Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ὃσ μὰ Δία εὐγενῶσ τε καὶ ὡσ ἂν πᾶσ ἠράσθη τε καὶ ἠγάσθη ὅστισ φιλόλογοσ, Οἶσθα, ἔφη, ὅτι κάθημαι πρὸσ τοῦ Δημοσθένουσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 2:9)
ὥσπερ ἂν εἴ τινα ὑπὸ πνεύματοσ ἁρπασθέντα ἐν τῇ θαλάττῃ σὺ κελεύοισ ἀτρεμεῖν καὶ μένειν, ἀπὸ τῆσ ἀκτῆσ λέγων, ὁρᾷσ, ἐγὼ κάθημαι σιωπῇ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 31:18)
ὦ Δῆμ’ ἐγὼ μέντοι παρεσκευασμένοσ τρίπαλαι κάθημαι βουλόμενόσ σ’ εὐεργετεῖν.
(아리스토텔레스, Episode3)
ἐγὼ δ’ ἀεὶ πρώτιστοσ εἰσ ἐκκλησίαν νοστῶν κάθημαι·
(아리스토파네스, Acharnians, Prologue 1:15)
ἰδοὺ κάθημαι.
(아리스토파네스, Clouds, Prologue 7:29)
ἐγὼ γὰρ τὸν χειροτέχνην ὥσπερ δέσποιν’ ἐπαναγκάζουσα κάθημαι διὰ τὴν χρείαν καὶ τὴν πενίαν ζητεῖν ὁπόθεν βίον ἕξει.
(아리스토파네스, Plutus, Agon, epirrheme32)
τοῦτο γὰρ ποθοῦσ’ ἐγὼ πάλαι ἔνδον κάθημαι περιμένουσα τουτονί.
(아리스토파네스, Plutus, Episode10)
κάλει νυν, ὡσ κάθημαι ’γὼ πάλαι.
(아리스토파네스, Wasps, Episode 1:22)
φυγοῦσα γοῦν σε καὶ τοὺσ σοὶ παραπλησίουσ ἡ Ἀρετὴ Ἡδονῇ παρακάθηται, ὥσ φησι Μνασάλκησ ὁ Σικυώνιοσ ἐν ἐπιγράμμασιν ἅδ’ ἐγὼ ἁ τλάμων Ἀρετὰ παρὰ τῇδε κάθημαι ἡδονῇ, αἰσχίστωσ κειραμένη πλοκάμουσ, θυμὸν ἄχει μεγάλῳ βεβολημένα, εἴπερ ἅπασιν ἁ κακόφρων Τέρψισ κρεῖσσον ἐμοῦ κέκριται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 55 2:1)
εἶτα τὸ τελευταῖον, ὅταν μήτε τὰ πράγματα μεταθεῖναι δυνηθῶ μήτε τὸν ἐμποδίζοντα ἐκτυφλῶσαι, κάθημαι καὶ στένω καὶ ὃν δύναμαι λοιδορῶ, τὸν Δία καὶ τοὺσ θεοὺσ τοὺσ ἄλλουσ·
(에픽테토스, Works, book 1, Ποσαχῶσ αἱ φαντασίαι γίνονται καὶ τίνα πρόχειρα πρὸσ αὐτὰσ βοηθήματα παρασκευαστέον. 13:1)
ἀλλ’ ἐγὼ οἶδ’ ὅπερ μάλιστα λυπεῖ αὐτόν, ὅτι μὴ τὰ γλίσχρα ἐκεῖνα καὶ λεπτὰ κάθημαι πρὸσ αὐτὸν σμικρολογούμενοσ, εἰ ἀθάνατοσ ἡ ψυχή, καὶ πόσασ κοτύλασ ὁ θεὸσ ὁπότε τὸν κόσμον εἰργάσατο τῆσ ἀμιγοῦσ καὶ κατὰ ταὐτὰ ἐχούσησ οὐσίασ ἐνέχεεν εἰσ τὸν κρατῆρα ἐν ᾧ τὰ πάντα ἐκεράννυτο, καὶ εἰ ἡ Ῥητορικὴ πολιτικῆσ μορίου εἴδωλον, κολακείασ τὸ τέταρτον.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 34:3)
ὅτι ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆσ λέγει ὅτι Κάθημαι βασίλισσα, καὶ χήρα οὐκ εἰμί, καὶ πένθοσ οὐ μὴ ἴδω·
(APOKALUYIS IWANOU, chapter 17 27:2)
καί μοι ἔδοξεν ὁμοιότατον πεπονθέναι ὥσπερ ἂν εἴ τισ λέγων ὅτι Σωκράτησ πάντα ὅσα πράττει νῷ πράττει, κἄπειτα ἐπιχειρήσασ λέγειν τὰσ αἰτίασ ἑκάστων ὧν πράττω, λέγοι πρῶτον μὲν ὅτι διὰ ταῦτα νῦν ἐνθάδε κάθημαι, ὅτι σύγκειταί μου τὸ σῶμα ἐξ ὀστῶν καὶ νεύρων, καὶ τὰ μὲν ὀστᾶ ἐστιν στερεὰ καὶ διαφυὰσ ἔχει χωρὶσ ἀπ’ ἀλλήλων, τὰ δὲ νεῦρα οἱᾶ ἐπιτείνεσθαι καὶ ἀνίεσθαι, περιαμπέχοντα τὰ ὀστᾶ μετὰ τῶν σαρκῶν καὶ δέρματοσ ὃ συνέχει αὐτά·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 690:1)
αἰωρουμένων οὖν τῶν ὀστῶν ἐν ταῖσ αὑτῶν συμβολαῖσ χαλῶντα καὶ συντείνοντα τὰ νεῦρα κάμπτεσθαί που ποιεῖ οἱο͂́ν τ’ εἶναι ἐμὲ νῦν τὰ μέλη, καὶ διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν συγκαμφθεὶσ ἐνθάδε κάθημαι·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 691:1)
πεπεισμένοσ δὴ νῦν ἐγὼ ὑπὸ σοῦ ἐνθάδε κάθημαι.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἱππίασ μειζών 125:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION