Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καινὴ γὰρ ἐπ’ εὐτυχίαισιν ἔρχεται γλώττησ ἐπίνοια πολίτην δῆμον ἐπαγλαϊοῦσα μυρίαισιν ὠφελίαισι βίου·
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Agon, strophe2)
ἐγὼ δὲ καινῇ ξυμφορᾷ πεπληγμένοσ ἱκέτησ ἀφῖγμαι πρὸσ σέ.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics 1:19)
Φιλοξένου καινή τισ ὀψαρτυσία.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 8 1:8)
ἐπὶ Χαιρώνδου ἄρχοντοσ, ἐλαφηβολιῶνοσ ἕκτῃ ἱσταμένου, Αἰσχίνησ Ἀτρομήτου Κοθωκίδησ ἀπήνεγκε πρὸσ τὸν ἄρχοντα παρανόμων κατὰ Κτησιφῶντοσ τοῦ Λεωσθένουσ Ἀναφλυστίου, ὅτι ἔγραψε παράνομον ψήφισμα, ὡσ ἄρα δεῖ στεφανῶσαι Δημοσθένην Δημοσθένουσ Παιανιέα χρυσῷ στεφάνῳ, καὶ ἀναγορεῦσαι ἐν τῷ θεάτρῳ Διονυσίοισ τοῖσ μεγάλοισ, τραγῳδοῖσ καινοῖσ, ὅτι στεφανοῖ ὁ δῆμοσ Δημοσθένην Δημοσθένουσ Παιανιέα χρυσῷ στεφάνῳ ἀρετῆσ ἕνεκα καὶ εὐνοίασ ἧσ ἔχων διατελεῖ εἴσ τε τοὺσ Ἕλληνασ ἅπαντασ καὶ τὸν δῆμον τὸν Ἀθηναίων καὶ ἀνδραγαθίασ, καὶ διότι διατελεῖ πράττων καὶ λέγων τὰ βέλτιστα τῷ δήμῳ καὶ πρόθυμόσ ἐστι ποιεῖν ὅ τι ἂν δύνηται ἀγαθόν, πάντα ταῦτα ψευδῆ γράψασ καὶ παράνομα, τῶν νόμων οὐκ ἐώντων πρῶτον μὲν ψευδεῖσ γραφὰσ εἰσ τὰ δημόσια γράμματα καταβάλλεσθαι, εἶτα τὸν ὑπεύθυνον στεφανοῦν ἔστι δὲ Δημοσθένησ τειχοποιὸσ καὶ ἐπὶ τῷ θεωρικῷ τεταγμένοσ, ἔτι δὲ μὴ ἀναγορεύειν τὸν στέφανον ἐν τῷ θεάτρῳ Διονυσίοισ τραγῳδῶν τῇ καινῇ, ἀλλ’ ἐὰν μὲν ἡ βουλὴ στεφανοῖ, ἐν τῷ βουλευτηρίῳ ἀνειπεῖν, ἐὰν δὲ ἡ πόλισ, ἐν πυκνὶ τῇ ἐκκλησίᾳ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 76:1)
ὁ δὲ τοῦ στόλου τὴν ναυαρχίαν ἔχων Γλῶσ, γεγαμηκὼσ τοῦ Τιριβάζου τὴν θυγατέρα, περίφοβοσ ὢν μήποτε συνεργεῖν δόξασ τῷ Τιριβάζῳ περὶ τῆσ ὑποθέσεωσ τύχῃ τιμωρίασ ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ, ἔγνω καινῇ πραγμάτων ἐπιβολῇ τὰ καθ’ ἑαυτὸν ἀσφαλίζεσθαι.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 8 10:1)
ταῦτά τε δὴ ἐπράχθη χωρὶσ ἑκατέρῳ τῶν ὑπάτων, καὶ ἀμφοτέροισ ἔτι καινὴ στρατεία τοῖσ ἀνδράσιν ἐπὶ τὴν Σαβίνων γῆν, ἣν δῃώσαντεσ ἀπῆγον ἐπ’ οἴκου τὴν δύναμιν, καὶ ὁ ἐνιαυτὸσ οὗτοσ ἐτελεύτα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 56 9:2)
ἐκλήθη δ’ ἐπιχωρίωσ Βεζεθὰ τὸ νεόκτιστον μέροσ, ὃ μεθερμηνευόμενον Ἑλλάδι γλώσσῃ καινὴ λέγοιτ’ ἂν πόλισ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 173:2)
ταύτῃ γὰρ τό τε πρῶτον ἦν ἔρυμα χθαμαλώτερον καὶ τὸ δεύτερον οὐ συνῆπτεν ἀμελησάντων καθὰ μὴ λίαν ἡ καινὴ πόλισ συνῴκιστο τειχίζειν, ἀλλ’ ἐπὶ τὸ τρίτον ἦν εὐπέτεια, δι’ οὗ τὴν ἄνω πόλιν καὶ διὰ τῆσ Ἀντωνίασ τὸ ἱερὸν αἱρήσειν ἐπενόει.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 296:1)
ὁ δὲ μεμαθηκὼσ ἀριστίζεσθαι, διότι, ἐπειδὴ τάχιστα ἐδεήθη τὸ σῶμα τροφῆσ καὶ τὰ πρότερα κατανάλωτο καὶ οὐκ εἶχεν οὐδεμίαν ἀπόλαυσιν, οὐκ εὐθέωσ αὐτῷ προσεγένετο καινὴ τροφή, φθίνει δὴ καὶ συντήκεται ὑπὸ λιμοῦ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, xi.4)
ὥστε ὁ Ζεῦξισ συνεὶσ ὅτι αὐτοὺσ ἀσχολεῖ ἡ ὑπόθεσισ καινὴ οὖσα καὶ ἀπάγει τῆσ τέχνησ, ὡσ ἐν παρέργῳ τίθεσθαι τὴν ἀκρίβειαν τῶν πραγμάτων, Ἄγε δή, ἔφη, ὦ Μικκίων, πρὸσ τὸν μαθητήν, περίβαλε ἤδη τὴν εἰκόνα καὶ ἀράμενοι ἀποκομίζετε οἴκαδε·
(루키아노스, Zeuxis 13:4)
διδαχὴ καινή·
(ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ, chapter 1 33:1)
καὶ τὸ ποτήριον ὡσαύτωσ μετὰ τὸ δειπνῆσαι, λέγων Τοῦτο τὸ ποτήριον ἡ καινὴ διαθήκη ἐν τῷ αἵματί μου, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν ἐκχυννόμενον.
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 14 365:1)
ἐπιλαβόμενοι δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τὸν Ἄρειον Πάγον ἤγαγον, λέγοντεσ Δυνάμεθα γνῶναι τίσ ἡ καινὴ αὕτη [ἡ] ὑπὸ σοῦ λαλουμένη διδαχή;
(πράξεισ ἀποστόλων, chapter 14 140:2)
ὡσαύτωσ καὶ τὸ ποτήριον μετὰ τὸ δειπνῆσαι, λέγων Τοῦτο τὸ ποτήριον ἡ καινὴ διαθήκη ἐστὶν ἐν τῷ ἐμῷ αἵματι·
(PROS KORINQIOUS A, chapter 8 106:2)
ὥστε εἴ τισ ἐν Χριστῷ, καινὴ κτίσισ·
(PROS KORINQIOUS B, chapter 1 106:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION