Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πρόφασιν δὲ αἰτιῶνται ἀναίτιον, οἱ μὲν κρηπῖδοσ καινῆσ τρίβον, οἱ δὲ μακρὴν περίοδον · ἄλλοσ δὲ πληγὴν ἢ πάτημα· οὐδεὶσ δὲ φράσει τὴν οἴκοθεν οὖσαν, ἀτὰρ καὶ ἀκούσασι τοῖσι πάσχουσι τὸ ἀτρεκὲσ ἔδοξε ἄπιστον· διὰ τόδε ἐσ ἀνήκεστον ἐτράπη, ὅτιπερ τῇσι ἀρχῇσι ὁκότε ἀσθενεστάτη ἐστὶ ἡ νοῦσοσ, ὁ ἰητρὸσ οὐκ ἐνίσταται· ἢν δὲ χρόνῳ κρατυνθῇ, ἀνόνητοσ ἡ μελέτη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.319)
εἰδείητε δ’ ἂν ὑμεῖσ μάλιστα κἀγὼ παρ’ ὑμῶν τινῶν ταῦτα πυνθάνομαι, ὡσ ὑμῖν μικροῦ πᾶσαν τὴν πόλιν ἐκ καινῆσ ἀνώρθωσεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 5:7)
Φιλέταιρον δὲ τὸν Περγάμου καὶ τῆσ Καινῆσ ταύτησ λεγομένησ βασιλεύσαντα χώρασ Βόασ αὐλητρίδοσ, ἑταίρασ τὸ γένοσ ἀπὸ Παφλαγονίασ, υἱόν φησι γενέσθαι Καρύστιοσ ἐν Ἱστορικοῖσ Ὑπομνήμασιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 38 1:2)
ἡμεῖσ πολιτείασ μὲν καινῆσ οὐδὲν δεόμεθα, τὴν δ’ ὑπὸ τῶν πατέρων δοκιμασθεῖσαν εἶναι κρατίστην παραλαβόντεσ οὐ μετατιθέμεθα γνώμῃ τε ἑπόμενοι τῶν παλαιοτέρων, οὺσ ἀπὸ μείζονοσ οἰόμεθα φρονήσεωσ αὐτὴν καταστήσασθαι, καὶ τύχῃ ἀρεσκόμενοι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 4 2:1)
καὶ ἔτι νῦν ὁ μὲν νεὼσ καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα, ὅσα μετὰ τὴν ἔμπρησιν εἰσ τὸν ἀρχαῖον κόσμον ἐπετελέσθη φανερά, ὅτι τῆσ καινῆσ ἐστι τέχνησ, ἡ δ’ εἰκών, οἱά πρότερον ἦν, ἀρχαικὴ τὴν κατασκευήν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 40 11:3)
δοκεῖ, μὴ δόξα τοῖσ πολλοῖσ ἐγγένηται περὶ τῆσ καινῆσ πολιτείασ οὐκ ἀληθήσ, ὅτι δύο βασιλεῖσ κύριοι γεγόνασι τῆσ πόλεωσ ἀνθ’ ἑνὸσ ἑκατέρου τῶν ὑπάτων τοὺσ δώδεκα πελέκεισ ἔχοντοσ, ὥσπερ εἶχον οἱ βασιλεῖσ, ἔκριναν τό τε δέοσ ἀφελέσθαι τῶν πολιτῶν καὶ τῆσ ἐξουσίασ μειῶσαι τὸν φθόνον, τοῦ μὲν ἑτέρου τῶν ὑπάτων τοὺσ δώδεκα κατατάξαντεσ προηγεῖσθαι πελέκεισ, τοῦ δ’ ἑτέρου δώδεκα ὑπηρέτασ ῥάβδουσ ἔχοντασ μόνον, ὡσ δέ τινεσ ἱστοροῦσι, καὶ κορύνασ, γίνεσθαι δὲ τῶν πελέκεων τὴν παράληψιν ἐκ περιτροπῆσ ἕνα μῆνα κατέχοντοσ αὐτοὺσ ἑκατέρου παραλλάξ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 2 2:1)
καθεζόμενοσ, εὐπρόσοδόν τε καὶ πρᾷον καὶ φιλάνθρωπον τοῖσ ἐπὶ τὴν δικαιοδοσίαν ἀφικνουμένοισ ἑαυτὸν παρεῖχε καὶ παρεσκεύασεν ἀριστοκρατικὴν οὕτωσ φανῆναι τὴν πολιτείαν, ὥστε μήτε δημάρχων δεηθῆναι τοὺσ διὰ πενίαν ἢ δυσγένειαν ἢ ἄλλην τινὰ ταπεινότητα ὑπὸ τῶν κρειττόνων κατισχυομένουσ, μήτε καινῆσ νομοθεσίασ πόθον ἔχειν ἔτι τοὺσ ἐν ἰσηγορίᾳ πολιτεύεσθαι βουλομένουσ, ἀλλ’ ἀγαπᾶν τε καὶ χαίρειν ἅπαντασ ἐπὶ τῇ τότε κατασχούσῃ τὴν πόλιν εὐνομίᾳ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 19 2:1)
παρ’ ἐκείνου τοίνυν ἐπέπυστο, ποταποί τινέσ εἰσι καὶ τίνα τρόπον αὐτοὺσ εἶδεν, ὥστε καινῆσ αὐτῷ τέχνησ οὐκ ἔδει.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 283:4)
ἡ Βεζαθὰ δὲ λόφοσ διῄρητο μέν, ὡσ ἔφην, ἀπὸ τῆσ Ἀντωνίασ, πάντων δ’ ὑψηλότατοσ ὢν μέρει τῆσ καινῆσ πόλεωσ προσῴκιστο.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 279:1)
Αἱρεῖ δὲ Καῖσαρ ταύτῃ τὸ τεῖχοσ ἡμέρᾳ πέμπτῃ μετὰ τὸ πρῶτον, καὶ τῶν Ιοὐδαίων φυγόντων ἀπ’ αὐτοῦ παρέρχεται μετὰ χιλίων ἔνδον ὁπλιτῶν καὶ τῶν περὶ αὐτὸν ἐπιλέκτων, καθὸ καὶ τῆσ καινῆσ πόλεωσ ἐριοπώλιά τε ἦν καὶ χαλκεῖα καὶ ἱματίων ἀγορά, πρόσ τε τὸ τεῖχοσ πλάγιοι κατέτεινον οἱ στενωποί.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 377:1)
τίσ δὴ αἰτία σοι τῆσ καινῆσ καὶ παραδόξου ταύτησ ἀποδημίασ ;
(루키아노스, Necyomantia, (no name) 1:13)
ὃσ καὶ ἱκάνωσεν ἡμᾶσ διακόνουσ καινῆσ διαθήκησ, οὐ γράμματοσ ἀλλὰ πνεύματοσ, τὸ γὰρ γράμμα ἀποκτείνει, τὸ δὲ πνεῦμα ζωοποιεῖ.
(PROS KORINQIOUS B, chapter 1 55:1)
Καὶ διὰ τοῦτο διαθήκησ καινῆσ μεσίτησ ἐστίν, ὅπωσ θανάτου γενομένου εἰσ ἀπολύτρωσιν τῶν ἐπὶ τῇ πρώτῃ διαθήκῃ παραβάσεων τὴν ἐπαγγελίαν λάβωσιν οἱ κεκλημένοι τῆσ αἰωνίου κληρονομίασ.
(PROS EBRAIOUS, chapter 7 62:1)
Ὁ νικῶν ποιήσω αὐτὸν στύλον ἐν τῷ ναῷ τοῦ θεοῦ μου, καὶ ἔξω οὐ μὴ ἐξέλθῃ ἔτι, καὶ γράψω ἐπ’ αὐτὸν τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ μου καὶ τὸ ὄνομα τῆσ πὀλεωσ τοῦ θεοῦ μου, τῆσ καινῆσ Ιἐρουσαλήμ, ἡ καταβαίνουσα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ θεοῦ μου, καὶ τὸ ὄνομά μου τὸ καινόν.
(APOKALUYIS IWANOU, chapter 2 54:1)
ἐπανελθὼν οὖν πρὸσ οὕτω διακειμένουσ εὐθὺσ ἐπεχείρει τὰ παρόντα κινεῖν καὶ μεθιστάναι τὴν πολιτείαν, ὡσ τῶν κατὰ μέροσ νόμων οὐδὲν ἔργον οὐδὲ ὄφελοσ, εἰ μή τισ ὥσπερ σώματι πονηρῷ καὶ γέμοντι παντοδαπῶν νοσημάτων τὴν ὑπάρχουσαν ἐκτήξασ καὶ μεταβαλὼν κρᾶσιν ὑπὸ φαρμάκων καὶ καθαρμῶν ἑτέρασ ἄρξεται καινῆσ διαίτησ.
(플루타르코스, Lycurgus, chapter 5 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION