헬라어 문장 내 검색 Language

Κἢν πάντα μὲν τὰ κατὰ λόγον ἰητρὸσ ἔρδῃ, εὖ δὲ πάντα χωρέῃ, ξὺν τῇ ξυγκοπῇ καὶ εἰ φλεγμασίαι ἐπιέασι, ἐκλύονται · καὶ ἱδρὼσ μὲν οὐδαμᾶ, θέρμησ δὲ ἀνάκλησισ πάντη, ἀτὰρ καὶ ἐσ ἄκρουσ πόδασ καὶ ἀνὰ Ῥῖνα· τὸ δὲ πρόσωπον εὔχροον · σφυγμοὶ ἐσ μέγεθοσ ἠρμένοι, ἄτρομοι, σφοδροί · φωνὴ δὲ ξυνήθησ, εὔφωνοσ, καὶ τὰ πάντα ζωώδησ· κάματοσ οὐκ ἀγεννὴσ, ἀτὰρ ἠδ’ εὕδων ὁρᾶται· καὶ ἢν ἕλῃ μιν ὕπνοσ, ἐξέπεψε μὲν τὰ σιτία, ἐξένηψε δὲ τὴν αἴσθησιν, ἀτὰρ ἠδ’ ἐξεβλάστησε τὴν φυήν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.180)
ὡσ δ’ ἔδει πρὸσ τὴν Κεφαλληνίαν προσχεῖν, αὖθισ αὖ κῦμα ὑψηλὸν, καὶ τὸ πνεῦμα οὐκ ἔφερεν, ἀλλ’ ἐπλανώμεθα ἄνω καὶ κάτω, κάματοσ παντοδαπὸσ τοῦ σώματοσ καὶ λύσισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 16:3)
καὶ ὁ κάματοσ δὴ καὶ ἡ πᾶσα τοῦ σώματοσ ἀσθένεια καὶ κάθαρσισ κατὰ λόγον τῶν συμβαινόντων ἦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 2:1)
κἂν μὴ νοσῇσ γάρ, ἀλλὰ δοξάζῃσ νοσεῖν, κάματοσ βροτοῖσιν ἀπορία τε γίγνεται.
(에우리피데스, episode 4:21)
εἰ δ’ ἐλευθερωθείη ποτὲ τῶν καθύπερθεν ἐπικειμένων, διανέπαυε δ’ αὐτοὺσ πολλάκισ μέθη καὶ κάματοσ, ἀδεέστερον τοῖσ περὶ τὸν Σίμωνα μετὰ πλειόνων ἐπεξέθεεν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 28:1)
Κατ’ ἐκείνην μὲν δὴ τὴν ἡμέραν τῶν Ιοὐδαίων κάματόσ τε καὶ κατάπληξισ ἐκράτησε τὰσ ὁρμάσ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 275:1)
τῷ μάλα πόλλ’ ἐπέτελλε παρισχέμεν ὁππότε κέν μιν γυῖα λάβῃ κάματοσ πολέασ διὰ κοιρανέοντα·
(호메로스, 일리아스, Book 4 24:4)
ἀλλά σευ ἢ κάματοσ πολυᾶϊξ γυῖα δέδυκεν ἤ νύ σέ που δέοσ ἴσχει ἀκήριον·
(호메로스, 일리아스, Book 5 83:14)
ἀλλ’ ἤτοι Τελαμωνιάδῃ πολλοί τε καὶ ἐσθλοὶ λαοὶ ἕπονθ’ ἕταροι, οἵ οἱ σάκοσ ἐξεδέχοντο ὁππότε μιν κάματόσ τε καὶ ἱδρὼσ γούναθ’ ἵκοιτο.
(호메로스, 일리아스, Book 13 66:13)
τεῖρε γὰρ ἱδρὼσ φεύγοντ’ ἐκ ποταμοῦ, κάματοσ δ’ ὑπὸ γούνατ’ ἐδάμνα·
(호메로스, 일리아스, Book 21 4:10)
ξεῖνοι δ’ ἀλλήλων πατρώιοι εὐχόμεθ’ εἶναι ἐξ ἀρχῆσ, εἴ πέρ τε γέροντ’ εἴρηαι ἐπελθὼν Λαέρτην ἡρ́ωα, τὸν οὐκέτι φασὶ πόλινδε ἔρχεσθ’, ἀλλ’ ἀπάνευθεν ἐπ’ ἀγροῦ πήματα πάσχειν γρηὶ σὺν ἀμφιπόλῳ, ἥ οἱ βρῶσίν τε πόσιν τε παρτιθεῖ, εὖτ’ ἄν μιν κάματοσ κατὰ γυῖα λάβῃσιν ἑρπύζοντ’ ἀνὰ γουνὸν ἀλωῆσ οἰνοπέδοιο.
(호메로스, 오디세이아, Book 1 18:6)
ὁ δ’ ἄρ’ ἄπνευστοσ καὶ ἄναυδοσ κεῖτ’ ὀλιγηπελέων, κάματοσ δέ μιν αἰνὸσ ἵκανεν.
(호메로스, 오디세이아, Book 5 48:5)
εἰ δέ κεν ἐσ κλιτὺν ἀναβὰσ καὶ δάσκιον ὕλην θάμνοισ ἐν πυκινοῖσι καταδράθω, εἴ με μεθείη ῥῖγοσ καὶ κάματοσ, γλυκερὸσ δέ μοι ὕπνοσ ἐπέλθῃ, δείδω, μὴ θήρεσσιν ἕλωρ καὶ κύρμα γένωμαι.
(호메로스, 오디세이아, Book 5 49:5)
"ποῖοσ δὲ ἢ πόσοσ ὁ κάματοσ ἐγχέαι φάρμακον;
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 17:1)
οὐ τοίνυν οὐδὲ νόσοσ οὐδὲ κάματοσ εἰσ τοιοῦτο σῶμα ἐμπεσόντα ῥᾳδίωσ ἐλέγξειεν ἂν οὐδ’ ἐπικρατήσειεν εὐμαρῶσ·
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 26:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION