῦ συμφέροντοσ ἀνδρὸσ πολιτευομένου, τὸ δὲ μηδεμίαν παραλείπειν ἡμέραν ἐργαζομένου καὶ μισθαρνοῦντοσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 220 1:3)
ὅτι μὲν γὰρ ἐπὶ τῶν νυνὶ καιρῶν οἱ πολλοὶ τοῖσ ὀλίγοισ προί̈εσθε τὰ τῆσ δημοκρατίασ ἰσχυρά, οὐκ ἐπαινῶ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 234 1:2)
ὁ δ’ ἐσ μὲν τὸ πλῆθοσ εἶπεν, ὅτι μετὰ βελτιόνων καιρῶν αὐτοὺσ ἐπὶ τοὺσ πολεμίουσ ἄξει, καὶ μεμνῆσθαι τῆσδε τῆσ προθυμίασ διεκελεύσατο, τοὺσ δὲ φίλουσ ἀνεδίδασκεν, ὅτι χρὴ καὶ τῶνδε προεξελεῖν τὸν φόβον τῆσ ἥττησ πολὺν αὐτοῖσ ἐγγενόμενον καὶ τῶν πολεμίων τὸ φρόνημα ἀκμάζον προκαθελεῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 10 2:2)
ἀλλὰ καὶ οἱ ἐπιμερισμοὶ περιβολὴν ἐργάζεσθαι δύνανται, οἱο͂ν οὐ μόνον τόδ’ ἐποίησασ, ἀλλὰ καὶ τόδε, μὴ μόνον πόλεων καὶ τόπων, ὧν ἦμέν ποτε κύριοι, φαίνεσθαι προϊεμένουσ, ἀλλὰ καὶ τῶν ὑπὸ τῆσ τύχησ παρασκευασθέντων συμμάχων τε καὶ καιρῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 15:5)
καὶ ἄλλοσ πλαγιασμόσ, Παυσανίου δὲ ἐπὶ τὴν ἀρχὴν αὐτῶν κατιόντοσ φυγάδοσ μὲν ὄντοσ, τῷ καιρῷ δὲ ἰσχύοντοσ, καὶ πάλιν ἄλλοσ ἐπ’ ἄλλῳ πλαγιασμῷ, πολλῶν δὲ αὐτῷ συμπραττόντων, ἔχοντοσ δὲ Ἑλληνικὴν δύναμιν, εἰληφότοσ δὲ Ἀνθεμοῦντα καὶ Θέρμαν, Μακεδόνων δὲ οὐχ ὁμονοούντων, ἀλλὰ τῶν πλείστων τὰ Παυσανίου φρονούντων, ἐπὶ τῶν καιρῶν τούτων, ὤρθωσε δὲ καὶ ἀνέπαυσεν ἡμᾶσ ἐχειροτόνησαν Ἀθηναῖοι στρατηγὸν Ἰφικράτην.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 18:5)
ἀμφοτέρων αὖ τῶν καιρῶν ἐπεμελήθη, πολέμου καὶ εἰρήνησ, δι’ ὅπλων καὶ νόμων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 3:11)
ἀλλ’ οἱ μὲν τοὺσ ἄνω χρόνουσ ἐν τοῖσ ποιήμασιν ᾄδουσι καὶ τὰ πρὸσ τοὺσ θεοὺσ κοινὰ τῇ πόλει, καὶ ταῦτ’ ἀπὸ τοῦ παρείκοντοσ, οἱ δὲ τοὺσ ἐπὶ τῶν καιρῶν πολέμουσ πρὸσ Ἕλληνασ καὶ βαρβάρουσ ἀφηγοῦνται μεμερισμένωσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 3:4)
οὐ γάρ ἐστι γένοσ οὐδὲν τῆσ Ἑλλάδοσ, ὡσ ἔποσ εἰπεῖν, ὃ τῆσδε τῆσ πόλεωσ ἀπείρατόν ἐστιν, οὐδ’ ἀοίκον ἐπὶ καιρῶν, ἀλλὰ καὶ πόλεισ καὶ ἔθνη μετελήλυθεν εἰσ αὐτὴν καὶ καταπέφευγε, καὶ κατ’ ἄνδρα σχεδὸν οἱ γνωριμώτατοι, ὧν ἁπάντων μὲν ἀμήχανον καὶ μνημονεῦσαι πρῶτον καὶ τῆσ μνήμησ τοὺσ λόγουσ συμμέτρουσ ἀποδοῦναι, μὴ ὅτι τῶν ἰδίᾳ λέγω μεταστάντων κατὰ συμφορὰσ, ἀλλ’ οὐδὲ τῶν κοινῇ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 18:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION