Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐμοῦσι γοῦν τάδε· ἔξωχροι, ψυχροὶτὸ πᾶν σκῆνοσ· πόνοσ πουλὺσ, ἀναπνοὴ κακὴ, διψαλέοι· Ἢν δὲ καὶ θνήσκειν μέλλωσι, ἱδρὼσ ψυχρὸσ, δυσουρίη, ἕδρη ἀπολελημμένη, ὡσ μηδὲ ἰσχνὸν ἔλασμα διελάσαι· κόπρων ἔμετοι, ὥνθρωποι ἄφωνοι, σφυγμοὶ πρόσθεν μὲν ἀραιοὶ, σμικροί · πρὸ θανάτου δὲ σμικρότατοι, καὶ πυκνότατοι καὶ ἐκλείποντεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.138)
οἱο͂ν εἴ τισ σὲ ὁρίσαιτο, ζῷον ἐρεῖ ἰσχνὸν ἢ λευκὸν ἢ ἕτερόν τι ὃ καὶ ἄλλῳ ὑπάρξει.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 238:2)
ἰδοῦσ1’ ἔφηβον ἡ Γνάθαιν’ ἰσχνὸν πάνυ καὶ μέλανα λεπτὸν θ’, ὡσ ἐοίχ’, ὑπερβολῇ καὶ λαπαρόν, ἔτι δὲ τῶν ἐφήβων βραχύτερον, ἔσκωπτεν εἰσ Ἄδωνιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 43 7:2)
τὸν δὲ Πυθαγόραν μετὰ χρόνον ἀνελθεῖν ἰσχνὸν καὶ κατεσκελετευμένον·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 41:4)
ἃ δὲ παρὰ τὸν ἰσχνόν τε καὶ ἀκριβῆ καὶ καθαρὸν καὶ ζηλωτὸν .
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 111)
τοῦτον δὲ ἑνὸσ μὲν οὐδενὸσ ἀποφηνάμενοσ οὔτε χαρακτῆροσ οὔτ’ ἀνδρὸσ ζηλωτὴν γενέσθαι, ἐξ ἁπάντων δὲ τὰ κράτιστα ἐκλεξάμενον κοινὴν καὶ φιλάνθρωπον τὴν ἑρμηνείαν κατεσκευακέναι καὶ κατὰ τοῦτο μάλιστα διαφέρειν τῶν ἄλλων, πίστεισ ὑπὲρ τοῦδε παρειχόμην, διελόμενοσ μὲν τὴν λέξιν εἰσ τρεῖσ χαρακτῆρασ τοὺσ γενικωτάτουσ τόν τε ἰσχνὸν καὶ τὸν ὑψηλὸν καὶ τὸν μεταξὺ τούτων, ἀποδεικνὺσ δ’ αὐτὸν ἐν τοῖσ τρισὶ γένεσι κατορθοῦντα τῶν ἄλλων μάλιστα, λέξεισ τινὰσ αὐτοῦ λαμβάνων, αἷσ ἀντιπαρεξήταζον ἑτέρασ ὁμοειδεῖσ λόγου μὲν ἀξίασ, οὐ μὴν ἀνεπιλήπτουσ γε τελέωσ οὐδ’, ὥσπερ ἐκείνη, πάσασ τὰσ ἀρετὰσ ἐχούσασ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 33 1:1)
καὶ τοίνυν καὶ τὸ νεῦρον τοῦτο τὸ αἰσθητόν, ἐφ’ οὗπερ ἐξ ἀρχῆσ ἐποιησάμην τὸν λόγον, ἰσχνὸν μὲν ἱκανῶσ γέγονε, δεῖται δὲ θρέψεωσ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 661)
Θᾶσσον ἰσχναίνοισ δ’ ἂν, εἰ, ἀφιεὶσ τοὺσ νάρθηκασ, ὀθονίοισι συχνοῖσιν ἐπιδέοισ τὰ οἰδήματα, ἀρξάμενοσ ἀπὸ τοῦ κατωτάτω ἐπὶ τὸ ἄνω νεμόμενοσ‧ οὕτω γὰρ ἄν τάχιστα ἰσχνὸν τὸ οἴδημα γένοιτο, καὶ ὑπερθοίη ἂν ὑπὸ τὰ ἀρχαῖα ἐπιδέσματα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 21.2)
Καὶ ἢν κατὰ λόγον τὰ εἰκότα γένηται, ἰσχνότερον μὲν αἰεὶ εὑρεθήσεται τὸ κατὰ τὸ ἕλκοσ, ἰσχνὸν δὲ καὶ τὸ ἄλλο πᾶν τὸ ὑπὸ τῆσ ἐπιδέσιοσ κατεχόμενον‧ καὶ αἵ τε ἐκπυήσιεσ ἔσονται θάσσουσ ἢ τῶν ἄλλωσ ἰητρευμένων ἑλκέων, ὅσα τε σαρκία ἐν τῷ τρώματι ἐμελάνθη καὶ ἐθανατώθη, θᾶσσον περιῤῬήγνυται καὶ ἐκπίπτει ἐπὶ ταύτῃ τῇ ἰητρείῃ, ἢ ἐν τῇσιν ἄλλῃσιν, ἐσ ὠτειλάσ τε θᾶσσον ὁρμᾶται τὸ ἕλκοσ οὕτωσ ἢ ἄλλωσ ἰητρευμένον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 26.11)
Πάντων δὲ τούτων αἴτιον, ὅτι ἰσχνὸν μὲν τὸ κατὰ τὸ ἕλκοσ χωρίον γίνεται, ἰσχνὰ δὲ τὰ περιέχοντα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 26.12)
πάνυ γὰρ τοῦθ’ ἡμῖν ἀδύνατον οὐδ’ αὖ ἐκείνῳ περιθεὶσ τοὺσ λόγουσ, μὴ καὶ κατ’ ἄλλο τι γένωμαι τοῖσ ὑποκριταῖσ ἐκείνοισ ὅμοιοσ, οἳ πολλάκισ ἢ Ἀγαμέμνονοσ ἢ Κρέοντοσ ἢ καὶ Ἡρακλέουσ αὐτοῦ πρόσωπον ἀνειληφότεσ, χρυσίδασ ἠμφιεσμένοι καὶ δεινὸν βλέποντεσ καὶ μέγα κεχηνότεσ μικρὸν φθέγγονται καὶ ἰσχνὸν καὶ γυναικῶδεσ καὶ τῆσ Ἑκάβησ ἢ Πολυξένησ πολὺ ταπεινότερον.
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 11:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION