헬라어 문장 내 검색 Language

Ἡ δὲ συνηδικῆσθαι μὲν ἐξελαυνομένῳ τῆσ πόλεωσ, μήτηρ οὖσα, ἔφη, ὁρᾶν δ’ ὅτι Ῥωμαῖοι πολλὰ πρὸσ αὐτοῦ πεπόνθασιν ἤδη καὶ τίσιν ἔτισαν ἱκανήν, ὧν χώρα τε τοσαύτη διέφθαρται καὶ πόλεισ ἀπολώλασι πολλαί, καὶ τὸ Ῥωμαίοισ ἔσχατον, παρακαλοῦσι καὶ πρέσβεισ πέμπουσιν ὑπάτουσ καὶ ἱερέασ καὶ μητέρα καὶ γυναῖκα, τό τε ἀδίκημα ἰῶνται ἀμνηστίᾳ καὶ καθόδῳ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4:1)
διαδιδρήσκουσι γὰρ τόδε πάγχυ παῦροι ὑπ’ εὐτυχίησ, καὶ θεῶν μᾶλλον ἢ τέχνησ· τὰ γὰρ μέζονα πάντα ἰῶνται μοῦνοι θεοί.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.2)
οὔκουν οἵ γε ἰατροὶ πάντα πρὸσ ἡδονὴν ἰῶνται, ἀλλ’ ἀγαπητὸν, εἰ μὴ τὰ πλείω μετὰ ἀηδίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 17:2)
τούτῳ γὰρ ἰῶνται καὶ ποιοῦσι μόνιμον τὴν πολιτείαν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 297:1)
οἱ δὲ συλλαμβάνοντεσ ὡσ τροφὴν αὐτοῖσ τοῦ θεοῦ ταύτην μηχανησαμένου τὴν ἔνδειαν ἰῶνται, καὶ Μωυσῆσ ἐπ’ εὐχὰσ τρέπεται τοῦ θεοῦ ταχεῖαν καὶ παρὰ τὴν ὑπόσχεσιν ποιησαμένου τὴν ἐπικουρίαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 31:2)
ἰῶνται δὲ σφᾶσ αὐτοὺσ τρόπῳ τοιῷδε.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, xxii.6)
Φύσιν δὲ αὐτῇ καὶ πρόφασιν οἱ ἄνθρωποι ἐνόμισαν θεῖόν τι πρῆγμα εἶναι ὑπὸ ἀπειρίησ καὶ θαυμασιότητοσ, ὅτι οὐδὲν ἐοίκεν ἑτέρῃσι νούσοισιν‧ καὶ κατὰ μὲν τὴν ἀπορίην αὐτσι τοῦ μὴ γινώσκειν τὸ θεῖον αὐτῇ διασώζεται, κατὰ δὲ τὴν εὐπορίην τοῦ τρόπου τῆσ ἰήσιοσ ᾧ ἰῶνται, ἀπόλλυται, ὅτι καθαρμοῖσί τε ἰῶνται καὶ ἐπαοιδῇσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 1.2)
δὲ οὐχ ἥκιστα νενομίκαμεν, ἐάντε ἑκόντασ ἐάντε ἄκοντασ ἡμᾶσ ἰῶνται, τέμνοντεσ ἢ κάοντεσ ἤ τινα ἄλλην ἀλγηδόνα προσάπτοντεσ, καὶ ἐὰν κατὰ γράμματα ἢ χωρὶσ γραμμάτων, καὶ ἐὰν πένητεσ ὄντεσ ἢ πλούσιοι, πάντωσ οὐδὲν ἧττον ἰατρούσ φαμεν, ἑώσπερ ἂν ἐπιστατοῦντεσ τέχνῃ, καθαίροντεσ εἴτε ἄλλωσ ἰσχναίνοντεσ εἴτε καὶ αὐξάνοντεσ, ἂν μόνον ἐπ’ ἀγαθῷ τῷ τῶν σωμάτων, βελτίω ποιοῦντεσ ἐκ χειρόνων, σῴζωσιν οἱ θεραπεύοντεσ ἕκαστοι τὰ θεραπευόμενα·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 218:1)
ἐνταῦθα πυνθανόμενοσ Σκηπίωνα τὸν Πομπηϊού πενθερὸν ὑπὸ Ιὄβα τοῦ βασιλέωσ ἀνειλῆφθαι, καὶ Οὐάρον Ἄττιον, ὃσ ἦν ὑπὸ Πομπηϊού Λιβύησ ἀποδεδειγμένοσ ἡγεμών, εἶναι σὺν αὐτοῖσ μετὰ δυνάμεωσ, ἐξώρμησε πεζῇ χειμῶνοσ ὡρ́ᾳ, πολλοὺσ μὲν ὄνουσ ὕδωρ κομίζοντασ συναγαγών, πολλὴν δὲ λείαν ἐλαύνων, ἔτι δὲ ἁρ́ματα καὶ τοὺσ καλουμένουσ Ψύλλουσ ἐπαγόμενοσ, οἳ τά τε δήγματα τῶν θηρίων ἰῶνται τοῖσ στόμασιν ἕλκοντεσ τὸν ἰόν, αὐτά τε τὰ θηρία κατεπᾴδοντεσ ἀμβλύνουσι καὶ κηλοῦσιν.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 56 3:1)
ὃ δὲ θαυμασιώτατόν ἐστιν, οὐκ ἀνθρώπουσ μόνον ἀλλὰ καὶ κτήνη μάλιστα πάντων ἐδωδίμων ἀναρρώννυσιν ἄρτοσ ὥστε, κἂν ἐλάχιστον ἐμφάγωσιν, ἰῶνται καὶ βαδίζουσι.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Τίσ αἰτία βουλίμου. 12:2)
εἰσὶν οἳ λέγοντεσ τιτρώσκουσι μαχαίρᾳ, γλῶσσαι δὲ σοφῶν ἰῶνται.
(70인역 성경, 잠언 12:20)
ἀλλ’, ὦ παῖ, ἔφη, οὗτοι μὲν οὓσ λέγεισ, ὥσπερ ἱματίων ῥαγέντων εἰσί τινεσ ἀκεσταί, οὕτω καὶ οἱ ἰατροί, ὅταν τινὲσ νοσήσωσι, τότε ἰῶνται τούτουσ·
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Α, chapter 6 20:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION