Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὴν δὲ ὑπὲρ τοῦ μὴ γενέσθαι Θηβαίουσ ἰσχυροὺσ πρόνοιαν ὑμᾶσ αὐτοὺσ δή που ποιεῖσθαι δεῖ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 16:16)
θαυμάζω δ’ εἴ τισ τὸ μὲν φίλουσ καὶ συμμάχουσ ἡμῖν εἶναι Θηβαίουσ φοβεῖται νομίζων ἰσχυροὺσ εἶναι, τὸ δ’ ἐχθροὺσ καὶ πολεμίουσ καταστῆναι συμφέρον κρίνει, καὶ Λακεδαιμονίοισ μὲν πολεμοῦντασ δέδοικεν αὐτοὺσ, ἐφ’ ὑμᾶσ δ’ ὅπωσ ἥξουσι διαπράττεται, καὶ φυλάττεσθαι μὲν κελεύει μή ποθ’ ὕστερον ὑμῖν πολεμήσωσιν, ἤδη δὲ εἰσ τοῦτο καταστῆναι προτρέπει, καὶ Λακεδαιμονίοισ μὲν κελεύει θαρρεῖν κοινωνοῖσ ἐπὶ Θηβαίουσ, ὧν ἐλάττουσ αὐτούσ φησιν εἶναι, Θηβαίοισ δ’ ἐπὶ τούτουσ οὐκ ἐᾷ θαρρεῖν, ὥσπερ τὰσ τῶν ἀσθενεστάτων συμμαχίασ μάλιστ’ ὠφελούσασ, ἀλλ’ οὐ τὰσ τῶν οἱούσ εἶναι Θηβαίουσ φασὶν οὗτοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 1:8)
εἶτα Λακεδαιμονίουσ μὲν οὐδὲν κωλύσει δι’ ὅτου ποτ’ ἂν οἰώνται τρόπου πλέον ἕξειν, τούτῳ χρῆσθαι, ἡμεῖσ δ’ εἴ τινασ τῶν ὑπαρχόντων ἰσχυροὺσ ἡ τύχη πεποίηκε, τούτουσ ἐγκαταλείψομεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 4:12)
οὐ γὰρ διὰ τοῦτο ἐπῆλθον αὐτοῖσ, ἵν’ ἰσχυροὺσ ποιήσωσιν, οὐδ’ ἵνα ταῦθ’ ἃ νῦν πάθωσιν ὑπ’ αὐτῶν ‐ καὶ γὰρ ἂν ἐμεμήνεσαν, εἰ ταῦτ’ ἐσπούδαζον ‐ ἀλλ’ οἶμαι ταῦτα μὲν τύχῃ γέγονε, τὸ δ’ ἐκείνων βούλευμα ἕτερον ἦν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 5:13)
ἔστι τοίνυν ἔν τινι τοιούτῳ καιρῷ τὰ πράγματα νῦν, εἴ τι δεῖ τοῖσ εἰρημένοισ πολλάκισ παρ’ ὑμῖν λόγοισ τεκμήρασθαι, ὥστε Θηβαίουσ μὲν Ὀρχομενοῦ καὶ Θεσπιῶν καὶ Πλαταιῶν οἰκισθεισῶν ἀσθενεῖσ γενέσθαι, Λακεδαιμονίουσ δ’, εἰ ποιήσονται τὴν Ἀρκαδίαν ὑφ’ ἑαυτοῖσ καὶ Μεγάλην πόλιν ἀναιρήσουσι, πάλιν ἰσχυροὺσ γενήσεσθαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ Μεγαλοπολιτῶν 6:2)
ἔστι γάρ, ἔστι Θηβαίουσ ταπεινοὺσ ποιεῖν ἄνευ τοῦ Λακεδαιμονίουσ ἰσχυροὺσ καθιστάναι, καὶ πολύ γε ῥᾷον·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ Μεγαλοπολιτῶν 32:1)
εἰ μὲν ἅπανθ’ ὅσ’ ὑπέσχονθ’ ὑμῖν ἐκ τῆσ εἰρήνησ γέγονε, καὶ τοσαύτησ ἀνανδρίασ καὶ κακίασ ὑμεῖσ ὁμολογεῖτ’ εἶναι μεστοί, ὥστε μήτ’ ἐν τῇ χώρᾳ τῶν πολεμίων ὄντων μήτ’ ἐκ θαλάττησ πολιορκούμενοι μήτ’ ἐν ἄλλῳ μηδενὶ δεινῷ τῆσ πόλεωσ οὔσησ, ἀλλὰ καὶ σῖτον εὐώνον ὠνούμενοι καὶ τἄλλ’ οὐδὲν χεῖρον πράττοντεσ ἢ νῦν, προειδότεσ καὶ προακηκοότεσ παρὰ τούτων καὶ τοὺσ συμμάχουσ ἀπολουμένουσ καὶ Θηβαίουσ ἰσχυροὺσ γενησομένουσ καὶ τἀπὶ Θρᾴκησ Φίλιππον ληψόμενον καὶ ἐν Εὐβοίᾳ κατασκευασθησόμεν’ ὁρμητήρι’ ἐφ’ ὑμᾶσ καὶ πάνθ’ ἃ πέπρακται γενησόμενα, εἶτα τὴν εἰρήνην ἐποιήσασθ’ ἀγαπητῶσ, ἀποψηφίσασθ’ Αἰσχίνου, καὶ μὴ πρὸσ τοσούτοισ αἰσχροῖσ καὶ ἐπιορκίαν προσκτήσησθε·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 286:1)
τίσ Θηβαίουσ ἰσχυρούσ;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 426:2)
τοὺσ νόμουσ οὖν δεῖ τηρεῖν καὶ τούτουσ ἰσχυροὺσ ποιεῖν τοὺσ ἀεὶ δικάζοντασ ὑμῶν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 29:3)
καὶ μετὰ ταῦτα συνθήκασ ἐγράψαμεν πρὸσ ἡμᾶσ αὐτοὺσ περὶ ἁπάντων, καὶ ὁρ́κουσ ἰσχυροὺσ ὠμόσαμεν ἀλλήλοισ, ἦ μὴν τά τε ὑπάρχοντα φανερὰ ὄντα καλῶσ καὶ δικαίωσ διαιρήσεσθαι καὶ μηδ’ ὁτιοῦν πλεονεκτήσειν τὸν ἕτερον τοῦ ἑτέρου ὧν κατέλιπεν Κόμων, καὶ τἄλλα πάντα κοινῇ ζητήσειν, καὶ πράξειν μετ’ ἀλλήλων βουλευόμενοι ὅ τι ἂν ἀεὶ δέῃ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Ὀλυμπιοδώρου Βλάβης 11:2)
χορεύματα δὲ καὶ χοροὺσ ἀνάλογον τούτοισ οὐ σφαλλομένουσ οὐδὲ ἀκρατεῖσ, ἀλλὰ ὡσ οἱο͂́ν τε ἰσχυροὺσ καὶ σώφρονασ ἐπάγειν ἐν καθεστῶτι ῥυθμῷ·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 74:1)
τοὺσ πόνουσ, ἔφη, μάλα ἰσχυρούσ τε καὶ ἀνικήτουσ ὑπὸ ἀνθρώπων ἐμπεπλησμένων καὶ τετυφωμένων καὶ τὰσ μὲν ἡμέρασ ὅλασ ἐσθιόντων, ἐν δὲ ταῖσ νυξὶ ῥεγκόντων, ὑπὸ δὲ ἀνδρῶν ἡττωμένουσ λεπτῶν τε καὶ ἀσάρκων καὶ τῶν σφηκῶν τὰσ γαστέρασ μᾶλλον ἐντετμημένων.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 15:3)
ἐὰν δέ τισ αὐτῶν καταφρονήσῃ καὶ προσίῃ θαρρῶν δειλοὺσ καὶ ἀδυνάτουσ ἄνδρασ ἰσχυροὺσ κρατῆσαι, μάλιστα τοῖσ κυσὶν ὁμοίουσ, οἳ τοὺσ μὲν φεύγοντασ ἐπιδιώκουσι καὶ δάκνουσι καὶ διέσπασαν ἔστιν οὓσ καταλαβόντεσ, τοὺσ δὲ ἐπιόντασ καὶ μαχομένουσ φοβοῦνται καὶ ἀναχωροῦσι, τελευτῶντεσ δὲ σαίνουσιν, ἐπειδὰν συνήθεισ γένωνται.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 20:2)
ταῦτα δὲ ὑφ̓ ἡμῶν ὁρᾶσθαι συνεστραμμένα, καθάπερ ἐν αὐγῇ λαμπρᾷ φλογὸσ σπινθῆρασ ἰσχυροὺσ διαθέοντασ, ἰδίαν δὲ κίνησιν ἔχειν καθ̓ αὑτά.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 77:2)
διὸ καὶ τῶν ποιητῶν οἱ ἀρχαιότατοι καὶ παρὰ θεῶν τὴν ποίησιν λαβόντεσ οὔτε τοὺσ ἰσχυροὺσ οὔτε τοὺσ καλοὺσ ὡσ θεοὺσ ἔφασαν ὁρᾶσθαι, ἀλλὰ τοὺσ λέγοντασ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΛΟΓΟΥ ΑΣΚΗΣΕΩΣ. 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION