Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ δὲ πεπιστευκὼσ ἥκω πρῶτον μὲν τοῖσ θεοῖσ, ἔπειτα τοῖσ νόμοισ καὶ ὑμῖν, ἡγούμενοσ οὐδεμίαν παρασκευὴν μεῖζον ἰσχύειν παρ’ ὑμῖν τῶν νόμων καὶ τῶν δικαίων.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1 1:2)
ἐβουλόμην μὲν οὖν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ τὴν βουλὴν τοὺσ πεντακοσίουσ καὶ τὰσ ἐκκλησίασ ὑπὸ τῶν ἐφεστηκότων ὀρθῶσ διοικεῖσθαι, καὶ τοὺσ νόμουσ οὓσ ἐνομοθέτησεν ὁ Σόλων περὶ τῆσ τῶν ῥητόρων εὐκοσμίασ ἰσχύειν, ἵνα ἐξῆν πρῶτον μὲν τῷ πρεσβυτάτῳ τῶν πολιτῶν, ὥσπερ οἱ νόμοι προστάττουσι, σωφρόνωσ ἐπὶ τὸ βῆμα παρελθόντι ἄνευ θορύβου καὶ ταραχῆσ ἐξ ἐμπειρίασ τὰ βέλτιστα τῇ πόλει συμβουλεύειν, δεύτερον δ’ ἤδη καὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν τὸν βουλόμενον καθ’ ἡλικίαν χωρὶσ καὶ ἐν μέρει περὶ ἑκάστου γνώμην ἀποφαίνεσθαι·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2 1:1)
οὐκ οὖν ἄτοπον οὑτωσὶ διαλογιζομένοισ, τὰσ μὲν δωρεὰσ νυνὶ πλείουσ εἶναι, τὰ δὲ πράγματα τὰ τῆσ πόλεωσ τότε μᾶλλον ἰσχύειν, καὶ τοὺσ ἄνδρασ νῦν μὲν χείρουσ εἶναι, τότε δ’ ἀμείνουσ;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1791)
δῶρα δ’ ὁ Κινέασ ἔφερε πολλὰ μὲν ἀνδράσι πολλὰ δὲ γυναιξί, φιλοχρήματον καὶ φιλόδωρον εἶναι τὴν πόλιν πυθόμενοσ, καὶ τὰσ γυναῖκασ ἰσχύειν παρὰ Ῥωμαίοισ ἐκ παλαιοῦ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 22:5)
καὶ ἡ βουλή, ἐπανεληλυθότοσ ἐσ τὸ στρατόπεδον ἤδη τοῦ Φαβίου, ἴσον ἰσχύειν αὐτῷ τὸν ἵππαρχον ἀπέφηνεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 1:7)
τὸ γὰρ εἶναι τό τε βέλτιστον καὶ τὸ κατ’ ἐξουσίαν συμπεπτωκὸσ ἐνταυθοῖ, καὶ τὴν μὲν δίαιταν κοινοτάτην ἅπασι, τὰσ δὲ τιμὰσ τοῖσ ἐπιεικεστάτοισ ἀνεῖσθαι, πῶσ οὐκ ἐλευθέρασ πόλεωσ καὶ πολιτείασ ὡσ ἀληθῶσ, ἐν ᾗ ζῆν μὲν ἔξεστιν, ὡσ ἄν τισ βούληται, τιμᾶσθαι δὲ καὶ ἰσχύειν οὐ τοῖσ βουλομένοισ ἔστιν, ἀλλὰ τοῖσ ἐξητασμένοισ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 105:7)
ἔτι δ’ οὔτ’ ἰσχύειν αὐτοῖσ συνέφερε τοὺσ ἀρχομένουσ διὰ τὰσ ἐπιβουλὰσ οὔτ’ ἀσθενεῖσ εἶναι διὰ τοὺσ παρὰ τῶν ἔξωθεν αὖ πολέμουσ καὶ ὅπωσ ᾖ τι πλέον τῆσ συμμαχίασ, ἀλλ’ ἐπεπόνθεσαν πρὸσ αὐτοὺσ παραπλήσιον ὅπερ οἱ ἐν ταῖσ παιδιαῖσ τῇ μὲν εἰσ τοὔμπροσθεν ἄγοντεσ, τῇ δ’ εἰσ τοὔπισθεν ἀνθέλκοντεσ, οὐκ ἔχοντεσ ὅ τι χρήσονται, ἀλλ’ οἱο͂ν εἶναί τε καὶ μὴ εἶναι αὐτοὺσ βουλόμενοι αὐτοὶ μεταχειριζόμενοί τε καὶ ἄγοντεσ, ἐν οἷσ σπεύδουσιν εἰπεῖν οὐκ ἔχοντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 16:5)
ἄξιον τοίνυν κἀκεῖνο ἐνθυμηθῆναι, ὅτι ταυτὶ μὲν ἅπαντα ὅσα μικρῷ πρόσθεν διῄειμεν καὶ ὅσα τοιαῦτα ἂν εἴποι τισ, οἱο͂ν κάλλη δημοσίων οἰκοδομημάτων καὶ μεγέθη περιβόλων, καὶ κεῖσθαι καλῶσ καὶ χρήμασιν ἰσχύειν ἐγγείοισ ἢ ναυτικοῖσ, καὶ πάνθ’ ὅσα τούτου τοῦ γένουσ ἔχεται, τύχησ ἄν τισ φήσειεν εἶναι, τῆσ καὶ διδούσησ ἕκαστα τούτων καὶ παραιρουμένησ ἡνίκ’ ἂν αὖ καὶ τοῦτο βουληθῇ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 8:5)
οὐδὲ γὰρ τοῦ θέρουσ δή που περὶ μὲν τὴν ἄρκτον καὶ τὴν ταύτῃ γῆν ἰσχύειν αὐτὸν φήσομεν, Αἰγύπτου δὲ καὶ Λιβύησ ἀποχωρεῖν, ἀλλ’ ἐκεῖ καὶ μᾶλλον κάει, μάλιστα μὲν, οἶμαι, ἐν Αἰθιοπίᾳ, ἔπειθ’, ὥσπερ εἰκὸσ, ἐν Αἰγύπτῳ, μάλιστα μὲν ἐν τοῖσ ἀνωτάτω, ἔπειτα ἑξῆσ κατὰ λόγον, ἐπεὶ καὶ περὶ τὴν Σκυθικὴν γῆν καὶ τὸν Πόντον οὐδὲν κωλύει τὸ θέροσ ψυχρότερον τοῦ θέρουσ τοῦ παρ’ ἡμῖν εἶναι πολλῷ γε, καίτοι τοῦ ἡλίου τὰ βόρεια ἐλαύνοντοσ τοῦ παντὸσ οὐρανοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 12:2)
ἐοίκε γὰρ ἡ ἀρχὴ ἀπολυομένου τοῦ λόγου ἰσχύειν μᾶλλον·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 45:1)
οὐκ ἀξιῶ ’γὼ ’μαυτὸν ἰσχύειν μέγα.
(아리스토텔레스, Prologue 5:6)
νῦν δὲ φαίνονται προτρέψασθαι μὲν καὶ παρορμῆσαι τῶν νέων τοὺσ ἐλευθερίουσ ἰσχύειν, ἦθόσ τ’ εὐγενὲσ καὶ ὡσ ἀληθῶσ φιλόκαλον ποιῆσαι ἂν κατοκώχιμον ἐκ τῆσ ἀρετῆσ, τοὺσ δὲ πολλοὺσ ἀδυνατεῖν πρὸσ καλοκαγαθίαν προτρέψασθαι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 129:1)
εἰ μὲν γὰρ τῶν κτημάτων χάριν ἐκοινώνησαν καὶ συνῆλθον, τοσοῦτον μετέχουσι τῆσ πόλεωσ ὅσον περ καὶ τῆσ κτήσεωσ, ὥσθ’ ὁ τῶν ὀλιγαρχικῶν λόγοσ δόξειεν ἂν ἰσχύειν οὐ γὰρ εἶναι δίκαιον ἴσον μετέχειν τῶν ἑκατὸν μνῶν τὸν εἰσενέγκαντα μίαν μνᾶν τῷ δόντι τὸ λοιπὸν πᾶν, οὔτε τῶν ἐξ ἀρχῆσ οὔτε τῶν ἐπιγινομένων·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 127:2)
καὶ ταῦτα μᾶλλόν τι ἰσχύειν παῤ Ἀλεξάνδρῳ ἐφαίνετο ὅσα ἐσ τοῦ Ἀντιπάτρου τὴν διαβολὴν φέροντα ἦν, οἱᾶ δὴ καὶ φοβερώτερα ἐν βασιλείᾳ ὄντα.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 12 7:2)
εἶτ’ οὐκ ἐπῳδούσ φασιν ἰσχύειν τινέσ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 17 3:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION